نیکی هیلی و ارایه حقایق نصف و نیمه در خصوص موشک حوثی‌ها نیکی هیلی در سیاست خارجی ضعیف عمل کرده است. با چند دستاورد محدود که قابل بیان باشند، پس از یک سال به عنوان فرستاده آمریکا به سازمان ملل، مهم‌ترین لحظات سخنرانی او، دو انتقاد غیرواقعی درمورد ایران بوده است. اولین مورد مطرح کردن […]
نیکی هیلی و ارایه حقایق نصف و نیمه در خصوص موشک حوثی‌ها
نیکی هیلی در سیاست خارجی ضعیف عمل کرده است. با چند دستاورد محدود که قابل بیان باشند، پس از یک سال به عنوان فرستاده آمریکا به سازمان ملل، مهم‌ترین لحظات سخنرانی او، دو انتقاد غیرواقعی درمورد ایران بوده است. اولین مورد مطرح کردن شکایاتی بود که توجیهی بیش برای برهم زدن توافق هسته‌ای ایران نبود و مورد استقبال هم قرار نگرفت.
هفته قبل نیز وی سعی در طرح این موضوع داشت که ایران در کنار سایر مسایل به تأمین موشک‌های بالستیک ارتش حوثی یمن پرداخته و سعی در آتش افروزی و ایجاد اختلاف در منطقه دارد. در ادعاهای هیلی مشکلات زیادی وجود داشت که به‌طور اخص می‌توان به سه مورد آن اشاره کرد.
اول این‌که خانم هیلی گزارشی از سازمان ملل را خواند که به گفته خودش مربوط به انتقال موشک‌های ایران به ارتش حوثی یمن است در حالی که قطعاً سازمان ملل به چنین نتیجه‌ای نرسیده و گروهی از متخصصین به این نتیجه رسیده‌اند که در بقایای موشک‌های شلیک شده، از ساخته‌های یک شرکت ایرانی آثاری دیده شده است اما هیچ مدرکی از تأمین کننده این تجهیزات ندارند. از سفیر سوئد در سازمان ملل در مورد این ادعا که ایران متهم است سؤال شد، وی گفت: اطلاعات من شفاف نیست. تحلیلگران سازمان دفاع آمریکا نیز اذعان کردند که از منشا ساخت موشک‌ها اطلاعی ندارند. در همان گزارش سازمان ملل نیز آمده بود که قطعه‌ای از موشک‌ها ساخت یک کمپانی آمریکایی بوده که خانم هیلی عمدا آن قسمت را نخواند.
هیچ گروهی در یمن نباید تأمین تجهیزاتی شود و تهران و واشنگتن هیچ یک از این امر مسثتنی نیستند. خانم هیلی در سخنرانی خودش که در مورد یمن بود هیچ اشاره‌ای به کمک‌های نظامی و اطلاعاتی و لجستیک آمریکا به آل‌سعود در فاجعه انسانی که در حال وقوع است نکرد.
همچنین در فرضیه خانم هیلی درباره ایران و موشک‌ها پیچیدگی سیاست خارجی به هیچ وجه لحاظ نشده است. ما نه تنها بی‌اعتنا مشغول تأمین تجهیزات برای حکومت‌های ستمگر در ناآرام‌‌ترین منطقه جهان هستیم بلکه برای دولت ایران نیز بهانه‌ای برای گسترش برنامه موشکی فراهم کرده‌ایم. فروش نظامی تسلیحات از سوی آمریکا و اروپا به رژیم ستمگر عربستان سعودی و امارات متحده عربی به عنوان توجیهی برای انجام این کار در نظر گرفته می‌شود.
غیر قابل توضیح‌‌ترین بخش از صحبت‌های خانم هیلی اصرار او برای صحبت در مورد ایران به جای صحبت با ایران بود. او به خاطر کوته فکری ایدیولوژیک و سختگیرانه خود حاضر نشد که با همتای ایرانی خودش در سازمان ملل بنشیند و از سر احترام در مورد این مسایل صحبت کند.
صادقانه بگوییم، آنچه اتفاق افتاده روشن است. در زمان بوش صحبت در مورد ایران باعث تولید موشک‌های بیش‌تری شد و در زمان اوباما صحبت با ایران به تدریج باعث ایجاد مصالحه در این زمینه شد.
خانم هیلی عنوان سفیر در سازمان ملل باید وقت کمتری را صرف تقویت جاه‌طلبی‌های سیاسی خود و زمان بیش‌تری را برای انجام امور دیپلماسی از طرف ایالات متحده آمریکا اختصاص دهد.
اگر خانم هیلی واقعا نگران برنامه موشکی ایران و مسایل منظقه است می‌تواند سه اقدام عاجل برای نشان دادن جدیت خود انجام دهد: اول این‌که تمام حمایت‌های نظامی و اطلاعاتی و لجستیک آمریکا از رژیم آل‌سعود در فاجعه انسانی یمن متوقف شود.
دوم این‌که فروش موشک به کشور‌های خاورمیانه نیز متوقف شود. اگر رژیم آل‌سعود و امارات متحده عربی با موشک‌هایی که نمیدانند چگونه از آن استفاده کنند تا دندان مسلح نشوند، به همان نسبت احساس خطر و گسترش سیستم موشکی ایران نیز کمتر خواهد شد. سوم، سریعا درخواست گفت‌و‌گوهای دوجانبه و چند جانبه با دولت ایران در مورد همه مسایل بدون هیچ پیش شرطی ارایه شود. برجام ثابت می‌کند که دیپلماسی پایدار با ایران می‌تواند نتایج مطلوب برای منافع آمریکا ایجاد کند.
کم تجربگی خانم هیلی در سیاست خارجه توجیه خوبی برای صحبت‌های از هم گسسته اخیرش نیست. او به جای نشان دادن شأن و منزلت چهره آمریکا به سازمان ملل متحد، رفتار کالین پاول ۲۰۰۳ را در آن لحظه از خود نشان داد، که انگار بسیاری از رهبران ما هنوز درس‌های فاجعه جنگ عراق را نیاموخته‌اند. هنوز برای خانم هیلی وقت هست تا بتواند سمت خود را در سازمان ملل حفظ کند اما این امر نیازمند آن است که او به جای مشورت با دسته‌ای متفرقه از کارکنان جمهوری خواه که با خود به نیویورک آورده، به نصایح کارکنان حرفه‌ای و مقامات پیش از خود گوش دهد.
منبع: ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.