شکست دیپلماسی آمریکا در مقابل دولت ترامپ!

شکست دیپلماسی آمریکا در مقابل دولت ترامپ! دیپلماسی آمریکا در مقابل دولت ترامپ درحال شکست است، هرچند هنوز هم می‌تواند برنده شود. زمانی که رییس‌جمهور ایالات متحده فکر می‌کند که اکثر شغل‌های رسمی در وزارت امور خارجه «غیر ضروری» هستند، احتمالاً دیپلماسی جدی و حرفه‌ای مورد توجه نخواهد بود و به‌طور واضح در دولت ترامپ […]

شکست دیپلماسی آمریکا در مقابل دولت ترامپ!

دیپلماسی آمریکا در مقابل دولت ترامپ درحال شکست است، هرچند هنوز هم می‌تواند برنده شود. زمانی که رییس‌جمهور ایالات متحده فکر می‌کند که اکثر شغل‌های رسمی در وزارت امور خارجه «غیر ضروری» هستند، احتمالاً دیپلماسی جدی و حرفه‌ای مورد توجه نخواهد بود و به‌طور واضح در دولت ترامپ این وضعیت وجود دارد. دونالد ترامپ رییس‌جمهور و وزیر امور خارجه، رکس‌تیلرسون آسیب جدی به دیپلماسی آمریکا وارد کرده‌اند و جبران این آسیب‌ها باید مورد توجه قرار بگیرد. باید در نظر داشت که وزارت امور خارجه آمریکا بیش از دولت ترامپ هم دارای مشکلات جدی بود، هر چند دولت ترامپ این روند را شدت بخشید.

ایالات متحده نسبت به دیپلماسی خود نگرش غیر جدی داشته است. به جای در نظر گرفتن سیاست خارجی به عنوان اصلی‌‌ترین مهارت برای پیگیری منافع دو جانبه، آمریکایی‌ها تسلیم بدون قید و شرط را ترجیح می‌دهند. این رویکرد کوته‌نگری است، چون دیگران را به جنگ بیش‌تر و سخت‌تر ترغیب می‌کند. تاکنون بسیاری از موفقیت‌های سیاست خارجی آمریکا از طریق دیپلماسی به دست آمده است. برای مثال، قرارداد کمپ دیوید و مذاکره پایان جنگ سرد، دستاوردهای قابل توجه سیاست خارجی بود که نه در میدان جنگ، بلکه در میز مذاکره به دست آمد.

در تاریخ آمریکا نیز ناچیز شمردن دیپلماسی به چشم می‌خورد. اگرچه آمریکا در دوران جنگ داخلی و یا جنگ جهانی دوم به دیپلماسی روی آورد اما در سایر موقعیت‌ها دیپلماسی بیش‌تر حالت نمایشی داشته است. خصوصاً با تبدیل آمریکا به ابر قدرت جهانی، رهبران آمریکا بیش‌تر به قدرت نظامی و تهدید تکیه کرده‌اند. و البته هر زمان که شکست خورده‌اند، تاوان آن را مردم بیچاره داده‌اند. البته که این شکست‌ها در وزارت امور خارجه دولت ترامپ نیز بوده است.

تلاش‌های تیلرسون برای بروز بخش‌هایی از وزارت امور خارجه نتیجه معکوس داده است. تعداد استعفا‌ها افزایش یافته و روحیه کارکنان تضعیف شده است. بعد از یک سال از سمتش هنوز مشخص نیست او چه هدفی دارد و اولویت‌های دیپلماسی آمریکا را در چه می‌بیند.

ایالات متحده آمریکا به‌طور جدی در حال مقابله با افزایش نفوذ قدرت چین در آسیا است و با مسأله کره‌شمالی نیز درگیر است. هنوز آمریکا هیچ سفیری در کره‌جنوبی و هیچ دستیار وزیر امور خارجه برای امور شرق آسیا و اقیانوس آرام ندارد. این هفته هم‌، کارشناس ارشد در امور کره‌شمالی بازنشستگی خود را اعلام کرد.

در زمان ترامپ سیاست خارجی بیش‌تر شبیه یک قطار شکسته است و نیاز به اصلاحات جدی دارد. علاوه بر آن دوران تک قطبی به پایان رسیده و برای آمریکا اجرای سیاست خارجی مبتنی بر تحریم، زورگویی و تهدید سخت‌تر شده است. در جهانی که قدرت پراکنده و گذرا است، نیاز به دیپلماسی افزایش یافته است. به عنوان مثال برای رقابت با چین و حفظ موقعیت آمریکا در آسیا نیاز به گفت‌و‌گو با کشورهای منطقه وجود دارد.

در جهت بازسازی ظرفیت دیپلماتیک آمریکا، دولت ترامپ تلاش ناچیزی کرده است. بنابراین باید بخش‌های خصوصی، دانشگاه‌ها و سایر مؤسسات جامعه مدنی آن را رهبری کنند.

باید یک جنبش اصلاحاتی راه‌اندازی شود تا مردم را از اهمیت دیپلماسی آگاه کند. عده زیادی از مردم حفظ اقتصاد قوی را ضروری می‌دانند. اما تعداد نسبتاً کمی از مردم از خطرات ناشی از رویکرد بی‌منطق و خشن نسبت به سایر کشور‌ها و یا از مزایای دیپلماسی آگاه هستند.

آمریکایی‌ها می‌دانند زمانی که یک کشور با سلاح‌های قدیمی و آموزش ناکافی به جنگ می‌رود چه اتفاقی می‌افتد. بنابراین صد‌ها میلیارد دلار صرف حفظ برتری نظامی می‌شود. اما آمریکایی‌ها باید بدانند که وقتی یک نماینده غیرحرفه‌ای به کشورهای خارجی فرستاده می‌شود چه اتفاقی خواهد افتاد.

مدافعان دیپلماسی نیز باید تلاش بیش‌تری را برای توضیح دقیق آنچه برعهده دیپلمات‌ها است، انجام دهند. دیپلمات‌ها علاوه بر انتقال موضع رسمی ایالات متحده در موضوعات، منبع ارزشمند اطلاعات سیاسی و فرهنگی هستند.

در سیاست خارجی فعلی آمریکا خوشبینی وجود ندارد. ایالات متحده هنوز در حال تلاش حل مجموعه‌ای از مشکلات بین‌المللی است. هنوز هم در چندین جنگ بی‌پایان، عمدتاً بدون استراتژی واضح و قابل اطمینان و تحت نظر ناشایست‌‌ترین رهبر گرفتار است. با این حال، بحران کنونی دیپلماسی آمریکا برای کسانی که به دیپلماسی اعتقاد دارند، یک فرصت برای ایجاد نهادهای دیپلماتیک جدید، توافق بیش‌تر برای ارج نهادن به دیپلماسی و اتخاذ رویکرد جدید در مقابل سایر ملت‌هاست.

منبع: فارین پالیسی/ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی دیپلماسی ایرانی