چتر حمایتی وزارت نفت بر سر شرکت هایE&P

چتر حمایتی وزارت نفت بر سر شرکت هایE&P   حمایت از ایجاد شرکت‌های اکتشاف و تولید ایرانی با هدف انتقال و توسعه فناوری در جریان مشارکت شرکت‌های نامبرده با شرکت‌های معتبر خارجی یکی از اهداف وزارت نفت در چند سال اخیر بوده است. هدفی که به نظر می‌رسد در آخرین روزهای سال ۱۳۹۶ با امضای […]

چتر حمایتی وزارت نفت بر سر شرکت هایE&P

 

حمایت از ایجاد شرکت‌های اکتشاف و تولید ایرانی با هدف انتقال و توسعه فناوری در جریان مشارکت شرکت‌های نامبرده با شرکت‌های معتبر خارجی یکی از اهداف وزارت نفت در چند سال اخیر بوده است. هدفی که به نظر می‌رسد در آخرین روزهای سال ۱۳۹۶ با امضای قرارداد برای توسعه و بهره‌برداری میادین نفتی سپهر و جفیر با یک شرکت ایرانی کمی به ثمر رسید.

به گزارش ایسنا، پنجم آذرماه سال ۱۳۹۴، شیوه‌نامه تعیین صلاحیت شرکت‌های اکتشاف، توسعه و تولید از میدان‌های نفت و گاز کشور از سوی بیژن‌زنگنه، وزیر نفت ابلاغ و در آن تصریح شد در شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای جدید بالادستی نفت، پیش‌بینی شده است که افزون بر استفاده حداکثری از ظرفیت‌های سازندگان داخلی برای تأمین تجهیزات و کالاهای مورد نیاز پروژه‌ها و نیز بهره‌گیری از ظرفیت‌های پیمانکاران داخلی برای اجرای پروژه‌های نفتی و انجام عملیاتی مانند حفاری و تکمیل چاه‌ها در دریا و خشکی، از اهرم و امکان امضا و اجرای این نوع از قرارداد‌ها برای تأسیس و تقویت ظرفیت‌های مدیریتی و فناوری کشور برای اجرای پروژه‌های بزرگ نفتی در حوزه اکتشاف و تولید حداکثر بهره ممکن گرفته شود؛ از این رو تأسیس شرکت‌های E&P در بندهای متعدد شرایط و الگوی جدید قراردادهای نفتی مورد توجه و اهتمام قرار گرفته است.

در نهایت قرار شد این شرکت‌ها در قالب ۳ سطح مدل ارزیابی شوند که مدل اولیه، مدل غربالگری، مدل دوم، مدل پیش ارزیابی و مدل سوم، مدل ارزیابی است که بر اساس آن، صلاحیت و توانمندی شرکت‌های داوطلب در کارگروه‌های ویژه‌ای که تعیین شده است، بررسی شده و فهرست نهایی به شرکت‌های خارجی معرفی شود.

همچنین پروژه اصلاح ساختار قراردادهای نفتی جدید برای انتقال فناوری با هدف اجرای راهبرد گشودن بازار کشور در حوزه‌های نفتی و گازی در قبال اخذ دانش فنی عملیاتی و بنیادین از طریق شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P) برای بخش بالادست و شرکت‌های پیمانکار عمومی (GC) برای بخش پایین‌دست صنعت نفت یکی پروژه‌های اولویت دار شرکت ملی نفت ایران در سال ٩۶ بود.

اعلام اسامی شرکت‌های اکتشاف و تولید توسط وزارت نفت

فراخوان شناسایی و ارزیابی شرکت‌های ایرانی متقاضی فعالیت در حوزه اکتشاف و تولید ٢٨ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۵ اعلام شد و در اواسط تیرماه همان سال وزارت نفت پس از ارزیابی شرکت‌های متقاضی برای فعالیت در قالب شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P)، هشت شرکت را به عنوان شرکت‌های ایرانی صاحب صلاحیت در این حوزه تعیین و معرفی کرد. البته چندی بعد وزنه غول‌های نفتی آینده ایران سنگین‌تر شد و به ۱۷ شرکت رسید.

یکی از اهداف اصلی تشکیل این شرکت‌ها انتقال فناوری، دانش و تجربه از شرکت‌های خارجی به شرکت‌های ایرانی برای آماده کردن این شرکت‌ها جهت حضور پررنگ‌تر در صنعت نفت کشور بود. در این راستا شرکت ایرانی پتروپارس برای توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی کنار غول نفتی توتال و شرکت دانا انرژی برای بهبود بازیافت، افزایش تولید و بهره‌برداری میادین نفتی آبان و پایدار غرب کنار زاروبژنفت روسیه قرار گرفتند.

با اینحال حضور شرکت‌های ایرانی فقط در کنار شرکت‌های خارجی نیست و امضای قرارداد توسعه و بهره‌برداری میادین نفتی سپهر و جفیر بین شرکت‌های ملی نفت ایران و گسترش انرژی پاسارگاد حاکی از قدرتمندتر شدن این شرکت‌ها داشت.

البته باید گفت تشکیل این شرکت‌ها از ابتدا تاکنون با مخالفت‌هایی در داخل کشور مواجه و همواره یکی از گلایه‌های زنگنه بوده است. به‌طوری‌که در مراسم امضای قرارداد توسعه و بهره‌برداری میادین نفتی سپهر و جفیر بین شرکت‌های ملی نفت ایران و گسترش انرژی پاسارگاد اظهارکرد: هنگامی که شرکت‌های E&Pرا تشکیل دادیم، عده‌ای گفتند شرکت‌های خارجی گرگ هستند و شرکت‌های E&P گرگ‌زاده و بعد از مدتی گرگ می‌شوند. در ایران این‌طور است که عده‌ای در مورد یک موضوع صحبت می‌کنند و بعد از چند سال طوری رفتار می‌کنند که انگار موضوع یکی از دستاوردهای آنها بوده است.

بر این اساس، از آنجایی که امنیت اجرای قراردادهای جدید نفتی ایران و امضای قرارداد با غول‌های نفتی جهان در گرو تصمیم‌های آمریکا قرار گرفته است، وجود شرکت‌های E&P ایرانی در صنعت نفت ایران ضروری به نظر می‌رسد و ایستادن وزارت نفت پای تشکیل شرکت‌های E&P ایرانی نوعی دوراندیشی بوده است.