پاییز کم بارش و بحث دوباره آب این روز‌‌‌ها رسانه‌ها پر از خبرهایی است از قول مجیدی، کارشناس تجاری فناوری کشاورزی سازمان تحقیقات کشاورزی به رتبه ۱۳۲ام ایران در بین ۱۳۳ کشور در مدیریت آب اشاره می‌کند و پاییز کم بارش دوباره بحث آب را به رسانه‌ها باز کرده است. به گزارش سیناپرس، این‌که یک […]
پاییز کم بارش و بحث دوباره آب
این روز‌‌‌ها رسانه‌ها پر از خبرهایی است از قول مجیدی، کارشناس تجاری فناوری کشاورزی سازمان تحقیقات کشاورزی به رتبه ۱۳۲ام ایران در بین ۱۳۳ کشور در مدیریت آب اشاره می‌کند و پاییز کم بارش دوباره بحث آب را به رسانه‌ها باز کرده است.
به گزارش سیناپرس، این‌که یک کارشناس کشاورزی از رتبه بسیار پایین ایران در مدیریت آب بگوید، البته موضوع جالبی است اما اتفاق تازه‌ای نیست. هرچند معیارهای این رتبه‌بندی چندان مشخص نیست و کسی به درستی چه شاخص‌هایی در این باره مورد بررسی قرار گرفته‌اند. زهرایی، عضو هیأت علمی دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران با اشاره به رتبه‌بندی مدیریت منابع آب کشورهای جهان و رتبه ایران می‌گوید: «برای بررسی جایگاه ایران باید ببینیم شاخص‌های این رتبه‌بندی چه هستند. پس از آن باید بررسی شود اطلاعات مربوط به این شاخص‌‌‌ها به درستی اعلام شده است یا خیر. دلیل این ابهام آن است که اساساً جریان آمار و اطلاعات در ایران شفاف نیست و به همین دلیل برخی رتبه ایران در مدیریت منابع آب را درست و واقعی نمی‌دانند».
با این حال صرف نظر از این اعداد و ارقام، وضعیت وخیم مدیریت منابع آب در ایران موضوع تازه‌ای نیست. سال‌ها است فعالان مستقل این حوزه و فعالان رسانه‌ای بخش آب درباره این موضوع فریاد می‌زنند، اما البته فریادشان هنوز به جایی نرسیده است. البته این موضوعی نیست که فقط در بین فعالان مستقل مطرح باشد. علی ابراهیمی، عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس معتقد است؛ در حال حاضر مهم‌ترین معضلات مربوط به آب را باید در نبود مدیریت صحیح جست. او همچنین دیگر مشکلات این بخش را فقدان آموزش کافی در مصرف آب در صنعت، کشاورزی، مصرف خانگی، هدر رفتن آب‌های سطحی، آب‌های زیرزمینی و مشکلات فنی و فرسودگی تجهیزات می‌داند. او همچنین با تکرار حرف بسیاری از کارشناسان، الگوی کشت غلط محصولات کشاورزی و نبود طرح آمایش سرزمین را به عنوان معضلات جدی دیگر بخش مدیریت منابع آب کشور معرفی می‌کند.
مشکل آب ایران یک راه‌حل بیش‌تر ندارد؛ اصلاح وضعیت مدیریت آب کشور و سپس درخواست از مردم برای همیاری. بنابراین بهتر است وزارت نیرو به جای نشانه رفتن انگشت مسؤولیت به سمت مردم، مسؤولیت خودش در کم‌کاری‌های گذشته را بپذیرد و با اصلاح بنیادین مدیریت آب کشور، راه را بر بروز بحرانی که می‌تواند آینده همه ما را تحت تأثیر قرار دهد ببندد.
البته در این میان همه این هیاهو بر سر تأمین آب شرب است و حتی نمایندگان منتقد هم از لزوم جمع‌آوری ضربتی آب‌های سطحی برای مصرف در بخش کشاورزی سخن می‌گویند و حقابه‌های محیط‌زیست و طبیعت فراموش شده است. اما همچون ریزگردهای جنوب و غرب کشور و خشکیدن ارومیه، می‌دانیم این فراموشی تاوان سختی دارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.