رییس انجمن زغالسنگ ایران جان ۱۳ هزار کارگر معادن زغالسنگ در خطر است رییس انجمن زغالسنگ ایران میگوید که پشتیبانی دولتها از ایمنی معادن زغالسنگ در تمام دنیا یک روال معمولی است، با این حال در ایران تا به اندازهای از این امر حیاتی غافل ماندهایم که جان ۱۳ هزار کارگر در معادن زغالسنگ […]
رییس انجمن زغالسنگ ایران
جان ۱۳ هزار کارگر معادن زغالسنگ در خطر است
رییس انجمن زغالسنگ ایران میگوید که پشتیبانی دولتها از ایمنی معادن زغالسنگ در تمام دنیا یک روال معمولی است، با این حال در ایران تا به اندازهای از این امر حیاتی غافل ماندهایم که جان ۱۳ هزار کارگر در معادن زغالسنگ ایران در خطر است.
محمدمجتهدزاده، رییس انجمن زغالسنگ ایران در گفتوگو با ایلنا، با اشاره به کاستیهای موجودی که برای تجهیز و تأمین ایمنی معادن زغالسنگ وجود دارد، اظهارداشت: هنوز با استاندارهای ایمنی معادن غریبه هستیم تا به اندازهای که جان ۱۳ هزار کارگری که در مجموعه معادن زغالسنگ سراسر کشور، مشغول کار هستند در خطر است.
وی افزود: تمامی فضای معادن زغالسنگ باید هر چه سریعتر به کپسولهای خود نجات و تجهیزات مربوط به گروههای امداد و نجات مجهز شوند اما دستکم با توجه به بحران اقتصادی که گریبانگیر کشور است این تجهیزات باید از طریق کمکهای بلاعوض دولتی در اختیار معادن قرار بگیرد، چرا که آنچه ضروی است، حفظ جان کارگران است و نمیبایست دست روز دست گذاشت.
وی با بیان اینکه هماکنون به صورت مبرم نیازمند ۴ مرکز HSE (ایمنی و بهداشت کار) ویژه معادن زغالسنگ در کرمان، طبس، البرز مرکزی و البرزشرقی هستیم، افزود: حتی خود دولت باید مسؤولیت تجهیز و پشتیبانی این مراکز را برعهده بگیرد، چرا که اگر این اتفاق نیفتد باید در اصلیترین معادن زغالسنگ کشور منتظر حوادثی دیگر باشیم و البته باید از این مراکز برای آموزش کارگران استفاده کنیم.
رییس انجمن زغالسنگ ایران با بیان اینکه معادن ایران از همان آغاز بهرهبرداری از سال ۱۳۴۵ با تکنولوژیهای قدیمی روسی کار میکردند و حالا هم همین روال ادامه دارد، گفت: چه آن زمان که معادن تحت نظر شرکت ملی فولاد و ذوبآهن ایران بودند و چه اکنون که دو دهه میشود که اداره آنها به بخش خصوصی واگذار شده است در تکنولوژیهای مورد استفاده این معادن تغییری ایجاد نشده است.
مجتهدزاده با تأکید بر اینکه قیمت پایین زغالسنگ سبب شده است که بسیاری از کارفرمایان از لحاظ اقتصادی توانایی روزآمد کردن معادن را نداشته باشند، افزود: وقتی قیمت خرید زغالسنگ تناسبی با قیمت جهانی آن ندارد و پول خرید زغالسنگ توسط صنایع فولاد کشور برای ۳ تا ۶ ماه با تأخیر پرداخت میشود، نمیبایست انتظار معجزه داشته، نتیجه این میشود که تأمین ایمنی معادن و پرداخت به موقع دستمزدها به یک مطالبه همیشگی کارگران معادن بدل شده است.
رییس انجمن زغالسنگ ایران با بیان اینکه از همین رو تشکیل انجمن زغالسنگ ایران در دستور کار قرار گرفته است، افزود: همین حساسیتها باعث شد تا شرکتهایی که معادن زغالسنگ را اداره میکنند در پی راهاندازی این انجمن باشند. در درجه اول با توجه به تعدد حوادث کار در معادن مُصِر هستیم تا ایمنی معادن را از دولت مطالبه کنیم چرا که جان انسانها در اولویت است و درجه بعد هم باید گفت که هیچ کارفرمایی به دنبال این نیست که جان کارگران و البته سرمایه خود را با به خرج دادن بیاحتیاطی به خطر بیاندازد.
مجتهدزاده اضافهکرد: در درجات بعدی پیگیر هستیم که یک خط اعتباری به صنعت ذوبآهن اختصاص داده شود تا این شرکتها پول خرید زغالسنگ را به موقع به شرکتها پرداخت کنند. به هر صورت صنایع داخل کشور برای ادامه فعالیت نیازمند سالانه ۳ میلیون کنستانتره زغالسنگ هستند، برای تأمین این نیاز باید سالی ۶ میلیون تن زغالسنگ استخراج شود این در حالی است که به دلیل مشکلات اقتصادی تنها ظرفیت تولید نیمی از این نیاز را داریم و برای باقیمانده تقاضای صنایع، باید ۲۰۰ میلیون دلار ارز هزینه کنیم.
رییس انجمن زغالسنگ ایران در پایان با بیان اینکه ارز خارج شده از کشور باید صرف ایجاد اشتغال و تجهیز معادن شود، گفت: وقتی ظرفیت و نیروی انسانی لازم را در اختیار داریم باید امکانات صیانت از جان آنها را هم فراهم کنیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.