رفع موانع صادراتی، خواست فعالان صنعت مبلمان و دکوراسیون داخلی برگزاری دو نمایشگاه بین‌المللی در تهران، فرصتی مناسب بود برای ارزیابی توان تولید‌کنندگان داخلی و فعالان صنایع مبلمان اداری و معماری و دکوراسیون داخلی . به گزارش خبرگزاری صداوسیما، حسن‌احمدیان، رییس اتحادیه صادرکنندگان مبلمان با اشاره به مشکلات خاص فعالان این صنعت گفت: صنعت ساخت […]
رفع موانع صادراتی، خواست فعالان صنعت مبلمان و دکوراسیون داخلی
برگزاری دو نمایشگاه بین‌المللی در تهران، فرصتی مناسب بود برای ارزیابی توان تولید‌کنندگان داخلی و فعالان صنایع مبلمان اداری و معماری و دکوراسیون داخلی .
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، حسن‌احمدیان، رییس اتحادیه صادرکنندگان مبلمان با اشاره به مشکلات خاص فعالان این صنعت گفت: صنعت ساخت مبلمان اداری یک صنعت واسطه‌ای و با ارزش افزوده بسیار بالاست.
وی با اشاره به این‌که در این صنعت، باید بخشی از قطعات و مواداولیه از خارج کشور وارد شده و در داخل فرآوری و ساخته و سپس به خارج کشور صادر شود یا به بازارهای داخلی عرضه شود، اظهارکرد: این امر نیازمند حمایت وزارت صنعت و معدن و تجارت و همچنین زیرمجموعه‌های وزارت امور اقتصادی و دارایی است چراکه گمرک باید بپذیرد مثلاً تعرفه کالایی که در داخل مصرف می‌شود، می‌تواند با تعرفه‌های کالاهایی که برای صادرات مجدد وارد کشور می‌شود، متفاوت باشد.
احمدیان افزود: هم‌اکنون ما سالانه حداکثر ۳۰ میلیون دلار کالا از نوع مبلمان اداری به خارج کشور صادر می‌کنیم اما در صورت ایجاد زمینه‌های مناسب، این رقم به سرعت و با برنامه‌ریزی تا ۲۰۰ میلیون دلار قابل افزایش است.
وکیلی یکی از تولید‌کنندگان انواع مبلمان اداری هم گفت: علاوه بر مشکلاتی که صنعت ما در عرصه تولید با آن دست به گریبان است، با یک مشکل دیگر هم روبه‌رو هستیم و آن هم بدحسابی اکثر دستگاه‌های دولتی طرف قرارداد ماست.
وی افزود: با سختی محصولی را تولید‌کرده و با اشتیاق آن را می‌فروشیم اما برخی دستگاه‌ها که انسان با شنیدن نام آنها تعجب هم می‌کند از پرداخت پول خرید خود به دلایل مختلف خودداری می‌کنند.
وکیلی بیمارستان‌ها و بعضی وزارتخانه‌ها از جمله وزارت آموزش و پرورش را از مشتریان بدحساب خود می‌داند که با وجودی که دو سال است از او خرید کرده‌اند، از پرداخت و تسویه حساب با شرکت وی خودداری کرده‌اند و هر بار به مسؤولان آنها زنگ می‌زند به بهانه‌ای از پاسخ دادن به او طفره می‌روند.
وی گفت: با پیگیری زیاد شماره تلفن یکی از رؤوسای آموزش و پرورش یکی از استان‌ها را پیدا کردم و از او خواهش کردم با ما تسویه حساب کند اما بعد از آن، دیگر تلفن من را جواب نمی‌دهد.
رضایی تولید‌کننده مبلمان صنعتی هم یکی دیگر از صنعتگرانی بود که پای صحبت‌هایش نشستیم. رضایی می‌گفت: ما هم‌اکنون در بسیاری از کشورهای مختلف از جمله عراق و افغانستان و پاکستان بازارهایی داریم اما با کیفیت فعلی نمی‌توانیم به بازارهای اروپایی چشم بدوزیم چراکه از سویی، استاندارد واردات کالا به اروپا بالاست و از سویی، مواد‌اولیه‌ای که قادر به واردات به اروپا باشند در ایران وجود ندارد.
وی افزود: اگر بخواهیم به اروپا صادرات داشته باشیم باید مواداولیه با کیفیت را که توسط صنایع های‌تک تولید می‌شود مثل پارچه‌های ضدحریق آنفایر و… را وارد کنیم اما به دلیل تعرفه‌های گمرکی بالا که روی این محصولات اخذ می‌شود، عملاً تولید با کیفیت برای ما مقرون به صرفه نخواهد بود چراکه منجر به افزایش قیمت در محصول نهایی می‌شود و این کالا با کیفیت مشابه در شرق آسیا و از جمله در چین در حال تولید با قیمت نازل‌تری است.
رضایی گفت: باید نظام تعرفه‌ای ما دقیق‌تر و هوشمندتر باشد و یک بار برای همیشه این مشکل را حل کنیم و این سؤال را پاسخ دهیم که ما آیا می‌خواهیم تولید‌کننده همه چیز با حداقل کیفیت باشیم و به بازارهای اندک و محدود داخلی و چند کشور همسایه اکتفا کنیم و یا قصد داریم به دنبال فتح بازارهای جهانی در سطح اروپا و قاره آمریکا باشیم؟
صالحی از تولید‌کنندگان تجهیزات معماری و دکوراسیون داخلی یکی دیگر از کسانی بود که با او به گفت‌وگو نشستم. صالحی که انواع محصولات سقف کشسان را با تکیه بر دانش روز جهان در داخل کشور تولید می‌کند، نیز معتقد بود: ما سال‌های قبل به چند کشور همسایه صادرات زیادی داشتیم اما مدتی است بازارهای ما رو به افول گذاشته و گویا رقبای دیگر کشور‌ها این عرصه‌ها را از تولید و صادرکنندگان ایرانی پس گرفته‌اند.
وی تغییرات متعدد و پیاپی در نظام تعرفه‌ای و مقررات صادرات و واردات را برای اقتصاد برون‌نگر، سم مهلک می‌داند و معتقد است اگر بخواهیم در این زمینه توفیقی داشته باشیم باید یک تولید‌کننده بداند مقررات و تعرفه‌های موجود حداقل به مدت یک سال تغییری نمی‌کند، چراکه در این صورت او می‌تواند با درک و پیش‌بینی صحیح از آینده، در کار خود سرمایه‌گذاری انجام دهد.
صالحی بیان‌کرد: یکی دیگر از چیزهایی که به تولید‌کنندگان فشار زیادی وارد می‌کند، مالیات بر ارزش افزوده است چراکه مشتریان از ما توقع تخفیف هنگام خرید دارند و اگر بخواهیم این مالیات را که جزو حقوق حقه هم هست از آنها بگیریم دیگر هیچ خریداری رغبتی برای خرید از ما نخواهد داشت و در مقابل، از کسی خرید می‌کند که قیمت مناسب‌تری را به وی پیشنهاد می‌دهد و در نتیجه ما ناچاریم در تسویه حساب نهایی، مالیات بر ارزش افزوده را هم از خود بپردازیم و این به معنای آن است که علاوه بر همه سختی‌‌ها و فشارهایی که به یک تولید‌کننده وارد می‌شود، ۹ درصد هم از حاشیه سود خود را به خاطر مالیات بر ارزش افزوده از دست می‌دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.