چگونه کفاشیان بدون دو سوم آرا رییس شد؟

  در شرایطی که این روز‌ها صحبت از احتمال تعویق انتخابات به دلیل کسب نکردن دو سوم آرا توسط نامزد ریاست فدراسیون فوتبال مطرح شده، رجوع به اخبار انتخابات سال ۹۰ نشان می‌دهد که علی کفاشیان بدون کسب دو سوم آرا رییس شده است. به گزارش ورزشی ایسنا، چالش‌های برگزاری انتخابات پیش‌روی فدراسیون فوتبال تمامی […]

 

در شرایطی که این روز‌ها صحبت از احتمال تعویق انتخابات به دلیل کسب نکردن دو سوم آرا توسط نامزد ریاست فدراسیون فوتبال مطرح شده، رجوع به اخبار انتخابات سال ۹۰ نشان می‌دهد که علی کفاشیان بدون کسب دو سوم آرا رییس شده است.

به گزارش ورزشی ایسنا، چالش‌های برگزاری انتخابات پیش‌روی فدراسیون فوتبال تمامی ندارد و با توجه به پیش‌بینی نشدن مرحله دوم انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال در اساس‌نامه و همچنین شرط احراز دو سوم آرا این روز‌ها هر کسی برای خود تفسیری دارد و با توجه به سکوت اساس‌نامه زمزمه‌هایی برای تعویق و ثبت نام مجدد نامزد‌ها به گوش می‌رسد.

سؤال مطرح شده در برهه زمانی حساس فعلی که انتخابات فدراسیون فوتبال را پیش‌رو داریم این است که در انتخابات سال ۹۰ فدراسیون فوتبال نیز که خلأ فعلی حل نشده در مورد انتخاب ریاست فدراسیون وجود داشت، مجمع انتخاباتی بر چه مبنا و اساسی تصمیم‌گیری کرد و علی کفاشیان چگونه برای ۴ سال مسند ریاست مهم‌ترین فدراسیون ورزشی کشور را در دست گرفت؟

* خلأ قانونی در مورد انتخاب رییس چیست؟

در بنده «۸» ماده ۲۶ انتخابات فدراسیون فوتبال آمده است که برای انتخاب رییس، کسب اکثریت دو سوم آرای اعضای حاضر مورد نیاز است.

اما درصورتی که نامزدهای انتخابی در مرحله اول رأی گیری، میزان دو سوم آرای اعضا را کسب نکنند چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ این همان ضعف و خلأ قانونی است که در اساس‌نامه سال ۹۰ فدراسیون فوتبال قابل کتمان نیست.

علاوه بر این باید بدانیم اساس‌نامه سال ۹۰ فدراسیون فوتبال مصوب مجمع فوق‌العاده‌ در تاریخ ۴/۱۰/۱۳۹۰ است و انتخابات فدراسیون فوتبال حدود ۷۰ روز پس از تصویب این اساس‌نامه برگزار شده است؛ اساس‌نامه‌ای که قرار است مبنای برگزاری انتخابات ۱۸ اردیبهشت نیز باشد.

* انتخابات در سال ۹۰ چگونه برگزار شد؟

۱۵ اسفند ماه سال ۹۰ بود که برای تصدی پست ریاست این فدراسیون علی کفاشیان، حسینعلی قریب و عزیزا… محمدی به ر‌قا‌بت پرداختند تا تکلیف ریاست این فدراسیون برای ۴ سال پیش‌رو در آن برهه مشخص شود.

در مرحله اول رای‌گیری کفاشیان ۳۹ رای، قریب ۲۳ رأی و عزیزا… محمدی ۱۱ رأی به دست آوردند که با احتساب آرای در نظر گرفته عزیزا… محمدی از فرایند ر‌قا‌بت کنار رفت تا انتخابات با حضور کفاشیان و قریب به دور دوم کشیده شود.

نکته جالب و قابل تأمل این که هر چند اساس‌نامه سال ۹۰ تکلیف انتخاب رییس را در صورتی که نامزد‌ها دو سوم آرا را به دست نیاورند مشخص نکرده بود، انتخابات به دور دوم کشیده شد تا بین کفاشیان و قریب یکی به عنوان رییس فدراسیون انتخاب شوند؛ تصمیمی که به نظر می‌رسد خارج از اساس‌نامه اجرایی شده است.

در مرحله دوم نیز رأی‌گیری انجام شد تا کفاشیان ۴۷ رأی و قریب ۲۵ رأی به دست آورند و یک رأی هم به صورت باطله به صندوق انداخته شده بود تا مجدداً تعداد آرای اعضای حاضر و اعضای رأی دهنده در مجمع ۷۳ نفر باشد.

* راه در رویی برای تعویق انتخاب نیست!

در دور دوم کفاشیان ۴۷ رأی و قریب ۲۵ رأی به دست آوردند. حال با گرفتن یک تناسب ساده در می‌یابیم که دو سوم آرای ۷۳ نفر برابر با ۴۸٫۶ رأی می‌شود و با توجه به این که برای انتخاب رییس فدراسیون طبق بند «۸» ماده «۲۶» اساس‌نامه سال ۹۰، کسب اکثریت دو سوم آرای اعضای حاضر مورد نیاز است بنا‌بر‌این کفاشیان دو سوم آرای اعضای حاضر را کسب نکرده و به‌طور حتم ملاک انتخاب او یا لحاظ کردن تعداد آرای بیش‌تر نسبت به رقیب خود بوده یا مبنا کسب (۱ + ۵۰) آرای اعضای حاضر در نظر گرفته شده است.

* نتیجه‌گیری که معادلات را برهم می‌زند!

رییس فدراسیون فوتبال در مراسم افتتاح ایفمارک اظهار نظر قابل تأملی داشت؛ او گفت که «اگر به هر دلیلی رییس فدراسیون دو سوم آرا را به دست نیاورد مجمع قاعدتاً تنفس می‌دهد تا افراد جدید ثبت‌نا‌م کنند و مجدداً رأی‌گیری شود.»

 

اما پرسش این است که کفاشیان چگونه در سال ۹۰ و در مرحله دوم انتخابات بدون این که دو سوم آرا را به دست بیاورد و نیازی به ثبت‌نا‌م و رأی‌گیری مجدد باشد به عنوان رییس فدراسیون فوتبال انتخاب شد؟ پاسخ به این سؤال می‌تواند بسیاری از گره‌های انتخاباتی این روزهای فوتبال ایران را باز کند.