نفسهای آخر«نساجی قائمشهر» علیرغم برگزاری دو مزایده صنعت ریسندگی در مازندران قدمتی ۸۵ ساله دارد و با نام نساجی گرهخورده اما حالوروز قدیمیترین کارخانه مازندران چندان خوش نیست و نفسهای آخر را میکشد. به گزارش مهر، به تأکید کارشناسان، بزرگترین واحد تولیدی نساجی کشور در ۲۰ سال اخیر با چالشهای اقتصادی دستوپنجه نرم میکند که […]
نفسهای آخر«نساجی قائمشهر» علیرغم برگزاری دو مزایده
صنعت ریسندگی در مازندران قدمتی ۸۵ ساله دارد و با نام نساجی گرهخورده اما حالوروز قدیمیترین کارخانه مازندران چندان خوش نیست و نفسهای آخر را میکشد.
به گزارش مهر، به تأکید کارشناسان، بزرگترین واحد تولیدی نساجی کشور در ۲۰ سال اخیر با چالشهای اقتصادی دستوپنجه نرم میکند که این امر بر اقتصاد خانوارها و کارگران تحت پوشش آن نیز آسیب وارد کرده است.
سوءمدیریت، معوقات بانکی، بدهی به تأمین اجتماعی، خالی ماندن بخشی از ظرفیتها سبب شده تا کارخانه نساجی مازندران در سالهای اخیر با چالشهایی روبهرو شود که رفع آن مستلزم حمایت و برنامهریزی متولیان امر برای حمایت از تولید است
امیداعلایی، مدیرعامل کارخانه نساجی قائمشهر خواستار الزام اجراشدن قول وام دو میلیارد تومانی به این کارخانه، توسط استانداری شد و در خصوص آخرین وضعیت کارخانه نساجی قائمشهر میگوید: این کارخانه با قدمتی ۸۵ ساله در زمینی ۶٫۵ هکتاری با ۲۰۳ نفر در حال فعالیت است که سالانه بالغ بر ۳ میلیارد تومان با زیان انباشته مواجه است.
وی افزود: سال گذشته کارخانه نساجی قائمشهر بالاترین زیان را با رقم ۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان، تجربه کرده است.
مدیرعامل کارخانه نساجی قائمشهر، با اشاره به واگذاری کارخانه به شهرداری، عنوانکرد: شرکت در زمان واگذاری با ۴۴ میلیارد تومان بدهی به بانک ملی، مواجه بود که تا به امروز، شهرداری با هر مکانیزمی که بود، کارخانه را همراهی کرد اما با توجه به شرایط موجود، روند ادامه فعالیت شهرداری با کارخانه نساجی نگرانکننده است.
وی تصریحکرد: در طیتصدی دوماهه بنده به سمت مدیرعاملی، حقوق تا آبان کارگران پرداخت شد و پیگیر هستیم تا با وصول مطالبات خود از بهشتزهرا، بتوانیم حقوق آذرماه کارگران را هم بهزودی پرداخت کنیم.
اعلایی در خصوص بحث بازگشت کارخانه نساجی توسط شهرداری، بیانکرد: این مسأله توسط شهرداری و شورای شهر تعیین تکلیف میشود، اما چه شهرداری در حوزه مدیریت بماند و یا کارخانه به سازمان گسترش واگذار شود، انتظار داریم هر چه سریعتر نوسازی ناوگان خطوط تولید اتفاق بیفتد چون با این ماشینآلات، تولید اقتصادی بهصرفه نیست.
مدیرعامل کارخانه نساجی قائمشهر، تصریحکرد: نوسازی و بازسازی این کارخانه به ۵۰ تا ۷۰ میلیارد تومان سرمایه در گردش، نیاز دارد.
وی خاطرنشانکرد: با وضعیت موجود، کارخانه به علت آسیبدیدگی ماشینآلات و خطوط تولید، حداقل ماهانه ۲۰۰ میلیون تومان درآمد دارد اما با هزینه ماهانه ۵۰۰ میلیون تومان، باید هر چه سریعتر نسبت به این وضعیت نابسامان تعیین تکلیف شود.
اعلایی نوسازی ناوگان، راهاندازی خطوط متوقف و بلاتکلیف و خارج کردن مجموعه از حالت کارمزدی بهعنوان مسکن، را راههای مهم برونرفت از نابسامانی کارخانه دانست.
در عین حال عبدا…رضیان، عضو مجمع نمایندگان مازندران در گفتوگو با مهر به معضلات کارخانه نساجی مازندران اشاره کرد و افزود: با همت مسؤولان امر مقرر شد تا بانک ملی ۲۶ میلیارد تومان در اختیار این مجموعه قرار دهد تا شرایط موجود نساجی اصلاح و ساماندهی شود و ظرفیتهای جدیدی هم در این کارخانه فراهم آید.
همچنین مهدیمحمدی، فرماندار قائمشهر در مورد مشکلات کارخانه شماره یک یا نساجی مازندران، اظهارکرد: این کارخانه با استناد به اصل ۴۴ قانون اساسی براساس قانون خصوصیسازی باید واگذار شود و کاری هم از دست کسی برنمیآید.
وی اظهارکرد: تاکنون کارخانه نساجی مازندران دو بار به مزایده گذاشته شد و باید برای رفع مشکلات آن چاره اساسی اندیشیده شود.
تولیدات نساجی مازندران هنوز در خاطره ایرانیها و فروشندگان منسوجات باقیمانده است تا جاییکه یکیک فروشنده منسوجات در این زمینه میگوید: این کارخانه در نوع خود بینظیر بود ولی در اثر سوء مدیریت و اینکه مدیریت را بایست به فرد کاربلد و متخصص این رشته میسپردند به این وضع رسیده است.
وی با بیان اینکه چگونه جنسهای بیکیفیت چینی بازار ما را اشغال کرده است، اظهارداشت: کشور ترکیه با انواع پارچه خی، مصنوعی، پردهای و…توانسته بازارهای هدف زیادی برای خود در ایران و کشورهای دیگر جذب کند.
این فروشنده منسوجات نخی به واردات تولیدات چینی اشاره کرد و میگوید: مردم به خاطر ارزانی جنس چینی آن را میخرند در صورتیکه بیشتر اجناس چینی بیکیفیت است.
وی با تأکید بر حمایت از تولیدات داخلی ابراز امیدواریکرد: کارخانه نساجی مازندران به مانند گذشته تولیدات متنوع و باکیفیت خود را وارد بازار کند و افراد زیادی نیز در این فرایند رزق و روزی حلال کسب کنند.
گفتنی است کلنگ احداث این کارخانه در سال ۱۳۰۷ به زمین خورد و در سال ۱۳۰۹ در زمینی به مساحت ۶ هزار و ۶۳۳ مترمربع به مدت یک سال احداث شد و در سال ۱۳۱۳ یکصد ماشین بادامکی و ۶ دوک ریسندگی و روزانه در دو شیفت کاری و هر شیفت به مدت ۱۰ ساعت کاری تأسیس شد و مورد بهرهبرداری قرار گرفت.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.