نتایج یک پژوهش نشان میدهد، کار کردن پس از سن ۶۵ سالگی میتواند به طول عمر بیشتر افراد کمک کند؛ درحالیکه بازنشستگی پیش از موعد، یکی از عوامل زودهنگام محسوب میشود. به گزارش سینا پرس محققان دانشگاه ایالتی اورگان (OSU) در تحقیقات خود دریافتند، افراد سالمی که یک سال پس از سن ۶۵ سالگی […]
نتایج یک پژوهش نشان میدهد، کار کردن پس از سن ۶۵ سالگی میتواند به طول عمر بیشتر افراد کمک کند؛ درحالیکه بازنشستگی پیش از موعد، یکی از عوامل زودهنگام محسوب میشود.
به گزارش سینا پرس محققان دانشگاه ایالتی اورگان (OSU) در تحقیقات خود دریافتند، افراد سالمی که یک سال پس از سن ۶۵ سالگی بازنشسته شدند، ریسک از بین رفتن ناشی از عوامل مختلف در آنها – با در نظر گرفتن شاخصهای جمعیت شناختی، شیوه زندگی و مسایل سلامت – ۱۱ درصد کمتر بود؛ همچنین افرادی که وضعیت خود را ناسالم توصیف کرده بودند، با ادامه کار (پس از سن ۶۵ سالگی) عمر طولانیتری داشتند.
نتایج بهدست آمده در این مطالعه نشان میدهد، عواملی فراتر از مسایل بهداشتی میتواند بر از بین رفتن پس از دوران بازنشستگی اثر بگذارد.
چنکای وو، نویسنده ارشد این مقاله عنوان میکند: شاید نتایج این مطالعه برای همه مردم صدق نکند، اما بر این باوریم که کار، منافع اقتصادی و اجتماعی بسیار زیادی به همراه دارد که میتواند بر طول عمر افراد تأثیر بگذارد.
سن بازنشستگی
سن بازنشستگی یکی از موضوعات بحثبرانگیز در بسیاری از نقاط دنیا از جمله آمریکا و چین محسوب میشود و شرایط بازنشستگی در آمریکا، از انعطافپذیری بیشتری نسبت به سایر نقاط دنیا برخوردار است.
به گفته وو، اغلب تحقیقات انجام شده در این زمینه، بر روی تأثیرات اقتصادی به تأخیر انداختن سن بازنشستگی متمرکز بودهاند، درحالیکه در این مطالعه، تأثیرات سن بازنشستگی بر سلامت افراد مورد بررسی قرار گرفت.
برای انجام این پژوهش، دادههای جمعآوری شده در یک مطالعه طولانی – از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۰ میلادی – مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این مطالعه توسط دانشگاه میشیگان و با حمایت مؤسسه ملی سالمندی آمریکا انجام شده بود.
از ۱۲ هزار شرکتکننده اولیه، ۲۹۵۶ نفر که تا پایان دوره مطالعه در سال ۲۰۱۰ بازنشسته شده بودند، انتخاب شدند.
یک سال بیشتر کار کردن – بدون در نظر گرفتن وضعیت سلامت – تأثیر مثبتی بر نرخ تلف شدن افراد شرکتکننده داشت.
وضعیت سلامت (و بیماری) یکی از دلایل بازنشستگی پیش از موعد محسوب میشود که میتواند به از بین رفتن زودهنگام منجر شود؛ از این رو، محققان بهدنبال راهی برای کاهش تعصب بالقوه در این زمینه بودند.
افراد به دو گروه بازنشستگان سالم و ناسالم تقسیم شدند که این مسأله، نقش مستقیم وضعیت سلامت بر تصمیم به بازنشستگی را مشخص میکرد. دو سوم افراد در گروه سالم و یک سوم در گروه ناسالم قرار گرفتند.
در طول دوره مطالعه، حدود ۱۲ درصد از بازنشستگان سالم و ۲۵٫۶ درصد بازنشستگان بیمار درگذشتند. ریسک تلف شدن در میان بازنشستگان سالم که یک سال بیشتر کار کرده بودند، ۱۱ درصد کمتر بود و این ریسک در میان بازنشستگان ناسالم که یک سال بیشتر کار کرده بودند، ۹ درصد کمتر بود.
بر این اساس، یک سال بیشتر کار کردن – بدون در نظر گرفتن وضعیت سلامت – تأثیر مثبتی بر نرخ از بین رفتن افراد شرکتکننده داشت.
محققان تأکید میکنند، به تحقیقات بیشتری برای درک بهتر ارتباط بین کار و سلامت نیاز است. سبک زندگی، وضعیت سلامت و رفاه افراد پس از بازنشستگی، بر طول عمر آنها تأثیر بهسزایی دارند.
نتایج این پژوهش که با همکاری مؤسسه ملی سالمندی آمریکا انجام شد، در شماره اخیر Journal of Epidemiology and Community Health منتشر گردید.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.