شیر یا خط مدیران در مناقصه نیروگاه‌سازی ترک‌ها؟!

وقتی امضای قرارداد با خارجی‌ها محرمانه می‌شود شیر یا خط مدیران در مناقصه نیروگاه‌سازی ترک‌ها؟! در حالی که قرارداد ساخت نیروگاه توسط یونیت ترکیه هنوز مخالفان زیادی در داخل کشور دارد با تغییر مرد شماره یک حمایت‌کننده از این قرارداد تقریباً می‌توان گفت که جزییات آن کماکان محرمانه باقی مانده و ظاهراً قرار نیست منتشر […]

وقتی امضای قرارداد با خارجی‌ها محرمانه می‌شود

شیر یا خط مدیران در مناقصه نیروگاه‌سازی ترک‌ها؟!

در حالی که قرارداد ساخت نیروگاه توسط یونیت ترکیه هنوز مخالفان زیادی در داخل کشور دارد با تغییر مرد شماره یک حمایت‌کننده از این قرارداد تقریباً می‌توان گفت که جزییات آن کماکان محرمانه باقی مانده و ظاهراً قرار نیست منتشر شود.

به گزارش فارس، اواسط خرداد ماه سال گذشته بود که شرکت ترکیه‌ای «یونیت اینترنشنال» با انتشار بیانیه‌ای از انعقاد قراردادی با وزارت نیروی ایران برای احداث هفت نیروگاه جدید با ظرفیت ۶۰۰۰ مگاوات و به قیمت ۴٫۲ میلیارد دلار در ایران خبر داد و از همان‌جا بود که مخالفت‌‌ها و ایرادات بعضاً به جا از این قرارداد روزبه‌روز بیش‌تر شد.

با گذشت زمان طولانی از صدور این بیانیه، کلافی حجیم از سوی وزارت نیرو و شرکت مادر تخصصی برق حرارتی دور این قرارداد کشیده شد تا مبادا شرکت‌های داخلی از جزییات آن مطلع شوند.

واکنش‌های زیادی در همان دوره برای این اقدام صورت گرفت و هر بار با بی‌توجهی به این واکنش‌ها مجوز آن توسط شورای اقتصاد صادر شد. اعتراضات به حدی رسید که برخی نهادهای دانشگاهی و حتی شرکت‌های بزرگ مانند مپنا اعلام کردند که این اقدام وزارت نیرو در حالی صورت می‌گیرد که قرارداد مذکور از نوع قراردادهای مرسوم خرید برق در کشور نیست.

مخالفان این قرارداد بر این اعتقاد خود پافشاری کرده و اعلام می‌کردند که مشکل اقتصاد صنعت برق و ناتوانی وزارت نیرو در پرداخت بدهی‌های چند هزار میلیارد تومانی خود به سرمایه‌گذاران داخلی موجب شده تا سرمایه‌گذاران در شرایط فعلی توان و تمایلی به احداث نیروگاه جدید در کشور نداشته باشند.

کار تا حدی پیش رفت که برخی از همین پیمانکاران و شرکت‌های بزرگ سازنده نیروگاه این پرسش‌‌ها را مطرح کردند که چه ترتیبات مناقصه‌ای برای این پروژه در نظر گرفته شده است؟ آیا احداث این تعداد نیروگاه از طریق برگزاری مناقصه بین شرکت‌های توانمند داخلی و خارجی بوده و در فضایی شفاف صورت پذیرفته یا صرفاً مذاکره مبنای انتخاب شرکت یونیت‌اینترنشنال بوده است؟

با گذشت چند ماه فشار رسانه‌ای از سوی برخی نهادهای تأثیرگذار در صنعت برق باعث شد تا این قرارداد تعدیل شود و سرانجام به عدد ۱٫۲ میلیارد دلار کاهش یابد، اما با گذشت بیش از ۱۸ ماه هنوز جزییات این قرارداد منتشر نشده و برخی سؤالات را در اذهان ایجاد کرده است که مگر این قرارداد چه بوده و چه کسانی پشت این قرارداد بوده‌اند که دوست ندارند علنی شود.

رفتن و جابه‌جایی فلاحتیان، معاون سابق وزیر نیرو در امور برق و انرژی وزارت نیرو که رییس هیأت مدیره شرکت مادر تخصصی برق حرارتی نیز است، این سؤال را در اذهان ایجاد کرد که آیا با رفتن این مسؤول قدیمی در صنعت برق معادلات قرارداد رمزگشایی شده و جزییات آن برای بخش خصوصی داخلی مشخص می‌شود یا خیر؟

این درحالی است که وزارت نیرو در سال‌های گذشته مذاکراتی را با شرکت یونیت‌اینترنشنال ترکیه برای نهایی کردن این قرارداد انجام داد. واگذاری این قرارداد بدون برگزاری مناقصه و در فضای غیررقابتی انتقادهایی را از سوی کارشناسان صنعت برق و افکار عمومی به همراه داشته است.

قرارداد ساخت نیروگاه اشتباه بود

عباس علی‌آبادی مدیرعامل مپنا در تیر ماه امسال بود در پاسخ به این سؤال که آیا شرکت یونیت ترکیه با مپنا برای ساخت نیروگاه مذاکره کرده است، اظهار داشت: ما هنوز نمی‌دانیم که این شرکت ترکیه‌ای چه اقدامی انجام می‌دهد و این موضوع را باید از مقامات وزارت نیرو بپرسید، اما از نظر بنده، قرارداد ساخت نیروگاه با یونیت ترکیه اشتباه است.

البته سه ماه قبل از اظهارات مدیرعامل مپنا حمیدچیت‌چیان وزیر وقت نیرو درباره زمان اجرایی شدن قرارداد یونیت ترکیه برای ساخت نیروگاه تولید برق حرارتی گفته بود که قرارداد یونیت در مسیر بررسی‌های نهایی است اما معلوم نیست این قرارداد چه زمانی اجرایی شود.

حجم قرارداد محرمانه با ترکیه آب رفت!

علی بخشی، رییس سندیکای صنعت برق نیز با بیان این‌که سرانجام شرکت برق حرارتی وزارت نیرو تیپ قرارداد احداث نیروگاه توسط شرکت «یونیت» ترکیه را علنی و قرارداد آن را به سندیکا ارسال کرد، گفت: هنوز جزییات این قرارداد را نمی‌دانیم.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا وزارت نیرو (شرکت برق حرارتی) جزییات قرارداد یونیت را علنی کرد، گفت: بار‌ها با انتقاداتی که از قرارداد ساخت نیروگاه توسط شرکت «یونیت» ترکیه داشتیم از شرکت مادر تخصصی برق حرارتی درخواست کردیم اگر جزییات این قرارداد را علنی نمی‌کند حداقل در اختیار بخش خصوصی و سندیکای صنعت برق قرار دهد.

وی افزود: بار‌ها این درخواست انجام و به نتیجه نرسیدیم، اما سرانجام قرار شد تا جزییات آن را به سندیکای برق ارسال کنند که متأسفانه شرکت مادر تخصصی برق حرارتی به ارسال تیپ قرارداد بسنده کرده و خبری از جزییات نبود.

بخشی در پاسخ به این سؤال که ظاهراً حجم قرارداد به ۱٫۲ میلیارد دلار کاهش یافته است، گفت: حجم قرارداد را نیز ما از رسانه‌ها متوجه می‌شویم و ظاهراً به حدود ۱٫۲ میلیارد دلار و ساخت فعلاً یک نیروگاه آن هم ظاهراً در بندرعباس منتهی شده است.

رییس سندیکای صنعت برق در پاسخ سؤال دیگری برمبنای این‌که با آمدن فرد جدیدی برای معاونت برق وزارت نیرو آیا می‌توان امیدوار بود که به بخش خصوصی داخلی توجه بیش‌تری شود، اظهار داشت: امیدوار هستیم قراردادهای خارجی و فاینانس شفاف شود و ارتباط وزارت نیرو با بخش خصوصی بیش‌تر شود.

 

بر اساس این گزارش دوشنبه گذشته همایون‌حائری جایگزین هوشنگ‌فلاحتیان معاون امور برق و انرژی وزیر نیرو شد، آنهم در شرایطی که برخی اخبار از نگاه متفاوت سکانداران جدید وزارت نیرو به این قرارداد حکایت دارد.