استاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره) خواستار شد انسجام بیش‌تر اتاق ایران در مبارزه با فساد سیستماتیک استاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره) گفت: فساد بیماری صعب‌العلاجی است که فرد، سازمان و جامعه را با هم نشانه می‌گیرد. در این شرایط امیدها از بین می‌رود و سخن گفتن از توسعه اقتصادی حرفی عبث است. برای مبارزه با فساد، شفافیت […]
استاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره) خواستار شد
انسجام بیش‌تر اتاق ایران در مبارزه با فساد سیستماتیک
استاد دانشگاه علامه طباطبایی(ره) گفت: فساد بیماری صعب‌العلاجی است که فرد، سازمان و جامعه را با هم نشانه می‌گیرد. در این شرایط امیدها از بین می‌رود و سخن گفتن از توسعه اقتصادی حرفی عبث است. برای مبارزه با فساد، شفافیت یکی از راه‌های پیشِ‌رو است.
مهدی‌پازوکی در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران فساد اقتصادی را بیماری صعب‌العلاجی خواند و درباره تأثیر بازدارندگی فساد بر توسعه اقتصادی اظهارکرد: این‌که فساد در کشور در ارکان اقتصادی، اداری یا سیاسی و اجتماعی وجود دارد، بر آن شکی نیست. فساد به این رکن‌‌ها با نقاب و آرام‌آرام واردشده و امروز نقاب از رخ برکشیده و سیستماتیک شده است.
به گفته وی، اگر شناسایی فساد فرد در سطوح پایین و نقاب کشیده مشکل باشد؛ فساد سیستماتیک مخرب توسعه، بازدارنده و مسری است.
این تحلیلگر اقتصادی افزود: فساد امیدها را نشان می‌گیرد. در دوره بالا رفتن آمار فساد، مردم، امیدوار به رونق و توسعه در تمام سطوح اجتماعی نیستند. نظر مردم، بسیار تعیین‌کننده است. نظر مردم از واقعیت، واقعی‌تر از هر آماری است. برای این‌که مردم همان‌طور عمل می‌کنند که ادراک می‌کنند. بنابراین اینها نگران‌کننده است، صعب‌العلاج بودن این بیماری، اینجا‌ها روشن می‌شود.
وی درباره پیامدهای بروز فساد، گفت: این پیامدها، هم در سطح فردی خود را نشان می‌دهند و هم در سطح سازمانی و همسطح اجتماعی. اما در حوزه سازمان، پیامدهای بسیار نگران‌کننده‌ای دارد. در حوزه جامعه هم که لمس می‌کنیم چه اتفاقاتی در مجموعه می‌افتد. البته این حلقه‌ها همدیگر را تکمیل می‌کنند. یعنی وقتی فساد در حوزه سازمانی اتفاق می‌افتد، روی افراد اثر می‌گذارد. در جامعه اتفاق می‌افتد، روی سازمان و این روند افزایشی است. این پیامدها، روی همدیگر، اثر افزایشی دارند.
پازوکی در خصوص این‌که چه باید کرد؟ پاسخ داد: چرخه مبارزه با فساد، باید براساس راهبردهای منسجمی صورت گیرد تا در نهایت به طرح‌های اقدام، سنجش سطح سلامت کمک کند. سنجش سطح سلامت و فساد، شناخت مؤلفه‌های هم‌بسته سلامت و فساد، به طراحی بهتر راهبرد‌ها و طرح‌های اقدام کمک می‌کنند. ما اول باید اندازه فسادمان را بدانیم.
این اقتصاددان ادامه‌داد: ما در کشور، هنوز سنجه‌ای که بتوانیم میزان فساد خودمان را اندازه‌گیری کنیم، نداریم. بنابراین ناگزیر به آمارهای بیرونی جهانی استناد می‌کنیم. از آن طرف، مؤلفه‌های هم‌بسته‌ای که با فساد وجود دارند، باید شناخته شوند. دسترسی ما به اندازه‌گیری خود فساد، اگر نگوییم غیرممکن است، بسیار دشوار است. ولی مؤلفه‌هایی هستند که با فساد، همبستگی دارند، مثل قاچاق کالا. ما مستقیم نمی‌توانیم بگوییم چقدر قاچاق کالا وجود دارد، اما می‌توانیم با مؤلفه‌های وابسته و هم‌بسته آن، اندازه آن را برآورد کنیم.
وی گفت: فساد سرطان اجتماعی است و همه بنیان‌ها را نشانه می‌گیرد. امیدها را از بین می‌برد و در این شرایط گفتن از توسعه خیلی معنادار نیست. پس ما باید اولین کاری که می‌کنیم فساد را در سطح فرد، سازمانی و اجتماعی با سنجه‌های مشخص شناسایی کنیم و بعد برای مبارزه با فساد به راهکار علمی اقدام کنیم.
پازوکی تأکیدکرد: شاید مهم‌ترین قدم در راه مبارزه با فساد، شفافیت باشد و در این راه باید اتاق ایران بتواند گام‌های مهمی و منسجم‌تری را‌بردارد. بالاخره اگر یک سازمان درگیر با اقتصاد برای مبارزه با فساد اقدامی کند، کارسازتر خواهد بود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.