ائتلاف؛ تنها راه نجات ایتالیا از بحران سیاسی

ائتلاف؛ تنها راه نجات ایتالیا از بحران سیاسی  با پایان شمارش آرای انتخابات پارلمانی ایتالیا و اعلام اسامی احزاب پیروز و مغلوب، این کشور وارد دوره‌ای دشوار برای تشکیل دولت ائتلافی شده است. نتایج این انتخابات نشان می‌دهد حزب ۵ستاره به رهبری لوییجی‌دی‌مایو بیش‌ترین کرسی‌های پارلمان و سنا را تصاحب کرده و پس از آن […]

ائتلاف؛ تنها راه نجات ایتالیا از بحران سیاسی

 با پایان شمارش آرای انتخابات پارلمانی ایتالیا و اعلام اسامی احزاب پیروز و مغلوب، این کشور وارد دوره‌ای دشوار برای تشکیل دولت ائتلافی شده است.

نتایج این انتخابات نشان می‌دهد حزب ۵ستاره به رهبری لوییجی‌دی‌مایو بیش‌ترین کرسی‌های پارلمان و سنا را تصاحب کرده و پس از آن با فاصله کم ائتلاف راست‌گرایان متشکل از حزب «لیگ شمال» به رهبری ماتئوسالوینی، فورزاایتالیا به رهبری سیلویوبرلوسکنی، برادران ایتالیا به رهبری جورجیوملونی و حزب دیگری با نام «ما با ایتالیا» قرار گرفته‌اند.

با این حال این دو گروه مخالف دولت ایتالیا موفق نشده‌اند اکثریت آرا را به دست آورند و این خبر خوشی برای آنها نیست، چرا که ناچارند برای شکل‌دهی دولت جدید تن به ائتلاف دهند.

ایتالیا در یک قدمی یک بحران سیاسی دیگر

۴۶میلیون شهروند ایتالیا در حالی روز یکشنبه به پای صندوق‌های رأی رفتند که این دوره از انتخابات به خاطر بازگشت برلوسکنی به عرصه سیاست، افزایش نفوذ جریان پوپولیستی «پنج‌ستاره» و نیز جریان راست افراطی «لیگ شمال» از جمله عوامل تأثیرگذار در این دوره از انتخابات ایتالیا بودند.

در این انتخابات طبق برآورد‌ها جنبش ۵ستاره بین ۲۹٫۵ تا ۳۲٫۵درصد آرا را به دست آورد و در مقابل ائتلاف احزاب راست‌گرا بین ۳۳تا ۳۶درصد آرا را کسب کردند.

همچنین ائتلاف حاکم به رهبری حزب دموکرات ایتالیا ۲۵تا ۲۸درصد آرا را از آن خود کرد.

در مجموع بازگشت تعدادی از سیاستمداران کهنه کار، مبارزات انتخاباتی ناکارآمد و کم اثر، افکار عمومی توجیه نشده و مردد و قانون انتخاباتی بحث‌برانگیز از جمله مهم‌ترین عواملی بودند که این دوره از انتخابات پارلمانی را کاملاً متفاوت‌تر و از آن سو ناامیدکننده‌تر ساخته‌اند.

حزب دموکراتیک؛ شکست خورده امیدوار

در این میان حزب حاکم دموکراتیک هر چند متحمل شکستی سنگین شد و بخش مهمی از کرسی‌های خود را در پارلمان از دست داد، همچنان به ایفای نقش تعیین‌کننده در دولت ائتلافی آینده امیدوار است.

هر چند پس از اعلام نتایج اولیه انتخابات، گفته شد که «ماتئو رنتزی» از رهبری حزب دموکراتیک کناره‌گیری می‌کند اما گویا وی این امر را منوط به تشکیل دولت ائتلافی جدید کرده است.

وی در پیامی فیسبوکی اعلام‌کرد: من پس از تشکیل دولت جدید کناره‌گیری می‌کنم. رنتزی در ادامه، کناره‌گیری از سمت خود پس از مشخص شدن تکلیف دولت آینده را وظیفه اخلاقی و سیاسی خود عنوان کرده است.

این تصمیم رنتزی مخالفت‌هایی را در داخل حزب به دنبال داشته است. برخی از منتقدان می‌گویند وی قصد دارد با ادامه ریاست خود بر حزب تا زمان تشکیل دولت ائتلافی، در تصمیمات احتمالی اعضای این حزب چپ‌گرای میانه اعمال نفوذ کند.

رنتزی تأکید دارد این حزب نمی‌تواند با گروه‌های راست‌گرا همکاری کند از این رو باید جایگاه اپوزیسیون خود را در دولت آینده حفظ کند. اما گویا این رویکرد طرفدار زیادی بین هم‌قطارانش در حزب ندارد.

علت این مخالفت، نقشی است که از نظر تئوریک حزب دموکراتیک می‌تواند در شکل‌گیری دولت جدید ایفا کند. این حزب می‌تواند در صورت نیاز با هر دو گروه «جنبش پنج‌ستاره» و اتحادیه راست‌گرای میانه ائتلاف کند.

از این رو مخالفان رنتزی در داخل حزب تمایل دارند از این قدرت چانه‌زنی و تأثیرگذاری در آینده سیاسی ایتالیا استفاده کنند.

احزاب پیروز تمایلی به ائتلاف ندارند

از سوی دیگر در داخل ائتلاف به ظاهر قدرتمند راست میانه نیز اختلاف نظرهایی در مورد برخی مسایل وجود دارد. برخی اعضای لیگ در حالی خواهان اجرای برخی سیاست‌های تند علیه مهاجران هستند که اعضای حزب «فورزا ایتالیا» به رهبری سیلویوبرلوسکنی مواضع ملایم‌تری را اتخاذ کرده‌اند.

با وجود این ماتئوسالوینی، رهبر لیگ شمال با اعلام مواضع شفاف خود تأکید کرده که این گروه ترجیح می‌دهد که با گروهی از احزاب همین ائتلاف دولت تشکیل دهد تا با جنبش پنج‌ستاره.

این مسأله به نگرانی‌هایی که تاکنون در خصوص تشکیل دولت آینده ایتالیا وجود داشت بیش‌تر دامن می‌زند.

از آنجا که هر دو پیروز انتخابات از شکل‌دهی دولتی مستقل ناتوان هستند و از ائتلاف با یکدیگر نیز سرباز می‌زنند، تنها یک گزینه در پیش روی آنها خواهد بود و آن یاری گرفتن از حزب شکست خورده دموکراتیک است.

در هر حال، روز بیست و سوم مارس نخستین نشست پارلمان برگزار خواهد شد و از این تاریخ مذاکرات احزاب برای تشکیل دولت ائتلافی رسماً آغاز می‌شود.

تجربه‌های پیشین نشان داده که حتی در صورت تشکیل یک دولت ائتلافی با شرایط کنونی در ایتالیا، این دولت دوام چندانی نداشته و با مشکلات فراوانی برای ادامه حیات خود مواجه می‌شود.

در عین حال اگر ظرف مدت تعیین شده، احزاب نتوانند راه‌حلی برای ائتلاف با یکدیگر بیابند چاره‌ای برای «سرجیوماتارلا» رییس‌جمهور باقی نمی‌ماند جز این‌که پارلمان را منحل و برگزاری مجدد انتخابات را اعلام کند.