سمیه مهدوی- صنعت نفت ایران این روز‌ها میزبان بزرگ‌ترین دورهمی نمایندگان شرکت‌های بین‌المللی است. بیست‌و‌یکمین نمایشگاه نفت ایران در شرایطی برگزار می‌شود که دیوار تحریم از پیش روی اقتصاد ملی برچیده شده و چراغ سبز برجام محدودیت معاملات را منتفی کرده است، به گونه‌ای که بسیاری از مشتریان قدیمی برای همکاری دوباره، پا پیش گذاشته‌‌اند […]
سمیه مهدوی- صنعت نفت ایران این روز‌ها میزبان بزرگ‌ترین دورهمی نمایندگان شرکت‌های بین‌المللی است. بیست‌و‌یکمین نمایشگاه نفت ایران در شرایطی برگزار می‌شود که دیوار تحریم از پیش روی اقتصاد ملی برچیده شده و چراغ سبز برجام محدودیت معاملات را منتفی کرده است، به گونه‌ای که بسیاری از مشتریان قدیمی برای همکاری دوباره، پا پیش گذاشته‌‌اند و بسیاری دیگر از کشور‌ها که سودای طلای سیاه ایران را در ذهن می‌پروراندند، مجالی تازه برای دراز کردن دست همکاری به سوی کشورمان یافته‌اند.
باتوجه به محدودیت‌هایی که پیش از این بر روابط دیپلماتیک ایران چه از نظر سیاسی و چه از حیث اقتصادی حاکم بود، هر کشوری که سلام ایران را علیک می‌گفت، باید منتظر بایکوت شدن و تحمل جریمه‌های سنگین می‌شد. اما گویی حربه غاصبین با توسل به تحریم‌ها و فشار‌ها نتوانست چهره سیاسی و وجهه اقتصادی ایران را مخدوش کند. حضور پررنگ شرکت‌های خارجی در نمایشگاه بین‌المللی نفت نشان‌دهنده این مهم است که اعتماد بین‌المللی به ترس عدم امنیت در ایران غلبه کرده و یک فرصت طلایی را برای خواستگاران صنعت نفت و پتروشیمی ایران رقم زده است.
سالن‌های نمایشگاه پر است از غرفه‌داران ایرانی و خارجی از کشورهایی چون آلمان، اکراین، سوییس، ایتالیا، کره جنوبی و…؛ در این بین جای خالی غول‌های بزرگی چون شل فرانسه، BP انگلیس و… را می‌توان احساس کرد. امری که برای خود مسؤولان نفتی نیز تا حدی مجهول مانده است. جوادی، مدیرعامل شرکت نفت علت این غیبت را به دیر جنبیدن خود شرکت‌ها و مسایل داخلی‌شان حواله داد و گفت برخی هم مانند شل به خاطر حاضر نشدن در نمایشگاه به عذرخواهی بسنده کردند و قول جبران غیبت را برای سال آتی دادند.
در کنار اهدافی چون زمینه‌سازی برای تولید و سازندگی بیش‌تر، تأکید بر لزوم صادرات محوری و انتقال دانش فنی در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی به‌عنوان مهم‌ترین رویکرد‌ها و سیاست‌های وزارت نفت، سناریوی قراردادهای IPC همچنان به قوت خود باقی است، برگزاری مناقصات میادین نفتی که با وعده بیژن زنگنه قرار بود اردیبهشت ماه کلید بخورد درحال حاضر به تعویق افتاده و تاریخ آن به یکی از روزهای تیرماه موکول شده است.
حضور پر طمطراق خارجی‌ها در نمایشگاه نشان از آمادگی آن‌ها برای شرکت در مناقصات IPC دارد، با وجود اعلام آمادگی خارجی‌ها باز هم پروسه مناقصات در داخل کشور با اما و اگرهای متعددی همراه است آن هم در شرایطی که صنعت نفت نیازمند تزریق ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه است. انتقادات و ایرادات همچنان بر سر مدل قرارداد‌ها سایه انداخته است و علی‌رغم سخنان مسؤولان مبنی بر رصد و نظارت کارشناسانه هنوز نتوانسته‌اند نقطه پایانی بر این ماجرا بگذارند. تنها قدمی که در این خصوص برداشته شده، شرایط عمومی قرارداد‌ها است و پیش‌نویس و پیوست آن هنوز تدوین نشده است. از آن‌جایی که این نقدینگی باید از طریق سرمایه‌گذاران خصوصی خارجی جذب شود، تعلل کردن در این امر حکم خودزنی اقتصادی را پیدا می‌کند و منجر به عقب کشیدن مشتریان از میز معامله می‌شود. در جایی که اعتماد بین‌المللی با رشد ۶۴ درصدی شرکت‌های خارجی در نمایشگاه نفت نسبت به سال‌های گذشته به ایران روی خوش نشان داده است، نباید با اختلاف‌نظر‌های داخلی و دست‌دست کردن دروازه‌های طلایی اقتصادی را به روی خود ببندیم و فرصت‌های پیش رو را بسوزانیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.