محمدرضا عیوضی فرهنگ فقیری که دیگر قابل کنترل نیست! براى سوژه شدن بیاخلاقی کفایت میکند! آن هم به قدرت نابودی حیا و شرف انسانی! یکی اندام جنسی نمایان میکند، دیگری روابط نامشروع را به نمایش میگذارد و به هر عمل قبیح و زشتی دست میزنند تا شاید تعداد دنبالکنندگان که رابطه مستقیم با اعتماد به […]
محمدرضا عیوضی
فرهنگ فقیری که دیگر قابل کنترل نیست! براى سوژه شدن بیاخلاقی کفایت میکند! آن هم به قدرت نابودی حیا و شرف انسانی!
یکی اندام جنسی نمایان میکند، دیگری روابط نامشروع را به نمایش میگذارد و به هر عمل قبیح و زشتی دست میزنند تا شاید تعداد دنبالکنندگان که رابطه مستقیم با اعتماد به نفس کاذب آنها دارد، زیاد شود!
شاید ما عقب ماندهایم و فرهنگ جدید و پسندیده این است که در قامت جنس زن، خط قرمزی برای عفت وجود نداشته باشد. شاید اصلاً شرم و درک قباحت در فهم و شعور برخی از جوانان ایران وجود ندارد!
البته نه فقط جوانان، بازه سنی گسترده است؛ کودک، نوجوان و حتی میانسال و کهنسال! هم قباحت را پسندیده و وسیلهای برای رسیدن به هدف معنا میکنند!
بحث بر سر اینستاگرام است؛ شبکه اجتماعی کاربردی و موفق در بازاریابی.
اما امان از فرهنگ نداشته و بیشرمیها!
بی شرمی که گستردگی آن هر روز بیشتر و بیشتر میشود و فضای بسیار آلودهای از نظر اخلاقی در آن در جریان است.
کمبودها، نقایص شخصیتی و عقدههای درونی همیشه بوده و هست اما این نوع بروز آن، به نظر خطرناک میآید.
خطرناک از این نظر که در ابتدا، گستردگی این وقاحت به این حد نبود و آرام آرام فراگیر شد و به کلاس آموزشی روان پریشان تبدیل شد تا امروز به مانند مسابقه نمایان شود!
هر که قبیحتر، شاختر!
شاخ؛ یعنی خط قرمز اخلاقی ندارم و وقاحت و حماقت در زندگی من موج میزند، شما هم ببینید!
اما واقعاً چرا؟
اصلاً اسلام و دین را کنار بگذاریم؛ کدام فرهنگ میتواند توجیهی بر این رفتارها باشد؟ چه شد که اعتماد به نفس در این نوع روابط و رفتارها تعریف شد؟
ای کاش بفهمیم چه شد که زندگی شاد و موفق اینگونه کثیف تعریف شد؟
ای کاش بفهمیم چه شد که اخلاق اجتماعی و حتی شخصی نابود شد؟
چه شد که کمبودها را با افتخار نمایان کردیم تا بیاخلاقی جای اخلاق را بگیرد؟
همه اینها به کنار؛ درد بزرگتر، دنبالکنندگان این نوع از واینرهای اینستاگرام هستند! چه مفهومی را دنبال میکنی؟
در قامت این افراد به دنبال چه هستی؟
اصلاً درک نمیکنم چطور میشود که حرکات بیشرمانه و صد البته احمقانه اشخاص برای عدهای جالب میشود تا این حد که دوست دارد او و رفتارهای مریضش را دنبال کند!!
همینطور سؤال بیجواب که نمیدانم درمان و پاسخی دارد یا خیر؟
اینها را نگفتیم تا کنایهای به پلیس فتا باشد؛ اینها تماماً خروجی یک فرهنگ غلط و روانپریشی خیل بزرگی از افراد همین جامعه است.
فقط امیدوارم روزی بیاید که احمقها را دنبال نکنیم؛ جستجوی شخصیتی آنها هیچ، حداقل احمقها را معروف نکنیم، همین.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.