مجید‌رضا حریری با اشاره به این‌که اگر چه نرخ سود بانکی در ایران کمی بالاتر از دنیاست، اما در مقابل دستمزد کارگر و انرژی بسیار ارزان است، گفت: باید بررسی شود که چرا تولید با کیفیت در ایران این‌قدر گران تمام می‌شود. رییس سابق کمیسیون واردات اتاق ایران در گفت‌وگو با فارس […]
مجید‌رضا حریری با اشاره به این‌که اگر چه نرخ سود بانکی در ایران کمی بالاتر از دنیاست، اما در مقابل دستمزد کارگر و انرژی بسیار ارزان است، گفت: باید بررسی شود که چرا تولید با کیفیت در ایران این‌قدر گران تمام می‌شود.
رییس سابق کمیسیون واردات اتاق ایران در گفت‌وگو با فارس در مورد بیانات اخیر مقام معظم رهبری مبنی بر این‌که نباید کالاهایی که مشابه با کیفیت داخلی آن وجود دارد وارد شود، اظهار داشت: حتی ایشان هم به بحث کیفیت در تولید اشاره دارند و این وظیفه تولیدکنندگان است که موانع تولید رقابتی را از سر راه بردارند.
وی با اشاره به این‌که بحث‌هایی همچون سود بانکی بالا، قوانین دست و پا‌گیر و بوروکراسی اداری یک بار دیگر به‌طور جد باید بازنگری شود و در عمل به آن توجه کرد، خاطرنشان ساخت: باید پرسید چرا تولید با کیفیت ایرانی در مقایسه با نمونه خارجی گران‌تر تمام می‌شود چرا که اگر بخواهیم به صادرات غیرنفتی تکیه کنیم، نیازمند ورود به بازارهای بین‌المللی هستیم.
رییس سابق کمیسیون واردات اتاق ایران به این نکته اشاره کرد که اگرچه برای حمایت از تولید داخل برای ورود کالای خارجی به بازار کشور محدودیت ایجاد می‌کنیم اما این حرف را نمی‌توان در بازارهای خارجی زد.
حریری گفت: تولیدکنندگان مدام از هزینه‌های تأمین مالی بالا گلایه دارند که این در قیمت تمام شده نقش و درصد مشخص و خاصی دارد و مرکز پژوهش‌های مجلس آن را ۱۴ تا ۱۷ درصد برآورد کرده است که البته این رقم در بقیه جاهای دنیا نیز قطعاً صفر نیست.
وی در پاسخ به این‌که برخی از تولیدکنندگان نرخ بالای سود بانکی را عاملی در افزایش قیمت تمام شده تولید می‌دانند چرا که در همه دنیا نرخ سود بانکی تک‌رقمی است، اذعان داشت: اگرچه نرخ سود بانکی در کشور ما بالاتر است اما از آن طرف هزینه‌های انرژی و نیروی کار بسیار ارزان‌تر از کشورهای دیگر است و کجای دنیا سراغ دارید که حداقل دستمزد ماهانه یک کارگر ۲۵۰ دلار باشد.
به گفته این فعال اقتصادی، حداقل دستمزد یک کارگر در آمریکا ساعتی ۸ دلار است در حالی که ما در ایران روزی ۸ دلار حقوق می‌دهیم.
وی پیشنهاد داد تا یک هیأت کارشناسی تمام جوانب و مشکلات پیش روی تولید را یک بار برای همیشه در بیاورد و برای رفع آن به مرحله اجرا بگذارد.
نایب رییس اتاق ایران و چین خطاب به آن‌هایی که اهمیت چندانی به اجرای قوانین مصوب نمی‌دهند، گفت: فضای کسب و کار کشور شفاف، آزاد و رقابتی نیست.۴ سال است که قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار ابلاغ شده ولی دولت هنوز آیین‌نامه‌های اجرای آن را تکمیل نکرده است. زمانی که اقتصاد کشور را به خصولتی‌‌ها می‌سپاریم این مسأله به شفافیت اقتصاد آسیب رسانده و بهره‌وری را پایین می‌آورد.
حریری با اذعان به این‌که مدیریت حرفه‌ای در بنگاه‌های اقتصادی کشور وجود ندارد، تصریح کرد: این صاحبان سرمایه هستند که کار‌ها را مدیریت می‌کنند و در کنار آن تولید توسط افراد غیرمتخصص جلو می‌رود در صورتی که باید تولیدکنندگان واقعی را شناسایی کرد و حمایت به این بخش اختصاص یابد نه آن‌که هر کس نام خود را تولیدکننده بگذارد و حمایت‌ها را به هدر دهد.
وی اظهار داشت: زمانی کفش ملی ما با کیکرز آلمان کفش‌هایی تولید می‌کرد که با افتخار آن را می‌پوشیدیم و در همه دنیا نیز به فروش می‌رفت یا شرکت مینو در تمام منطقه خاورمیانه یا اروپا نام‌آور بود اما اکنون کار به جایی رسیده که کفش‌های چینی وارد بازار شده است.
انتقاد از بی‌همتی بخش خصوصی برای عدم ورود به بازار روسیه نکته دیگری بود که حریری به آن اشاره کرد و گفت: اکنون دو سال است که روسیه درهایش را به روی اروپا و به تازگی به روی ترکیه بسته است اما ما هنوز نتوانسته‌ایم با وجود حمایت‌های دولت وارد این بازار شویم.
این فعال اقتصادی به این نکته اشاره کرد که اشکال ما در این است که در حوزه اقتصاد هیچ کار تحقیقاتی نمی‌کنیم و در اصل سوبسید انرژی را صادر می‌کنیم.
به گفته حریری، طبق آمار رسمی گمرک ۵۵ درصد صادرات غیرنفتی کشور مربوط به میعانات و محصولات پتروشیمی است و برای صادرات کالای تولیدی با کیفیت حرف چندانی برای گفتن نداریم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.