حفظ گلهای امید با وعده مائده شیرپور رییسجمهوری باز هم در قاب سیما با مردم سخن گفت، مانند همه این ۵ سال که روی مبل نشست و صحبت کرد و مانند همان دوباری که توانست از این قاب برای اقناع بیش از ۵۰ درصد مردم استفاده کرده و مجوز ۸ سال ریاست جمهوری را بگیرد. […]
حفظ گلهای امید با وعده
مائده شیرپور
رییسجمهوری باز هم در قاب سیما با مردم سخن گفت، مانند همه این ۵ سال که روی مبل نشست و صحبت کرد و مانند همان دوباری که توانست از این قاب برای اقناع بیش از ۵۰ درصد مردم استفاده کرده و مجوز ۸ سال ریاست جمهوری را بگیرد. پیش از او نیز رؤسای جمهور پیشین، در قاب تلویزیون حضور یافته و با زل زدن به لنزی که شاید چشم میلیونها ایرانی به آن دوخته شده بود، نکاتی را یادآور شدند که در نوع خود قابلتوجه بوده است. نکاتی که اغلب «وعده» و یا «انجام شد»هایی را شامل میشد؛ با پایان دوره ریاست جمهوری کسی آنها را بابت وعدهها و «شده»هایی که واقعاً «نشدهبود» مورد پاسخگویی قرار نداده است.
حجتالاسلام حسنروحانی از سانچی هم گفت؛ همان کشتی که ۳۲ نفر را در آبهای چین با خود به قعر دریا برد و البته تأخیر مسؤولان در رسیدگی به واقعه را ثبت کرد! همان کشتی نفتکشی که ۴ روز بعد از آتش گرفتن آن، ربیعی، وزیر رفاه و کار و تأمین اجتماعی، به عنوان قیم راهی چین شد! همان که داد مردم را بابت نبود زنگنه درآورد، روحانی گفت که دولت قبل نفتکش را به وزارت رفاه بابت بدهی داده است و از همین روی، وزیر نفت راهی چین نشده و هیچ اظهارنظری درباره این کشتی نکرده است! اما واقعیت چیست؟!
واقعیت آنکه براساس آنچه از درون سازمان تأمین اجتماعی و اطلاعات این نفتکش برمیآید، مصوبه هیأت دولت برای انتقال نفتکش از دولت مرحوم آیتا…هاشمی به تصویب هیأت وزیران رسیده که براساس این مصوبه، ۳۴ درصد سهام به وزارت نفت و ۳۳درصد تأمین اجتماعی و نهایتاً ۳۳درصد صندوق بازنشستگی رسیده است. البته، دولت احمدینژاد مدیریت آن را از وزارت نفت به وزارت رفاه انتقال داده اما درصد سهامها تغییری نکرده است. براساس لیست سهامها، زنگنه به عنوان کسی که حدود یک سوم نفتکش به او تعلق دارد، نمیتواند ساکت مانده و کاری نکند به هر حال او هم طبق سهمی که روی کاغذ وجود دارد، در نفتکش سهیم است.
در کنار این مسأله رییسجمهوری به مواردی اشاره کردند که جای تأمل بسیار دارد. هر چند که بهطور معمول رؤسای جمهوری از چنین ترفندهایی در صحبت با مردم بهره میگیرند اما با توجه به توقع بالایی که جامعه از روحانی دارد، شاید این رفتار و وعدههای جدید، کمی در ذوق مردم زده باشد. او با اشاره به مؤسسات مالی و اعتباری، در لفافه گفت شروع فعالیت بدون مجوز این مؤسسات، در دولت اصلاحات و دولت نهم و دهم بوده است؛ اگر بخواهند طلب مؤسساتی را که اموالشان به قدر بدهی نیست با مردم تسویه کنند باید از بیتالمال مردم استفاده کنند، برای همین حساسیت دارند. البته او یک سخن جالب و قابل تأمل دیگر را بر زبان آورد که قطعاً در روزهای آتی بانک مرکزی و رؤسای بانکها به این درخواست واکنش نشان خواهند داد! چرا که روحانی علناً از مردم خواست درباره بانکهایی که سود سپرده بیشتر از بقیه دارند، با تأمل بیشتری تصمیم گیرند. با این جمله، انگار روحانی تلویحاً نظارت و ضمانت بانک مرکزی به بانکها را در قبال مجوزهایی که برای تأسیس بانک داده است، در آنی نادیده گرفت که این اظهارنظر هم در نوع خود قابلتأمل است و هم قطعاً واکنشهایی را در پی خواهد داشت؛ چرا که رییسجمهور باید پاسخ دهد اگر بانک مرکزی به مجوزهایی که میدهد اعتماد ندارد، چرا اجازه فعالیت به بانکهایی را میدهد که در نهایت آنچه سایر مؤسسات مالی و اعتباری به بار آورده و باعث نارضایتی مردم شدهاند را در پی خواهد داشت.
در نهایت میتوان صحبتهای سهشنبه شب روحانی با مردم اینطور را تفسیر کرد که او به گلهای امیدی که در دل مردم کاشته است باز هم با وعده آب داد و انتظار دارد که این گلها پژمرده نشود؛ انتظاری که به نظر میرسد با تحقق وعدهها بتواند عملی شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.