اما و اگرهای حضور توتال در پارس‌جنوبی همچنان ادامه دارد

اما و اگرهای حضور توتال در پارس‌جنوبی همچنان ادامه دارد

حدود هفت ماه از امضای قرارداد بزرگ توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی بین ایران و کنسرسیوم متشکل از توتال، CNPCI و شرکت پتروپارس گذشته است؛ قراردادی که نحوه اجرای آن با تغییر سیاست آمریکا با شک و شبهه‌هایی مواجه شده و گاهی زمزمه‌های خروج توتال از این قرارداد به گوش ‌می‌رسد، هرچند طرف ایرانی این زمزمه‌ها را جدی نمی‌پندارد و بر این باور است که توتال در مذاکرات جدی است.

به گزارش ایسنا، بیژن زنگنه، وزیر نفت در آخرین نشست خبری بر این‌که قرارداد توتال طبق برنامه جلو می‌رود تأکید کرد و گفت: به نظر من توتال در مذاکرات جدی است، امیدوارم توتال به تعهد خود عمل کند. فکر می‌کنم ظرف مدت کوتاهی کار را به پیمانکار‌‌ها واگذار کند.

اظهارات زنگنه درحالی مطرح شد که مدیرعامل شرکت نفتی فرانسوی توتال در مصاحبه با روزنامه فاینشنال‌تایمز اعلام کرده توتال در صورت بازگشت مجدد تحریم‌ها علیه تهران، راه‌های مختلفی برای خروج از این توافق دارد. اگر مقررات بازی تغییر کند مسلماً ما باید وضعیت را مجدداً ارزیابی کنیم. این پروژه پیش می‌رود، اما توتال تاکنون تنها حدود ۵۰میلیون دلار هزینه کرده که به این شرکت امکان می‌دهد در صورت تغییر شرایط سیاسی، بدون ضرر بزرگی خارج شود. توتال امیدوار است خروج ضروری نباشد.

پاتریک پویانه در دیدار با ترامپ در ضیافت شام از رییس‌جمهور آمریکا درخواست کرده به برجام پایبند بماند و توتال را به عنوان اصلی‌‌‌ترین شرکت طرفدار تعامل اقتصادی با ایران برجسته کرده است.

وی گفته است که «زمانی که من فرصت صرف شام با رییس‌جمهور آمریکا را داشتم، این پرسش را درباره ایران را مطرح کردم. من این استدلال را بیان کردم اما پرسش این است که چه میزان به ایران فرصت می‌دهیم. آیا به آنها فرصت کافی برای انجام اصلاحات ضروری داده‌ایم.»

ترامپ تهدید کرده از توافق هسته‌ای که مورد حمایت باراک اوباما، رییس‌جمهور سابق آمریکا، قرار داشته است خارج خواهد شد. مدیرعامل توتال گفت: خروج آمریکا از برجام، ایران را به گذشته بازخواهد گرداند که فعالیت شرکت‌های اروپایی در این کشور امکان‌پذیر نبود به خصوص اگر تحریم‌های ثانویه که نهادهای بین‌المللی فعال در ایران را هدف می‌گیرند دوباره برقرار شوند. فروش به سی‌ان‌پی‌سی یک احتمال است. گزینه دیگر توقف این پروژه خواهد بود، اما توتال امیدوار است خروج ضروری نباشد.

این قرارداد در ۱۲تیرماه۱۳۹۶ با هدف تولید حداکثری و پایدار روزانه دو میلیارد فوت مکعب (برابر با حدود ۵۶میلیون مترمکعب) گاز غنی ترش از منابع بخش فراساحل فاز۱۱ میدان گازی مشترک پارس‌جنوبی و انتقال آن به خشکی امضا شد.

برآورد شده با اجرای این طرح در طول ۲۰سال دوره قرارداد ۳۳۵میلیارد مترمکعب گاز طبیعی غنی و ترش از این میدان مشترک تولید شود که از این گاز غنی ترش می‌توان حدود ۲۹۰میلیون بشکه میعانات گازی، ۱۴میلیون تن گاز مایع، ۱۲میلیون تن اتان و دومیلیون تن گوگرد به همراه ۳۱۵میلیارد مترمکعب گاز سبک شیرین تولید کرد.

درآمدهای طرح

با فرض قیمت حدود ۵۰دلار برای هر بشکه نفت خام بدون احتساب ارزش گاز سبک شیرین ارزش سایر محصولات قابل استحصال در طول دوره قرارداد بالغ بر ۲۳میلیارد دلار می‌شود. ارزش گاز سبک شیرین تولیدی نیز با فرض هر مترمکعب ۱۰سنت دلار بالغ بر ۳۱میلیارد دلار می‌شود و در مجموع بر اساس قیمت‌های فعلی حامل‌های انرژی در بازار بین‌المللی ارزش محصولات این طرح در طول دوره قرارداد برابر با ۵۴میلیارد دلار آمریکا است.

البته درآمد دولت از اجرای این طرح منحصر به دوران قرارداد نبوده و برآورد می‌شود که ارزش تولیدات این میدان پس از پایان قرارداد بالغ بر ۳۰میلیارد دلار می‌شود که در نتیجه درآمد کشور از اجرای این طرح جمعاً از مبلغ ۸۴میلیارد دلار با قیمت‌های فعلی نفت خام فراتر خواهد رفت.

برآورد میزان سرمایه‌گذاری و نحوه تأمین منابع مالی

برآورد هزینه سرمایه‌گذاری مستقیم این طرح ۴۸۷۹میلیون دلار است. در این قرارداد طرف دوم موظف به تأمین کلیه منابع مالی مورد نیاز برای اجرای پروژه بوده و شرکت نفت تا پیش از آغاز تولید از میدان هیچ مبلغی به طرف دوم پرداخت نخواهد کرد.

نحوه بازپرداخت

 

بازپرداخت اصل هزینه سرمایه‌ای مستقیم طرف دوم ۱۰ساله خواهد بود که در مقایسه با قراردادهای پیشین بیع متقابل (با دوره بازپرداخت ۴ تا ۶ساله) یک دستاورد مهم خواهد بود. میزان پرداخت دستمزد به پیمانکار در هر سال وابسته به مقدار تولید از میدان است. پرداخت هزینه بهره‌برداری، هزینه سرمایه‌ای غیرمستقیم به صورت جاری و براساس هزینه‌های واقعی خواهد بود.