رییس سابق اتاق بازرگانی ایران اقتصاد دولتی باعث ناامنی در اقتصاد می‌شود گروه تجارت- رییس سابق اتاق بازرگانی ایران گفت: وقتی دولت‌‌‌ها دارای درآمدهای سرشار و بدون کار و زحمت از جمله درآمد نفتی هستند، در عمل نه پاسخگو هستند و نه به دنبال توسعه پایدارند. بلکه مبنای درآمد‌ها و توسعه را بر منابع زیرزمینی […]
رییس سابق اتاق بازرگانی ایران
اقتصاد دولتی باعث ناامنی در اقتصاد می‌شود
گروه تجارت- رییس سابق اتاق بازرگانی ایران گفت: وقتی دولت‌‌‌ها دارای درآمدهای سرشار و بدون کار و زحمت از جمله درآمد نفتی هستند، در عمل نه پاسخگو هستند و نه به دنبال توسعه پایدارند. بلکه مبنای درآمد‌ها و توسعه را بر منابع زیرزمینی و بین نسلی گذاشته‌اند و هرچقدر که درآمدهای نفتی بیشتر شود، خودشان را از فضای سالم کسب و کار دور و کشور را با همان درآمد‌ها و پول‌‌‌ها مدیریت می‌کنند.
به گزارش مناقصه‌مزایده محسن‌جلال‌پور با بیان این‌که اقتصاد کشورها مانند سایر بخش‌ها، نیاز به امنیت دارد، تصریح‌کرد: بزرگترین، مهم‌ترین و اصلی‌‌ترین مؤلفه اقتصاد امن، این است که در فضای آزاد، رقابتی و مناسب کسب و کار امکان حضور و فعالیت آزادانه فعالان اقتصادی فراهم شود.
وی افزود: اگر تمام آیتم‌هایی که امروز در فعالیت‌های اقتصادی مطرح هستند، در یک فضای بسته، دستوری و محدود اقتصادی به وجود آیند و شرایط فعالیت آزاد، سالم و رقابتی در آن فضا وجود نداشته باشد، هیچ موفقیتی کسب نمی‌شود.
این فعال اقتصادی ادامه‌داد: این دو از هم جدا نیستند. در فضایی که به عنوان فضای بسته از آن نام می‌بریم، تهدیدها، دستور‌ها و اجبار‌ها و شرایط غیرواقعی و نادرست اقتصادی تحمیل می‌شود.
جلال‌پور گفت: اولین شرط فضای آزاد اقتصادی این است که فضای مناسب کسب و کار شامل آیتم‌های دهگانه مورد بحث در فعالیت اقتصادی و اقتصاد رقابتی مانند مالکیت، مجوزها، تسهیلات بانکی، گمرک و مجموعه موانع پیش روی آن را با فعالیت اقتصادی رو به رشد و آزاد و رقابتی منطبق کنیم. باید شرایط مساعد برای کسب و کار فراهم شود و عملاً امکان فعالیت آزاد برای فعالان اقتصادی که در آن شرایط فعالیت می‌کنند، به وجود آید.
عضو اتاق ایران افزود: در کنار آن باید دقت کنیم که در یک اقتصاد سالم، تصمیمات، مصوبات و سیاست‌گذاری‌ها کاملاً علمی است و براساس روال درست و صحیح اتفاق می‌افتد. تصمیمات خلق‌الساعه، مقطعی و سلیقه‌ای به هیچ وجه اعمال نمی‌شود. چیزی که کم‌تر در فضای کسب و کار کشورمان می‌بینیم.
وی ادامه‌داد: همچنین براساس شرع مقدس اسلام، مجموعه قوانین کشوری، عرف و حتی قوانین بین‌المللی باید به مالکیت‌ها احترام بگذاریم و نهایتاً امروزه که مالکیت معنوی در فضای مجازی به عنوان یک اصل در کسب و کار مطرح است، باید این موضوع را مدنظر قرار دهیم.
جلال‌پور با بیان این‌که همین‌طور مسأله رانت و امکان استفاده از امکانات برای عده‌ای خاص و ایجاد شرایط ویژه برای آنها را در فضای اقتصاد رقابتی نمی‌توان پذیرفت، گفت: عموماً اقتصادی شکوفا می‌شود و فضای اقتصادی امن تلقی می‌شود که تحمیل‌ها، اجبار‌ها و تصمیمات سلیقه‌ای در آن نباشد. اینها لازم و ملزوم هم هستند. از همه آنچه که به عنوان امنیت در اقتصاد مطرح است توجه به فضای کسب و کار آزاد و رقابتی کردن این فضا اهمیت بیش‌تری دارد.
رییس سابق اتاق بازرگانی ایران افزود: اقتصاد دولتی باعث ناامنی در اقتصاد می‌شود و این همان اقتصادی است که به برخی مجموعه‌ها به‌طور ویژه نگاه می‌کند. این شرایط ناامنی را در اقتصاد به وجود می‌آورد و فضای رقابتی را از بین می‌برد.
به گفته جلال‌پور رانت‌‌‌ها و سرچشمه‌های فساد که به دلیل وابستگی آنها به دولت ایجاد می‌شود، از پایه‌های ناامنی اقتصادی است.
وی تأکیدکرد: نقش دولت در ایجاد اقتصاد امن این است که خود، فساد و رانت در اقتصاد را حذف کند و خود را از اقتصاد کنار بکشد و تنها به سیاست‌گذاری بر مبنای نظرات کارشناسی و علمی در کسب و کار بپردازد و فضای فعلی را با فضای رعایت صحیح قوانین کسب و کار تعویض کند.
رییس سابق اتاق بازرگانی ایران گفت: وقتی دولت‌‌‌ها دارای درآمدهای سرشار و بدون کار و زحمت از جمله درآمد نفتی هستند، در عمل نه پاسخگو هستند و نه به دنبال توسعه پایدارند. بلکه مبنای درآمد‌ها و توسعه را بر منابع زیرزمینی و بین نسلی گذاشته‌اند و هر چقدر که درآمدهای نفتی بیشتر شود، خودشان را از فضای سالم کسب و کار دور و کشور را با همان درآمد‌ها و پول‌‌‌ها مدیریت می‌کنند.
جلال‌پور افزود: این باعث می‌شود که ما یک اقتصاد دولتی بیمار و وابسته به منابع نفتی داشته باشیم که هرگاه اتفاقی برای نفت بیفتد، چه قیمت‌ها افت کند، چه تحریم شویم و چه منابع نفتی از بین رود، دچار مشکلات جدی شویم. چنان‌که در دوران تحریم این را کامل حس کردیم. بنابراین نفت مهم‌ترین عاملی است که در کشور ما باعث می‌شود دولت‌‌‌ها را به سمت اقتصاد غیرسالم، غیرمولد و غیررقابتی پیش ببرد.
وی با بیان این‌که به‌طورکلی نفت یک مزیت برای کشورهاست؛ ولی ما آن را به گرفتاری و تهدید تبدیل کردیم، گفت: کشورهایی مانند نروژ که اقتصادی بر پایه نفت دارند، درآمد نفتی را در مجموعه کارهای زیربنایی و سرمایه‌گذاری‌های درازمدت هزینه می‌کنند. کشوری مانند نروژ با درآمدهای جاری اداره می‌شود و حتی درآمد نفتی در فضای اقتصادی بخش خصوصی نیز اجازه ورود ندارد. در نتیجه درآمد نفتی با بخش خصوصی رقابت ندارد.
این فعال اقتصادی ادامه‌داد: بنابراین می‌بینیم که بیش‌ترین ذخایر ارزی را در اروپا کشور نروژ دارد. ما نیز در سال‌های گذشته صندوق ذخیره ارزی را ایجاد کردیم؛ اما کارکرد این صندوق با صندوق نروژ کاملاً متفاوت است. این کشور درآمد نفتی را صرف سرمایه‌گذاری در دیگر کشورها، توسعه زیربنایی کشور و بهبود فضای کسب و کار می‌کند. ولی ما پول نفت را وارد فضای کسب و کار و با آن هزینه‌های جاری و حقوق و بودجه کشور را تأمین می‌کنیم و عملاً کشور را با استغنایی از جهت جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی مواجه می‌کنیم.
جلال‌پور تأکیدکرد: وقتی که دولت‌‌‌ها استغنا دارند و درآمدهای پولی آنها نیاز به درآمد بخش خصوصی را حذف می‌کند، نسبت به نیازهای این بخش هم پاسخگو نیستند. بنابراین دنبال فضای کسب و کار و رقابتی کردن فضای کسب و کار نیستند. نحوه هزینه‌کرد و استفاده از منابع زیرزمینی و بین نسلی در ایران آفتی برای اقتصاد آن است و این بزرگترین تفاوت اقتصاد نفتی در ایران و کشورهای توسعه‌یافته با درآمد نفتی است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.