زمین همچنان در حال گرم شدن است کشورهای توسعه یافته، مصرف‌کننده ۸۰ درصد از منابع انرژی دنیا هستند و بخش عمده‌ای از این انرژی از سوخت‌های فسیلی مانند نفت، زغال سنگ و گاز تأمین می‌شود که این موضوع به تولید گازهای گلخانه‌ای و در نهایت تشدید پدیده گرم شدن زمین می‌انجامد. به گزارش ایرنا، در […]
زمین همچنان در حال گرم شدن است
کشورهای توسعه یافته، مصرف‌کننده ۸۰ درصد از منابع انرژی دنیا هستند و بخش عمده‌ای از این انرژی از سوخت‌های فسیلی مانند نفت، زغال سنگ و گاز تأمین می‌شود که این موضوع به تولید گازهای گلخانه‌ای و در نهایت تشدید پدیده گرم شدن زمین می‌انجامد.
به گزارش ایرنا، در واقع مصرف بی‌رویه سوخت‌های فسیلی به ویژه نفت، افزایش ارتفاع دریا‌ها و زیر آب رفتن خشکی‌ها و جزایر از جمله عوارض توسعه ناپایدار در جهان است.
۲۰ درصد از جمعیت دنیا، ۸۰ درصد منابع انرژی جهان را مصرف می‌کنند و در حقیقت کشورهای توسعه یافته، مصرف‌کننده ۸۰ درصد از منابع انرژی دنیا هستند که بخش عمده‌ای از این انرژی، از سوخت‌های فسیلی مانند نفت، زغال سنگ و گاز تأمین می‌شود. این سوخت‌ها به تولید گازهای گلخانه‌ای و در نهایت تشدید پدیده گرم شدن زمین می‌انجامد. در چنین شرایطی، استفاده از انرژیهای جایگزین، مناسب و ممکن به نظر می‌رسد.
بر اساس این گزارش، تا سال ۲۱۰۰ ارتفاع سطح دریا‌ها می‌تواند تا ۶۰ سانتی‌متر افزایش یابد، بالا آمدن سطح دریا نتیجه پدیده تغییرات آب و هوایی است که خود در اثر انتشار گازهای گلخانه‌ای ایجاد می‌شود.
افزایش دمای اقیانوس‌ها و آب شدن کوه‌های یخی عامل بالا آمدن سطح دریا‌ها به میزان ۱۸ تا ۵۰ سانتی‌متر تا سال ۲۱۰۰ خواهد بود. این افزایش ارتفاع سطح آب در مناطقی مانند مجمع الجزایر «تووالو» که تا به حال ۹ جزیره آن زیر آب رفته فاجعه بار است.
نیمی از جمعیت جهان در فاصله کم‌تر از ۱۰۰ کیلومتری سواحل زندگی می‌کنند. در عین حال میزان مصرف نفت در هر سال، ۲ تا ۳ برابر میزان اکتشاف آن است. مسأله این نیست که چه زمانی آخرین قطره نفت روی زمین مصرف می‌شود، بلکه نکته مهم‌تر آن است که چه وقت میزان نفت تولیدی نمی‌تواند پاسخگوی اندازه مورد مصرف بشر باشد.
قیمت نفت در حال افزایش است و سرانجام روزی فرا خواهد رسید که تأمین نفت با بحران مواجه خواهد شد. این موضوع در صنعت حمل و نقل بسیار پراهمیت است چرا که ۹۷ درصد از خودرو‌ها از مواد نفتی به عنوان سوخت استفاده می‌کنند.
کارشناسان بر این باورند که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰، میزان تقاضا برای نفت از میزان عرضه آن فراتر خواهد رفت، واقعیتی که نشانه‌های آن از سال ۲۰۰۴ پدیدار شده است. وابستگی ما به نفت می‌تواند کاهش یابد به ویژه با ترکیب دو راه کار بهینه‌سازی مصرف انرژی و توسعه انرژیهای جایگزین، مانند سوخت‌های به دست آمده از فرآورده‌های کشاورزی. موادی مانند روغن‌های گیاهی مانند کلزا و آفتاب گردان یا اتانول به دست آمده از چغندر قند، نیشکر و نشاسته می‌توانند به عنوان سوخت جایگزین مصرف شوند.
با روند رو به رشد کنونی، تقاضای جهانی برای انرژی تا سال ۲۰۳۰ دستکم ۶۰ درصد افزایش خواهد یافت. این در حالی است که ۸۷ درصد از انرژی مصرفی در دنیا از منابع غیرقابل تجدید است. میزان تقاضا برای انرژی به‌طور متوسط دو درصد در سال افزایش می‌یابد. حدود ۸۷ درصد از انرژی مصرفی از منابع غیرقابل تجدید مانند سوخت‌های فسیلی تأمین می‌شود. به منظور پاسخگویی به این نیاز روزافزون، استفاده از شبکه‌ای که پسماند یک فرایند را به عنوان ماده اولیه یک فرایند دیگر به‌کار گیرد، ضروری به نظر می‌رسد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.