کشتارغیرقانونی سالانه یک میلیون پرنده در تالاب فریدونکنار

گاردین منتشر کرد

 کشتارغیرقانونی سالانه یک میلیون پرنده در تالاب فریدونکنار

تارنمای روزنامه گاردین روز گذشته، در گزارشی نوشت: سالانه یک میلیون پرنده وحشی به‌طورغیرقانونی در یکی از پناهگاه‌های حیات وحش در ایران، کشته می‌شوند.

به گزارش ایرنا، تارنمای روزنامه انگلیسی گاردین تصریح کرد: حافظان زیست‌محیطی در هشداری جدی می‌گویند گونه‌های این پرندگان مهاجر در معرض خطر انقراض قرار دارند، مگر این که اقدامی فوری در این باره صورت گیرد.

این حافظان زیست‌محیطی هفته گذشته در نامه‌ای به مجله ساینس (Science)، تالاب فریدونکنار را به عنوان محل این کشتار گسترده، مشخص کردند.

۳ تالاب اصلی «فریدونکنار»، «ازباران» و «سرخرود» استراحتگاه زمستانی گونه‌هایی چون درنای سیبریایی هستند که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) آن را در شمار گونه‌های در معرض خطر انقراض، قرارداده است.

اردک سر سفید، عروس غاز، غاز پیشانی سفید کوچک، خروس کولی و پرندگان شکاری چون شاهین از دیگر گونه‌های روبه انقراض یا در معرض تهدید در این تالاب‌‌‌ها به شمار می‌آیند.

با این وجود این پرندگان روزانه بیش از پیش هدف شکارچیان محلی و بازدیدکنندگان از منطقه، قرار می‌گیرند.

جمشید پرچی‌زاده از فعالان ایرانی محیط‌زیست و ساموئل‌ویلیامز، جانورشناس دانشگاه وندای آفریقای‌جنوبی، در نامه خود به مجله ساینس نوشته‌اند که «شکارچیان بومی روزانه چیزی در حدود ۳هزار عدد از این پرنده‌ها را برای فروش در بازار‌های محلی، می‌کشند. این می‌تواند برای گونه‌هایی که حیاتشان به این اکوسیستم وابسته است، تأثیرات فاجعه باری به همراه داشته باشد.»

ویلیامز در گفت‌و‌گو با آبزرور (روزنامه انگلیسی) با بیان این که نرخ این کشتار در فریدونکنار سرسام‌آور است، گفت که «ممکن است این نرخ به یک میلیون پرنده در سال برسد که نصف تعداد کل پرنده‌هایی که به این پناهگاه می‌آیند.»

گاردین اضافه کرد: درنای سیبریایی نمونه‌ای است از این که این کشتار‌‌‌ها چه تأثیری بر گونه‌های مهاجر داشته است. این گونه به دو دسته‌بندی تقسیم می‌شود؛ گونه شرقی که جمعیتی ۳هزاری دارد و گونه غربی که براساس آخرین دانسته‌ها تنها یک عدد از آن باقی مانده است و آن هم زمستان خود را در تالاب فریدونکنار می‌گذراند؛ جایی که هر بار به آن مهاجرت می‌کند، ممکن است توسط شکارچیان بومی کشته شود. گمان برده می‌شود که باقی جمعیت درنای سیبریایی در سال‌های ابتدایی قرن بیست‌ویکم در تالاب فریدونکنار کشته شده باشند.

بسیاری از پرندگانی که به این تالاب مهاجرت می‌کنند، برای تأمین غذا کشته می‌شوند. برخی نیز به مجموعه دارانی که می‌خواهند این پرندگان را به کلکسیون تاکسیدرمی خود اضافه کنند، فروخته می‌شوند. کشتار این پرنده‌ها اخیراً با استفاده از تورهای پلاستیکی شفاف ارزان قیمت (تور هوایی) تسهیل شده است. اثبات شده است که این تور‌‌‌ها که پرندگان آنها را نمی‌بینند، در هر بار پهن شدن قادرند تعداد زیادی از این گونه‌ها را صید کند.

 

این کشتار‌‌‌ها غیرقانونی هستند اما با این حال تاکنون کار چندانی برای متوقف کردن آنها صورت نگرفته است. پرچی‌زاده و ویلیامز می‌گویند که «سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایران نتوانسته این فعالیت‌های غیرقانونی را مهار کند. وقتی محیط بانان می‌کوشند قوانین موجود درمورد کنترل شکار را اجرایی کنند، با مقاومت زیاد بومیان مسلح روبه‌رو می‌شوند.»