ایران نگران از تنش روسیه و غرب تهران حق دارد تحولات جاری در سطح روابط امریکا – اروپا با روسیه را با نگرانی دنبال کند. بحرانی که روز به روز تشدید میشود و به نظر میرسد مسأله فقط به قضیه یا مسأله جاسوس دو جانبهای که گفته میشود با یک مادی شیمیایی کشته شده است، […]
ایران نگران از تنش روسیه و غرب
تهران حق دارد تحولات جاری در سطح روابط امریکا – اروپا با روسیه را با نگرانی دنبال کند. بحرانی که روز به روز تشدید میشود و به نظر میرسد مسأله فقط به قضیه یا مسأله جاسوس دو جانبهای که گفته میشود با یک مادی شیمیایی کشته شده است، محدود نمیشود. روشن است که ابعاد این اتفاق فراتر از قتل یک جاسوس است.
در عین حال ایرانیها نگرانند که طرحهایشان که بعد از ورود روسیه به سوریه به مرحله اجرا گذاشتهاند، بیش از هر زمانی در معرض خطر باشد. روسیهای که خودشان آن را برای آمدن به سوریه دعوت کردند.
همچنین روشن است که غرب نتوانسته با نقش روسیه در منطقه کنار بیاید به ویژه بعد از آن که به شکل بیسابقهای درگیر اوضاع خاورمیانه شده و از تمامی مرزهایی که به آن عادت شده بود، عبور کرده است. نفوذ روسیه در منطقه سبب شده است تا ایران زیر سایه آن بتواند نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد و از لحاظ قدرت سیاسی روز به روز بزرگتر شود. آن قدر که نظم بینالمللی را در منطقه به هم بریزد. اکنون روشن شده است که ایرانیها تلاش میکنند در کشورهای منطقه ریشه بدوانند و امنیت اجتماعی منطقه را تحت تأثیر اراده خود قرار دهند.
روسها به شکل بیسابقهای تحت فشار غربیها قرار گرفتهاند به گونهای که روزهای جنگ سرد به اذهان مبادرت شده است، زمانی که دو قطب بینالمللی اتحاد جماهیر شوروی و جهان غرب برای استیلا بر نظم جهانی با یکدیگر رقابت میکردند.
در حال حاضر غرب فشارهای بیسابقهای را نیز متوجه ایران کرده و این احتمال وجود دارد که دامنه انتخابها و عکسالعملها علیه نقش ایران در منطقه بیش از گزینههای قابل تصور کنونی باشد.
البته نباید این نکته را فراموش کرد که تفاوت بسیاری میان تواناییها و امکانات روسیه برای رویارویی با فشارها و تحریمهای تحمیلی با ایران که به نظر میرسد فشارهای بیشتر ممکن است آن را از پا در آورد، وجود دارد.
ناآرامیهایی که در اواخر سال گذشته در ایران روی داد همچنان آثارش مشهود است و بازتابهای بسیاری در تهران داشته است. معترضان مخالف وضع موجود در ایران بودند. فشارهای اقتصادی و اجتماعی سبب شده است تا بسیاری از دولتمردان ایرانی نسبت به آغاز دوباره اعتراضها از یک سو و ناتوانی در مهار بحرانهای پیش روی کشور از سوی دیگر نگران باشند.
آیا ممکن است اوضاع از این بدتر شود؟ فعلاً همه چیز در بیم و امید است. اگر مقامات ایرانی نتوانند بحرانها را مهار کنند و در برابر مشکلات سر خم کنند معلوم نیست چه خواهد شد.
منبع: میدل ایست آنلاین/ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.