ایران، مقصد دیپلماسی هلند، اسپانیا، فرانسه مائده شیرپور روز گذشته وزرای خارجه هلند و اسپانیا به جمهوری اسلامی ایران سفر کردند و در چند روز آتی نیز وزیر خارجه فرانسه به تهران می‌آید تا رایزنی‌های اقتصادی، سیاسی را در قالب قراردادهای همکاری پیگیری کنند. این‌که ایران می‌تواند برای کشورهای اروپایی آن هم روزهایی که بحران […]
ایران، مقصد دیپلماسی هلند، اسپانیا، فرانسه
مائده شیرپور
روز گذشته وزرای خارجه هلند و اسپانیا به جمهوری اسلامی ایران سفر کردند و در چند روز آتی نیز وزیر خارجه فرانسه به تهران می‌آید تا رایزنی‌های اقتصادی، سیاسی را در قالب قراردادهای همکاری پیگیری کنند.
این‌که ایران می‌تواند برای کشورهای اروپایی آن هم روزهایی که بحران اقتصادی را تجربه می‌کنند؛ بازار خوبی باشد، امری است که قطعاً نمی‌توان از آن چشم پوشید. اما به چنین حقیقتی باید با اشراف‌کامل توجه داشت تا بتوان بهترین بهره‌برداری را از شرایط ایجاد شده، انجام داد. نیاز اقتصادی به توسعه روابط با ایران، صرفاً مربوط به جمهوری اسلامی نیست، و این، یک حقیقت انکارناپذیر است. کشورهای اروپایی نیز به دلیل بحران‌های اقتصادی نیازمند روابط با ایران و برخورداری از منابع و بازار ۸۰ میلیونی آن هستند. بر این اساس، غربی‌‌‌ها نباید این روابط را به عنوان مؤلفه امتیازی به ایران بفروشند و در ازای آن به دنبال امتیازاتی یک جانبه باشند.
نکته دیگر آن‌که جمهوری اسلامی باید برنامه‌ریزی دقیقی در این زمینه داشته باشد تا بتواند بیش‌ترین بهره را از این تعاملات ببرد. می‌توان از ظرفیت‌های این کشورها برای توسعه مناسبات اقتصادی و ورود دانش و فناوری و در نهایت بازارسازی برای فروش محصولات داخلی بهره لازم را برد. این بدان معناست که بازار ایران نباید به محلی برای کالاهای غربی مبدل شود بلکه باید در کنار بهره‌گیری از دانش و تکنولوژی روز این کشورها، ظرفیت‌های صادراتی نیز برای کالاهای ایرانی فراهم شود. این رویکرد در کنار ایجاد درآمدهای اقتصادی موجب به‌هم‌تنیدگی اقتصادی و همان وابستگی تعاملاتی می‌شود که خود مؤلفه‌ای برای جلوگیری از تحریم‌ها یا تهدیدات احتمالی خواهد بود.
نکته مهم در توسعه این روابط این است که جمهوری اسلامی باید قبل از توسعه مناسبات و تعریف محدوده فعالیت مناسبات اقتصادی با نگاهی به گذشته این کشورها، ابتدا طرح اعتمادسازی آنها را پیاده کرده و با مطالعه رفتاری این کشورها تفاوت گفتارشان را در درون جمهوری اسلامی و آرایی که در اتحادیه اروپا به نفع یا ضرر ایران، به صندوق می‌ریزند، بررسی و بعد درباره اعتماد یا عدم اعتماد به این کشورها تصمیم مقتضی را اخذ کند. چرا که بدعهدی اروپایی‌‌ها در مناسبات گذشته نیاز به جبران و تضمین برای عدم تکرار دارد و این اروپا است که باید تلاش کند اعتماد افکار عمومی و مسؤولان کشور را در روند توسعه اقتصادی جلب کند.
بعد از طی شدن این مسیر، جمهوری اسلامی می‌تواند با تعریفی دقیق به توسعه فناوری با کمک این کشورها چشم داشته باشد و در کنار آن، درباره توسعه تجهیزات پزشکی، توسعه و همکاری در زمینه خودروسازی، ایجاد خط واردات و صادرات کالاهای مورد نیاز طرفین برنامه‌ای مدون را تنظیم کرده و در کوتاه‌‌‌ترین زمان به اجرا بگذارد.
در خلال این اقدامات نیز باید راستی‌آزمایی از صحبت‌های مقامات اروپایی در ایران به وسیله تحلیل صحبت‌هایی که در واشنگتن و یا احیاناً تلاویو صورت می‌گیرد؛ مرتب مورد بررسی قرار گیرد که هرگونه سوءاستفاده از بازار جمهوری اسلامی در همان نقطه نخست شناسایی شده و کشور تخطی‌کننده، مورد بازخواست قرار دهد.
در نهایت باید از چنین سفرهایی با درایت استقبال کرد و قراردادهایی مبتنی بر منطق با این کشورها منعقد نمود که هم به دیپلماسی اقتصادی ایران و هم به توسعه مناسبات ایران و جمهوری اسلامی منجر شود. طرف مقابل نیز باید به این مهم توجه داشته باشد که تعامل با ایران در کنار دستاوردهای اقتصادی، می‌تواند نشانه‌ای بر استقلال اروپا از آمریکا باشد که با توجه به رشد رویکرد ضدآمریکایی در جهان، هم در عرصه داخلی این کشورها و هم در صحنه جهانی می‌تواند نتایج مثبتی برای آنها به همراه داشته باشد. در نهایت ایران از کشورهای اروپایی باید توسعه مناسبات با پیش‌شرط‌های یاد شده استقبال خواهد کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.