برانکو و رویایی‌‌ترین پرسپولیس تاریخ لیگ برتر به نظر می‌رسد پرسپولیس لیگ هفدهم بیش از دو فصل قبل از آن به تفکرات و تیم مورد علاقه برانکو نزدیک‌تر و شبیه‌تر است. به گزارش «ورزش سه» پرسپولیس مقتدرانه به مقام قهرمانی نیم فصل رقابت‌های لیگ برتر رسید و تا این لحظه بسیاری این تیم را مدعی […]
برانکو و رویایی‌‌ترین پرسپولیس تاریخ لیگ برتر
به نظر می‌رسد پرسپولیس لیگ هفدهم بیش از دو فصل قبل از آن به تفکرات و تیم مورد علاقه برانکو نزدیک‌تر و شبیه‌تر است.
به گزارش «ورزش سه» پرسپولیس مقتدرانه به مقام قهرمانی نیم فصل رقابت‌های لیگ برتر رسید و تا این لحظه بسیاری این تیم را مدعی اصلی و اول قهرمانی در لیگ می‌دانند. با توجه به روند امتیازگیری پرسپولیس این اتفاق برای سرخ‌ها دور از دسترس نیست اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد و مسایلی چون بدهی به امثال گولچ باعث کسر امتیاز نشود. با این اوصاف اما پرسپولیس با وجود کسب نتایجی بهتر از دو فصل قبل با این سؤال در این فصل مواجه بوده است که آیا تیم لیگ‌های پانزدهم و شانزدهم فوتبالی زیباتر و تهاجمی تر بازی نمی‌کرد؟
برانکو قهرمان آمارها
برانکو مثل بسیاری از مربیان روز جهان یک مربی وابسته به آمار و ارقام است. او حتی برای انتخاب بازیکنان در ابتدای فصل و استفاده از آنها در ترکیب، به آمار و ارقام‌های مورد نظر خودش بیش از هر چیز دیگری اتکا می‌کند. او امسال در لیگ برتر هفدهمین دوره، از نظر آماری نتایجی فوق‌العاده گرفته است. پرسپولیس برانکو رکورد امتیازگیری در لیگ برتر را شکست، بهترین تفاضل گل تاریخ لیگ برتر را به نام خودش ثبت کرد، بهترین خط حمله و دفاع این فصل را به دست آورد. پرسپولیس با اتکا به همین آمار و ارقام امروز بهترین تیم ایران است و با اقتدار در صدر جدول قرار دارد. برای یک مربی چه چیزی بالاتر و بهتر از این که تیمش هر سال رکوردهای آماری بهتری به جای بگذارد و این نشان از قدرت کادر فنی و توانایی‌های سرمربی کروات دارد.
براساس فوتبال روز دنیا
پرسپولیس در این فصل اما انگار بیش از دو فصل و نیم قبل از آن شبیه به تفکرات برانکو شده است. ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که برانکو در تمام سال‌هایی که در فوتبال ایران به عنوان سرمربی تیم ملی و سرمربی پرسپولیس کار کرده است نشان داده که یک مربی بروز از نظر تاکتیکی است. او زمانی که مربی تیم ملی بود همزمان با پیدایش روش ۱-۳-۲-۴ در فوتبال جهان همین روش را در تیم ملی ایران هم به‌کار گرفت. او در پرسپولیس با ۲-۴-۴ لوزی شروع کرد و حالا در لیگ هفدهم روشی جدیدتر را به‌کار می‌گیرد. استفاده از بازیکنی مثل ربیع‌خواه باعث می‌شود پرسپولیس در زمان حمله با ۳ مدافع مرکزی ۵ هافبک و دو مهاجم بازی کند. در روش تازه پرسپولیس، ربیع‌خواه بین سیدجلال و شجاع قرار می‌گیرد و روش بازی پرسپولیس در زمان هجوم ۳ دفاعه می‌شود.
زیبایی و حوصله
هر تیمی در نهایت شبیه به تفکرات مربی آن تیم می‌شود و ۳ سال زمان مناسبی برای شکل‌گیری تیمی مبتنی بر تفکرات مربی است. پرسپولیس برانکو در این فصل بیش از فصول قبلی شبیه به تفکرات برانکو شده است.
تیمی که با حوصله و منطق بازی می‌کند و تا حدودی از آن فوتبال احساسی فاصله گرفته است. پرسپولیس و برانکو در ماه‌های اخیر هرگاه از جلد خود خارج شده‌اند، نتایج خوبی نگرفته‌اند. نمونه‌‌اش بازی دربی برگشت لیگ شانزدهم و باخت برابر استقلال و بازی رفت برابر الهلال در نیمه نهایی لیگ قهرمانان که چهار بر صفر باختند. اتکا به بازی احساسی صرف نه از عهده برانکو بر می‌آید و نه تیمی که قرار است شبیه شخصیت و تفکر او باشد. اما امسال پرسپولیس همان‌طور که گفته شد تیمی است با حوصله و منطقی که فقط به بردن فکر می‌کند و تا آخرین لحظه ریتم و تمرکزش را برای پیروزی حفظ می‌کند.
شاید همین حوصله و تعقل است که باعث شده این ذهنیت به وجود بیاید که پرسپولیس امسال زیبا بازی نمی‌کند. در واقع برانکو از پرسپولیس پرشور لیگ‌های پانزدهم و شانزدهم هیجان را گرفته و به آن منطق و حوصله بیش‌تری تزریق کرده است. همین موضوع آن احساس و هیجان بالا را از بازی پرسپولیس گرفته و تا حدودی زیبایی مدنظر تماشاگران را از بین برده است. بخشی از این هیجان و احساس البته با تغییر بازیکنان رخ داده است. برانکو آرام‌آرام بازیکنانی را که توان اجرای تاکتیک‌های منطقی را در کمال حوصله دارند، جانشین بازیکنانی با هیجان و شور بالا کرده است. نگاهی به‌کارنامه برانکو نیز نشان می‌دهد که او اصولاً به بازیکنانی با روحیه آرام و منطقی علاقه‌مند است تا بازیکنان پرشر و شور… .
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.