بیت‌کوین، ققنوس اقتصادهای آینده

بیت‌کوین، ققنوس اقتصادهای آینده محمدرضا‌عیوضی- پول بودن یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیت‌کوین، منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی دولت‌‌‌‌ها است. تاکنون هیچ دولتی بیت‌کوین را به رسمیت نشناخته است و دولت‌های ایالات‌متحده‌آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیت‌کوین تأکید دارند. دانشمندان اقتصاد معتقدند حتی اگر روزی بیت‌کوین به فراموشی […]

بیت‌کوین، ققنوس اقتصادهای آینده

محمدرضا‌عیوضی- پول بودن یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیت‌کوین، منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی دولت‌‌‌‌ها است. تاکنون هیچ دولتی بیت‌کوین را به رسمیت نشناخته است و دولت‌های ایالات‌متحده‌آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیت‌کوین تأکید دارند.

دانشمندان اقتصاد معتقدند حتی اگر روزی بیت‌کوین به فراموشی سپرده شود، تکنولوژی مورد استفاده در آن مثل یک موجود زنده در سیستم اقتصاد باقی خواهد ماند و حتی ممکن است روش کار سرویس‌های پولی و سرمایه‌گذاری را تغییر دهد.

بیت‌کوین امکان پرداخت‌های بسیار کم هزینه را فراهم می‌کند. شبکه بیت‌کوین سیستم کنترل‌کننده متمرکز ندارد و توسط هیچ سازمان، مؤسسه و یا نهاد دولتی اداره نمی‌شود. زمان متوسط تأیید هر انتقال بیت‌کوین، تقریباً ۱۰‌دقیقه است. انتقال پول از یک نقطه به نقطه دیگر در تمام شبکه اطلاع‌رسانی شده و تمام نقاط از آن آگاه خواهند شد.

قبل از ابداع بیت‌کوین، سیستم‌های مالی آنلاین برای امنیت به یک سیستم کنترل‌کننده مرکزی احتیاج داشتند. ساتوشی‌ناکاموتو با ابداع یک شیوه اثبات کار در شبکه همتا به همتا، راهی جایگزین پیشنهاد کرد. بیت‌کوین پروژه‌ای نسبتاً جدید و شدیداً تحت توسعه است. به همین دلیل توسعه‌دهندگان آن به‌کاربران توصیه می‌کنند که به آن به عنوان یک نرم‌افزار آزمایشی نگاه کنند.

نشریه نیوزویک در مارس‌۲۰۱۴ مدعی شده بود که بیت‌کوین سال‌۲۰۰۹ توسط یک مرد ۶۴ ساله ژاپنی-آمریکایی به نام ساتوشی‌ناکاموتو که نزدیک لس‌آنجلس زندگی می‌کند، پایه‌گذاری شده است. اما کمی بعد معلوم شد که کشف نیوزویک اشتباه بوده و ناکاموتو (که اسم شناسنامه‌ای وی ساتوشی است اما دوریان صدایش می‌کنند) از نیوزویک به علت زیر و رو شدن زندگیش شکایت کرد.

در دسامبر‌۲۰۱۵ در تحقیقات مشترک توسط وایرد و گیزمودو گفته شد که ممکن است کریگ‌رایت، مهندس کامپیوتر و بازرگان استرالیایی، مخترع واقعی بیت‌کوین باشد.

در تاریخ دوم می‌‌سال ۲۰۱۶ کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی‌ناکاموتو است. طبق مقالات منتشر شده توسط BBC و Economist وی توانسته یک پیام را توسط کلید خصوصی مربوط به اولین تراکنش بیت‌کوین امضا کند.

کسانی که از این سیستم استفاده می‌کنند باید دارای یک کیف پول دیجیتال باشند. این کیف پول می‌تواند روی کامپیوتر خود شخص و توسط نرم‌افزار بیت‌کوین مدیریت یا روی یک سایت مستقل شود.

بیت‌کوین از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل تعدادی جفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به آدرس‌های بیت‌کوین تبدیل می‌شوند که به عنوان آدرس برای دریافت بیت‌کوین به پرداخت‌کننده اعلام می‌شوند. این آدرس‌‌‌‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان‌ها به رشته‌ای با تقریباً ۳۳ نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با عدد یک یا ۳ شروع می‌شوند.

در واقع هر فرد می‌تواند بیت‌کوین‌های خود را به یک آدرس بیت‌کوین دیگر ارسال یا اصطلاحاً واریز نماید. اکثر آدرس‌های بیت‌کوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، اما امکان ایجاد آدرس‌های شخصی‌تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت آدرس‌های بسیاری تولید می‌کند و آدرس‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.

بیت‌کوین‌‌‌‌ها عموماً از طریق فعالیت‌های استخراج (ماینینگ) که همان فرایند پردازش تراکنش‌های بیت‌کوین است، به دست می‌آیند. این روش مستلزم در اختیار داشتن کامپیوتر‌‌‌ها و سخت‌افزارهای قدرتمندی است.

طبق تحقیقات مؤسسه غیرانتفاعی اقتصاد جهانی سوئیس، بلاک‌چین که در واقع در حکم یک سیستم‌نظارتی برای معاملات با بیت‌کوین، پایگاه داده‌ی توزیع‌شده‌ای برای سنجش اعتبار معاملات است، این پتانسیل را دارد که سیستم‌های اقتصادی فعلی را کاملاً به شکل دیگری تبدیل کند. لازم به اشاره است که انجمن اقتصاد جهانی سوئیس عمده‌ شهرت خود را از کنفرانس‌هایی دارد که به‌صورت سالانه برگزار کرده و فعالان و متخصصان اقتصاد را در این کنفرانس گرد هم می‌آورد.

بانک‌های مرکزی بزرگ درصدد هستند روش ردیابی و جابه‌جایی پول در بلاک‌چین را پیدا کنند تا بتوانند مسیری برای سریع‌تر و امن‌تر کردن معاملاتشان ترسیم کنند.

ارزهای مجازی اخیراً متحمل ضربات مهلکی شده‌اند. در ۲۶ژانویه امسال، هکر‌ها در ساعات پایانی شب به بازار مبادلات ارزهای مجازی «کوین چک» حمله کردند و دارایی به ارزش ۵۳۰میلیون‌دلار را به سرقت بردند که بزرگ‌ترین دستبرد به ارزهای مجازی در تاریخ محسوب می‌شود. پیشتر در سال ۲۰۱۴، هکر‌ها ۴۸۰میلیون‌دلار از بازار مبادلات مجازی «مت گاکس» را به سرقت برده بودند.

سازمان‌های تنظیم مقررات در کشورهای مختلفی چون چین، کره‌جنوبی و روسیه، نظارت‌های خود را شدیدتر کرده‌اند، آرون‌جاتلی، وزیر دارایی هند هم گفت که دولت این کشور ارزهای مجازی را قانونی نمی‌داند و تمام تلاشش را خواهد کرد تا استفاده از آنها را به عنوان جزیی از سیستم پرداخت، از بین ببرد.

وضع مقررات برای ارزهای مجازی در اجلاس داووس نیز مورد تأکید قرار گرفت و فیلیپهاموند، وزیر دارایی انگلیس از دولت‌ها خواست در خصوص ارزهای مجازی مراقب باشند.

وی گفت: باید درباره بیت‌کوین هوشیار باشیم، باید پیش از این‌که سهم بیت‌کوین به حدی برسد که به‌طور سیستماتیک در اقتصاد جهان متمایز شود، به فکر راهی که آن را قابل قانون‌گذاری می‌کند، باشیم.

فیس‌بوک هم وارد عمل شده است و استفاده از ارزهای مجازی برای پرداخت هزینه تبلیغات در این شبکه اجتماعی را ممنوع اعلام کرده است. مجموع این عوامل باعث شده است تا بیت‌کوین که تا نزدیک ۲۰۰۰۰دلار هم پیش رفته بود، بیش از نیمی از ارزش خود را از دست بدهد.

اما تمایل مردم به ارزهای مجازی پس از حمله هکری بیش‌تر هم شده است. متخصصان صنعت ارزهای دیجیتالی می‌گویند تکنولوژی پشت این ارز‌ها متوقف نخواهد شد و حتی اگر ارزهای فعلی از رده خارج شوند، ارزهای جدید جایشان را خواهند گرفت.

داستان بیت‌کوین همچون داستان ادبی ققنوس است که از خاکستر آتش خودسوزی خود تخم جدیدی پدیدار شده و ققنوس جدیدی پدید می‌آید. پرنده‌ای که خاکستر هم نمی‌تواندن آن را از بین ببرد.

منابع :

Engadget

Wikipedia

 

Mag.digikala.com