کارشناس آسیب‌های اجتماعی و مشاوره رسمی آموزش و پرورش آسیب‌های اجتماعی نوجوانان خط قرمز را رد کرده است! کارشناس آسیب‌های اجتماعی و مشاوره رسمی آموزش و پرورش گفت: زنگ هشدار افزایش نرخ اعتیاد خصوصاً با وجود مخدرهای جدید در نوجوانان و مدارس به صدا درآمده و نیاز به اقدامی عاجل است. فرزادسالک‌نیا در گفت‌و‌گو با […]
کارشناس آسیب‌های اجتماعی و مشاوره رسمی آموزش و پرورش
آسیب‌های اجتماعی نوجوانان خط قرمز را رد کرده است!
کارشناس آسیب‌های اجتماعی و مشاوره رسمی آموزش و پرورش گفت: زنگ هشدار افزایش نرخ اعتیاد خصوصاً با وجود مخدرهای جدید در نوجوانان و مدارس به صدا درآمده و نیاز به اقدامی عاجل است.
فرزادسالک‌نیا در گفت‌و‌گو با مهر، در پاسخ به این پرسش که به نظر می‌رسد آسیب‌های اجتماعی در قشر نوجوان و محصل به مرز هشدار رسیده است، بیان‌کرد: آسیب‌های اجتماعی در میان نوجوانان مرز هشدار را رد کرده است و گستردگی قضیه را می‌توان از بخشنامه‌هایی که در آموزش و پرورش دست به دست می‌شود و جلساتی که در حوزه پیشگیری گذاشته می‌شود، فهمید.
وی ادامه‌داد: سن آسیب‌ها متأسفانه به دوره راهنمایی رسیده است و حتی در برخی مواقع می‌شنویم که سن دبستان هم درگیر این موضوع شده است. خصوصاً با وجود ماده مخدر جدید به نام «گُل» که خود بچه‌ها هم نسبت به عواقب استفاده از آن اطلاعات ندارند. در واقع بسیاری از خانواده‌ها و نوجوانان گمان می‌کنند معتاد یعنی کسی که تریاک بکشد و خانواده‌ها حتی فکر می‌کنند، همه موادمخدر مانند تریاک بویی دارد و اطلاعی از موادمخدر جدید ندارند یا حتی بسیاری از خانواده‌ها خود درگیر مسأله اعتیاد هستند که موضوع را بغرنج‌تر می‌کند.
این مدرس آسیب‌های اجتماعی در ادامه کمبود امکانات برای تفریحات سالم و امکان تخلیه انرژی در میان نوجوان را عامل دیگر افزایش آسیب‌های دوره نوجوانی دانست و اظهارکرد: ورزشگاه‌هایی در سطح شهر هستند ولی مسیری که نوجوان باید طی کند تا به آن مکان‌ها برسد، خود پر از نشانه‌ها و نمادهای آسیب است. به نظرم سن اعتیاد در کشور ما آنقدری پایین آمده که یک هشدار برای مسؤولان و خانواده‌ها باشد. متأسفانه ما در جلساتی که برای والدین می‌گذاریم تا حوزه‌های آسیب نوجوانان را تشریح کنیم، بالغ بر ۷۰ درصد آنها حتی از ماده مخدری مانند «گُل» خبر ندارند.
سالک‌نیا اعتیاد را بزرگ‌ترین آسیبی که باید در مدارس جدی گرفته شود، برشمرد و گفت: باقی آسیب‌ها به پیچیدگی و گستردگی اعتیاد نیستند. در واقع در جامعه دانش‌آموزی باقی آسیب‌ها آمار بالایی ندارد. مسایلی مانند فرار از خانه یا خودکشی گرچه وجود دارد اما نادر است و باید در برخی استان‌ها که آمار بالایی دارد یا به خاطر شرایط آب و هوایی برخی مسایل تشدید می‌شود، کار پیشگیرانه خاص انجام داد.
وی گفت: ما در آموزش و پرورش دبیرهایی که باید در این زمینه آموزش بدهند، تربیت نکرده‌ایم و بار روی دوش مشاور‌ها باید باشد اما عملاً اینچنین نیست.
این کارشناس آسیب‌های اجتماعی اضافه‌کرد: مشاور‌ها ۶ ساعت وقت دارند، بروند سر کلاس‌ها تا درس تفکر را تدریس کنند. در این درس آموزش مهارت‌های تفکر و تصمیم‌گیری آموزش داده می‌شود و به مهارت‌ها کم پرداخته می‌شود. مشاور وقت نمی‌کند همین سرفصل‌ها را هم تدریس کند و در عین حال نمی‌تواند هم جوابگوی خیل مشاوره‌های دانش‌آموزی و والدین بشود و هم به تدریس و… برسد.
این کارشناس مشاوره با انتقاد از این‌که در فرهنگ ما همیشه گمان می‌شود، اتفاق بد برای همسایه رخ می‌دهد و خطر در کمین عزیزانمان نیست نیز گفت: ما باید سپرهای دفاعی را از سن دبستان برای دانش‌آموزان ایجاد کنیم و این میسر نمی‌شود مگر با همکاری خانواده‌ها اما متأسفانه حتی در سن دبستان که موضوع کنکور و… مطرح نیست هم نمره ریاضی برای والدین از مهارت‌های زندگی و تربیت فرزندانشان مهم‌تر است و حاضر هستند برای معلم خصوصی ریاضی هزینه کنند اما برای مشاوره هزینه‌ای نکنند. از سوی دیگر یک فرهنگ غلطی در میان خانواده‌ها وجود دارد که انگار اگر حرفی از آسیب‌ها نزنند، یعنی آن اتفاق در خانه‌شان رخ نمی‌دهد در حالی‌که آسیب‌ها پشت در خانه‌ها، در تاکسی، مترو، پارک محله و… وجود دارد.
سالک‌نیا اضافه‌کرد: ما باید خیلی زودتر از آن‌که نوجوان در معرض انحرافات و آسیب‌ها باشد او را با مثلاً چیزی به اسم فشار همسالان آشنا کنیم. این‌که مهارت نه گفتن داشته باشد، حتی اگر همسالان او را مسخره کردند. اعتماد به نفس نوجوانان را باید بالا ببریم و اینها پایه‌های خودآگاهی است که باید برای آموزش به دانش‌آموزان سرمایه‌گذاری جدی کنیم.
وی در پاسخ به این پرسش که قرار است تلویزیون تعاملی در فاز اول برنامه‌هایی در حوزه آسیب‌های اجتماعی برای والدین تهیه کند، این برنامه‌ها را چقدر مفید می‌دانید، تصریح‌کرد: باید ببینیم مطالبی که ارایه می‌شود چه میزان جذابیت دارد و چه کسی قرار است آنها را آموزش بدهد. اگر مطالب جذاب نباشد سراغش نمی‌روند. اگر به صورت رسمی و خشک مطالب ارایه شود سراغش نمی‌روند. اگر قرار باشد میزگرد گذاشته شود و من کارشناس با مردم از طریق رسانه حرف بزنم جذاب نیست. مثل برنامه‌های شبکه ۴ سیما که یا دیده و شنیده نمی‌شود یا مخاطب خاص دارد. باید از امکانات و برنامه‌هایی استفاده شود که جذابیت داشته باشد. پیام را به وسیله میان پرده‌ها و زبان هنر به گوش مردم باید رساند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.