عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران وعده اشتغال بالا در شرکتهای دانش بنیان و استارتآپی تحققپذیر نیست عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران گفت: دولت باید با شرکتهای استارتآپی و کوچک و متوسط و بزرگ متناسب و متعادل برخورد کند و برنامه حمایتی از همه آنها داشته باشد. به گزارش مناقصهمزایده به نقل از سایت خبری اتاق […]
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران
وعده اشتغال بالا در شرکتهای دانش بنیان و استارتآپی تحققپذیر نیست
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران گفت: دولت باید با شرکتهای استارتآپی و کوچک و متوسط و بزرگ متناسب و متعادل برخورد کند و برنامه حمایتی از همه آنها داشته باشد.
به گزارش مناقصهمزایده به نقل از سایت خبری اتاق بازرگانی تهران مسعودشنتیایی در واکنش به برنامههای دولت برای حمایت از شرکتهای دانشبنیان و استارتآپی، اظهارکرد: اگر دولت سیاست مدون و درستی داشته باشد که حمایتهای درست در طبقات مختلف و جایگاههای مختلف از شرکتها صورت گیرد، برنامههایش به موفق خواهد رسید یعنی از شرکتهای دانشبنیان و استارتآپی که تازه تأسیس هستند در یک سطح و شرکتهایی که در این حوزه رشد یافتهاند و صنعتی و بزرگ هستند در سطحی دیگر حمایت کند. این شرکتهای متوسط و به خصوص بزرگ هستند که در کوتاهمدت میتوانند تأثیرات اقتصادی برای کشور به دنبال داشته باشند.
وی ادامهداد: دولت باید از شرکتهای دانشبنیان و… متناسب با جایگاه آنها حمایت کند و مجموعه این اقدامات در کنار هم میتواند نتایج مثبتی را به دنبال داشته باشد؛ ولی اینکه گاهی به شرکتهای بزرگ توجه کنیم و شرکتهای کوچک و متوسط را رها کنیم و یا برعکس همه توجه را به شرکتهای کوچک و متوسط بدهیم و بگوییم میخواهیم اینها را بزرگ کنیم جواب نخواهد داد.
شنتیایی با بیان اینکه دولت نباید وعدههای غیرواقعی به شرکتهای دانشبنیان بدهد، گفت: دولت قطعاً قادر نیست که همه تعداد فارغالتحصیلان و شرکتهای کوچک استارتآپی را تا انتهای مرحله رشدشان مورد حمایت قرار دهد و این باعث میشود کمکهای دولت در نیمه راه متوقف شود و یا دولت به تعهداتش به صورت کامل عمل نکند و حاصل این اتفاق سرخوردگی جوانان باشد.
این عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران افزود: به نظر من وعدههایی که دولت در حمایت از شرکتهای دانشبنیان و اعطای وام و تسهیلات به این شرکتها و جوانانی که مؤسسان آنها هستند؛ میدهد، امکانپذیر نیست و مثل خیلی از وعدههای شیرین و خوبی که داد شده است ولی انجام نشده؛ به همان سرانجام خواهد رسید؛ یا اینکه انجام میشود اما در زمانبندی اعلام شده و مناسب آن اتفاق نمیافتد. یکی از پارامترهای مهم برای رسیدن به اهداف مدنظر، انجام کارها در زمانبندی مناسب خود هست به خصوص در مورد شرکتهای دانشبنیان؛ اگر قرار باشد شما یک پروژهای که یک ساله تعریف میکنید ۵ ساله به سرانجام برسانید در آن ۴ سال بعدی در کل توجیه اقتصادی آن و… از بین رفته است. پیشرفت تکنولوژی در جهان آنقدر سریع اتفاق میافتد که اصلاً به ما فرصت نمیدهد برای رسیدن به یک دانش یک ساله ۵ سال زمان صرف کنیم و در نهایت خاصیت کار از بین میرود و ما را دچار چالش میکند.
وی همچنین در پاسخ به این سؤال که یکی از چالشهای اصلی کشور بیکاری است به خصوص در افراد تحصیلکرده و دولت روی شرکتهای دانشبنیان و استارتآپها برای حل بخشی از این چالش حساب ویژه کرده است، نظر شما چیست، گفت: به نظرم این موضوع در ابتدا جوانان و جامعه را امیدوار میکند ولی در انتها حاصل دیگری خواهد داشت زیرا تحققپذیر نیست؛ توجه داشته باشید که در دنیا درصد کمی از استارتآپها به نتیجه نهایی و اهدافشان میرسند، مثلاً اگر شما ۱۰۰ شرکت استارتآپی داشته باشید، ممکن است ۹۰ تای آن در میانه راه کار را رها کنند و یا به نتیجه نرسند و تنها ۱۰ شرکت شکل بگیرد؛ البته این درصد در رشتههای مختلف و کشورهای گوناگون متفاوت است و من با درصد کاری ندارم ولی عموماً خیلی از شرکتهای نوبنیان به نتیجه نهایی نمیرسند، بنابراین اینکه دولت بخواهد برای حل چالش بزرگی همچون بیکاری در کشورمان فقط روی این شرکتها حساب کند، کار اشتباهی است.
این فعال اقتصادی افزود: اینکه ما مثلاً ۱۰۰ هزار شرکت استارتآپی داشته باشیم دلیل نمیشود که همه آنها اشتغال ایجاد کنند و نیازهای کاری جامعه را برطرف کنند، دولت باید به این فکر کند که بخشی از این شرکتها در ادامه مسیر ریزش خواهند داشت.
این عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران در بخش دیگری از صحبتهایش ادامهداد: اگر ما شرکتهای متوسط و بزرگ را که بخشی از مسیر پیشرفت را طی کردهاند رها کنیم و همه توجه خود را به سمت شرکتهای کوچک و دانشبنیان و استارتآپهایی که در حال شرکت گرفتن هستیم؛ ببریم، به مرور زمان و در یک بازه مثلاً ۵ ساله شرکتهای بزرگ از بین خواهند رفت و این میتواند به این نقطه ختم شود که ما نه شرکتهای کوچک و دانشبنیان را داشته باشیم و نه آن شرکتهای متوسط و بزرگ را.
شنتیایی تأکیدکرد: راهحل و پیشنهاد من حرکت متعادل و متناسب با شرایط است. باید ارتباط بین شرکتهای رشد یافته و با تجربه را با شرکتهای استارتآپی و کوچک بر قرار کنیم تا با هم رشد کنند و کشور را به پیشرفت و توسعه برسانند. شرکتهای بزرگ میتواند برای شرکتهای دانشبنیان در این شرایط نقش شتابدهنده را داشته باشند و این دو، با هم میتوانند کشور را به موفقیت برسانند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.