کاشت گونه هی گیاهی که قابلیت جذب آلایندگی را ندارد

یک متخصص فضای سبز شهری کاشت گونه هی گیاهی که قابلیت جذب آلایندگی را ندارد   یک متخصص فضای سبز شهری با اشاره به این‌که فضای سبز نمی‌تواند بر آن بخش از آلودگی هوا که سبب تنگی نفس یا آلرژی می‌شود تأثیر بگذارد، گفت: بسیاری از گونه‌هایی که در تهران کشت می‌شود قابلیت جذب آلایندگی […]

یک متخصص فضای سبز شهری

کاشت گونه هی گیاهی که قابلیت جذب آلایندگی را ندارد

 

یک متخصص فضای سبز شهری با اشاره به این‌که فضای سبز نمی‌تواند بر آن بخش از آلودگی هوا که سبب تنگی نفس یا آلرژی می‌شود تأثیر بگذارد، گفت: بسیاری از گونه‌هایی که در تهران کشت می‌شود قابلیت جذب آلایندگی را ندارد.

امید نوری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: متأسفانه از واژه آلودگی هوا در بسیاری از مواقع به‌طور کلی استفاده می‌شود و گرد و غبار آلاینده‌هایی مانند دی‌اکسیدگوگرد و دی‌اکسیدنیتروژن را آلودگی هوا می‌نامیم. با در نظر گرفتن همه‌ عوامل آلاینده در تعریف آلودگی هوا می‌توانیم بگوییم که فضای سبز بر کاهش آلودگی تأثیرمی‌گذارد.

این متخصص فضای سبز شهری با بیان این‌که باید مشخص کنیم که فضای سبز در کدام بخش از آلودگی هوا تأثیرگذار است، تصریح کرد: فضای سبز بیش‌ترین تأثیر را بر جذب گرد و غبار و دی‌اکسیدکربن دارد که به اصطلاح به آن ترسیب کربن می‌گویند. گیاه‌ در فرایند فتوسنتز، دی‌اکسیدکربن را از هوا حذف و به ازای آن اکسیژن تولید می‌کند و به محیط می‌دهد.

نوری با اشاره به این‌که فضای سبز در کاهش بخشی از آلاینده‌ها که شامل اکسیدهای گوگرد و اکسیدهای نیتروژن می‌شود، اثر قابل‌توجهی ندارد، گفت: شاید در برخی از منابع ذکر کنند که فضای سبز بر کاهش اکسیدهای گوگرد و نیتروژن تأثیر می‌گذارد ولی این اثر بسیار محدود است و به این دلیل برخی از متخصصان فضای سبز شهری که تعریفشان از آلودگی هوا اکسیدهای گوگرد و نیتروژن است اظهار می‌کنند که فضای سبز بر کاهش آلودگی هوا تأثیر ندارند.

این عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی با بیان این‌که برخی متخصصان برای گرد و غبار و دی‌اکسیدکربن تعریف جداگانه‌ای دارند و آن را جزو آلودگی هوا نمی‌دانند، تصریح کرد: این دسته از متخصصان معتقد هستند که آلودگی هوا شامل بخش‌هایی می‌شود که دی‌اکسیدگوگرد و نیتروژن دارد. برخی دیگر نیز آلودگی هوا را شامل انواع آلاینده‌ها می‌دانند، به همین دلیل ضروری است آلاینده‌هایی که در آلودگی هوا اثرگذار هستند را تفکیک و بررسی کنیم تا بتوانیم نظر دهیم که فضای سبز بر کدام بخش از آلودگی تأثیر بیش‌تری و بر کدام بخش اثر کم‌تری دارد.

این متخصص فضای سبز شهری افزود: ذرات معلق که عامل اصلی آلودگی هوای تهران هستند نیز به‌ نوعی گرد و غبار محسوب می‌شوند. برخی گونه‌های فضای سبز که ساختار خاصی دارند مانند برگ‌های فرو رفته یا ناصاف و برگ‌هایی که روی آنها پرز وجود دارد می‌توانند ذرات معلق کم‌تر از ۲٫۵ میکرون را به صورت جذب سطحی مهار کنند و باعث فرونشست این نوع از آلودگی‌ روی برگ‌‌‌ها شوند بنابراین فضای سبز می‌تواند روی ذرات معلق کم‌تر از ۲٫۵ میکرون اثرگذار باشد.

نوری با تأکید بر این‌که فضای سبز نمی‌تواند بر آن بخش از آلودگی هوا که سبب تنگی نفس یا آلرژی می‌شود تأثیر بگذارد، گفت: هیچ کس منکر اثر فضای سبز بر محیط نیست ولی باید مشخص کنیم که این اثر دقیقاً بر چه نقطه‌ای از محیط است.

 

وی در پایان با اشاره به این‌که متأسفانه بسیاری از گونه‌هایی که در تهران کشت می‌شود قابلیت جذب آلایندگی را ندارد، اظهارکرد: با توجه به شرایط شهر تهران باید در انتخاب گونه‌های گیاهی که اثر بیش‌تری بر ذرات معلق دارد، دقت کنیم تا جذب سطحی این مواد توسط فضای سبز افزایش پیدا کند.