شوکران کبیر، دارویی در درمان انواع سرطان

شوکران کبیر، دارویی در درمان انواع سرطان

گروه محیط‌زیست- شوکران گیاهی از زیرتیره چتری‌ها از جنس شوکران‌ها می‌باشد. در قدیم به شوکران، دوراس تفتی، بیخ کوهی و تفت بیخ هم گفته می‌شد.

خواص درمانی

۱- در چین و هند از گیاه شوکران کبیر در استعمال خارجی برای معالجه ناراحتی های جلدی و گرفتگی های غدد و سرطان استفاده می‌کنند.

۲- این گیاه را به عنوان داروی ضد اسپاسم، آرام بخش، ضدهاری و ضد کزاز می‌شناسند.

۳- از این دارو به عنوان تریاق یا ضد سم در مورد مسمومیت های ناشی از استریکنین به‌کار می‌برند. ولی به هرحال میوه‌ها، برگ‌ها و ریشه یا تمام قسمت های گیاه سمی است.

۴- در کتب طب سنتی حکمای ایران چنین آمده است که شوکران از نظر طبیعت خیلی سرد و خیلی خشک است. از نظر خواص، خیلی مخدر و مسکر است و از نظر دارویی بیش‌تر استعمال خارجی دارد. برای استعمال داخلی، با مقدار بسیار کم و با احتیاط تجویز می‌شود. مقدار خوراک این گیاه و عصاره آبی آن۰٫۲ گرم است که عصاره آبی را می‌توان به صورت حب مصرف کرد. از عصاره الکلی آن ۳۰-۱۰ قطره ممکن است در داخل یک پوسیون خورده شود. چون سمی است در مواردی که مصرف داخلی آن لازم می‌شود، حتماً باید زیر نظر پزشک باشد.

۵- شوکران کبیر را برای درمان اقسام سرطان تجویز می‌نمایند و در اقسام تومورهای خنازیری نتایج خوب داده است.

۶- برای کنترل آسم و سیاه سرفه و سرفه‌های شدید و بیش‌تر اختلالات عصبانی سودمند است.

۷- در رفع سل ریه نیز تجویز می‌شود. از نظر سایر خواص معتقدند که اگر خوشه دانه بسته ی آن را قبل از آن‌که تخم آن کامل و خشک شود گرفته و بکوبند و عصاره ی آن را گرفته در آفتاب خشک کنند، داروی بسیار نافعی است.

۸- برای تسکین دردهای چشم بسیار مفید است.

۹- اگر ضماد آن را بر شکم بگذارند اسهال را قطع می‌کند و بر روی هر عضوی بگذارند مانع خونریزی آن می‌شود. اگر ضماد یا عصاره ی آن را بر پیشانی بمالند خونریزی از بینی را قطع می‌کند.

هشدار

 

شوکران اگر به مقدار بیش از حد مجاز مصرف شود موجب بروز تهوع و سردرد و سرگیجه می‌شود. ابتدا عضلات اراده را فلج می‌کند، سپس عضلات تنفسی سینه و در آخر عضلات دیافراگم فلج می‌شود و حالت اختناق عارض می‌شود، ولی مقدار کم آن از عوامل مؤثر برای تسکین درد‌ها می‌باشد.