جهشهای ایران در حوزه حملونقل جهانی حملونقل، یکی از مؤلفههای اساسی و تأثیرگذار در تسریع فرایند توسعه محسوب میشود، عرصهای که در طول ۴ دهه اخیر با تلاش و همت مدیران ذیربط در نظام مقدس جمهوری اسلامی، با تحولی قابل توجه همراه شده است. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، نقش حملونقل در حصول پیشرفت و […]
جهشهای ایران در حوزه حملونقل جهانی
حملونقل، یکی از مؤلفههای اساسی و تأثیرگذار در تسریع فرایند توسعه محسوب میشود، عرصهای که در طول ۴ دهه اخیر با تلاش و همت مدیران ذیربط در نظام مقدس جمهوری اسلامی، با تحولی قابل توجه همراه شده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، نقش حملونقل در حصول پیشرفت و تحقق توسعه پایدار از چنان اهمیتی برخوردار است که در بررسی و مطالعه میزان موفقیت و شکوفایی کشورها، از عنصر مذکور به عنوان یکی از مؤلفههای اصلی و اساسی در توسعه یاد میشود.
به تعبیر دیگر، با مطالعه سیر پیشرفت و توسعه کشورهای مدرن، به این واقعیت پی خواهیم برد که تمامی جوامع توسعه یافته در بخش حملونقل به توفیقات بسیاری دست یافتهاند و به تبع در صورت عدم پیشرفت در این حوزه، دستیابی به توسعه پایدار امری محال و غیرممکن خواهد بود.
با عنایت به اهمیت مؤلفه مذکور، در طول ۴ دهه اخیر و پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، رشد و پیشرفت در خور توجهی در این عرصه حاصل شده که بازتاب آن بهصورت ملموسی در ارتقای کیفی زندگی مردم و همچنین تسهیل دستیابی به برخی از اهداف اقتصادی قابل احساس است.
اگرچه برخی عنوان میکنند، به تبع رشد و افزایش جمعیت کشور، توسعه راهها و میزان حملونقل امری طبیعی است، اما با احتساب ضریب رشد جمعیت ایران و میزان توسعه و توفیقاتی که در این عرصه حاصل شده، این واقعیت عیان میشود که ضریب شکوفایی و پیشرفت در بخش راهها و حملونقل به عنوان دو حوزهای که لازم و ملزوم یکدیگر هستند به مراتب فراتر از میزان رشدی است که از حیث کمی، در افزایش جمعیت شاهد آن بودهایم.
آن چنان که آمار و گزارشهای موجود نشان میدهد، طول راههای روستایی در کشور بهصورت تخمینی، ۲۰۵هزار کیلومتر است که قریب به ۱۰۵هزار کیلومتر از آن آسفالت حدود ۲۴هزار کیلومتر شوسه و ۷۶هزار کیلومتر نیز راه خاکی روستایی است.
وجود دو هزارو۴۰۰ کیلومتر آزاد راه، ۱۵هزارو۵۰۰ کیلومتر بزرگراه و ۲۴هزار کیلومتر راه اصلی، مؤید تلاشی است که در چهار دهه گذشته، به منظور توسعه و آبادانی راهها و محورهای مواصلاتی در دستور کار قرار گرفته است.
توفیقات حاصل شده در شبکه ریلی کشور
راهآهن از امنترین حوزهها در عرصه راهها، محورهای مواصلاتی و حملونقل به شمار میرود و به تبع با عنایت به گستردگی خاک ایران و تعدد و تکثر شهرها، شهرستانها و استانها، توسعه و گسترش خطوط آهن، ضرورتی است که هر آنچه با افزایش و تقویت بیشتری همراه شود به موازات آن، روند حملونقل نیز با تحولات چشمگیرتری همراه خواهد شد.
سابقه احداث مسیرهای ریلی در ایران به حدود ۱۳۵ سال پیش باز میگردد، به واقع برای نخستین با در سال ۱۸۸۶ میلادی، احداث خط راهآهن از محمودآباد به آمل کلید خورد که البته مقرر بود این خط آهن تا شهر تهران احداث و تعبیه شود که به دلیل سوءمدیریت مقامات وقت، این امر محقق نشد و بعد از مدتی خطوط احداث شده، برچیده و برای احداث تلگراف استفاده شد.
در سال ۱۸۸۲ میلادی-۱۲۶۱ هجری شمسی-، خط تراموای بین تهران و شاه عبدالعظیم حسنی(شهر ری)با طول ۸هزارو۷۰۰ متر احداث شد.
در دوران پهلوی نیز، اقداماتی برای احداث راهآهن در کشور عملیاتی شد که ساخت راهآهن جنوب به شمال در دوران رضا خان از نمونههای آن به شمار میرود.
راهآهنی که به تعبیر روزنامههای غربی(در آن دوران) از هیچ به هیچ کجا میرفت
به واقع مبداء و مقصد این خط آهن از بندری بینام و نشان در خلیجفارس به بندری بلا استفاده در حاشیه شرقی دریای مازندران ختم میشد که با وجود صرف هزینههای سنگین، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که توجیه فنی و اقتصادی منطقی و معقولانهای برای آن وجود نداشت و به واقع امر، در عقبه این پروژه به اصطلاح عمرانی، اهداف سیاسی بریتانیا دنبال میشد که در صدد بود در صورت لزوم از این راهآهن برای اعمال فشار بر روسیه بهره ببرد.
به واقع راهآهن مذکور، بیشتر از جنبه تجاری، ترانزیتی یا مسافرتی برای ایرانیان، وجه سیاسی، امنیتی و نظامی پر رنگی داشت.
آنچنان که آمار و گزارشهای موجود نشان میدهد در طول ۷ دهه پیش از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، حدود ۴هزارو۶۰۰ کیلومتر خطوط راهآهن احداث شد و این در شرایطی است که از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون، بیش از ۵هزار کیلومتر خط آهن احداث و راهاندازی شده که چه از حیث کمی و چه از حیث کیفی و بازه زمانی حصول این توفیق، دستاورد کسب شده به مراتب فراتر از دوران پیش از انقلاب است.
آسمان ایران، یکی از امنترین کریدورهای هوایی جهان
توفیقات و دستاوردهای ایران در چهار دهه اخیر، تنها به ریل آهن و یا محورهای مواصلاتی شوسه و آسفالت خلاصه نمیشود، به واقع نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با تدبیر و عزم عوامل مربوط به یکی از امنترین کریدورهای هوایی جهان دستیافته است که این میزان از امنیت در عرصه حملونقل هوایی از نمونه کمنظیر در دنیا به شمار میرود.
دستیابی به توانایی ساخت هواپیماهایی همچون ایران ۱۴۰ و حصول توفیقات بسیار در عرصه تعمیر و نگهداری هواپیما (اورهال) بخشی دیگر از دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران، نخبگان و کارشناسان زبده تربیت شده در طول ۴ دهه اخیر به شمار میرود.
تمامی این موفقیتها در شرایطی حاصل شده است که در دهههای گذشته و از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تحریمهای شدیدی برای محدود ساختن ایران در عرصه حملونقل و به خصوص صنایع هوایی اعمال شده است، که به تبع در سنجش اهمیت و ارزش توفیقات حاصل شده، نباید از این موضوع (تحریمها) به سادگی گذشت.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.