شبهجزیره کره در آستانه تحولی بزرگ هفتم اردیبهشت ماه امسال و نیز یک ماه بعد در نیمه اول خرداد شرق آسیا با تحولی تاریخی روبهرو خواهد شد. تحولی که میتواند این بخش از جهان را یا به سمت ناامیدی و حرکت به سمت تنش بیشتر و یا به سمت امیدواری و آرامش در شرق آسیا […]
شبهجزیره کره در آستانه تحولی بزرگ
هفتم اردیبهشت ماه امسال و نیز یک ماه بعد در نیمه اول خرداد شرق آسیا با تحولی تاریخی روبهرو خواهد شد. تحولی که میتواند این بخش از جهان را یا به سمت ناامیدی و حرکت به سمت تنش بیشتر و یا به سمت امیدواری و آرامش در شرق آسیا هدایت کند.
بر مبنای توافقات بهدست آمده میان مقامات دو کره و دولت ایالات متحده آمریکا قرار است در ۲۷ آوریل (جمعه ۷ اردیبهشت) رهبران دو کره در مرز پان مون چونگ با یکدیگر ملاقات و سپس در خرداد ماه نیز احتمالاً دیدار تاریخی رهبر کره شمالی کیم جونگ اون با ترامپ برگزار شود.
سیر تحولات نظامی و اقتصادی در یک دهه گذشته در شبهجزیره کره به گونهای بود که تا پیش از برگزاری بازیهای المپیک زمستانی پیونگ چانگ کرهجنوبی بسیاری از تحلیلگران به غلط تصور میکردند که این منطقه در آستانه جنگی بزرگ قرار دارد. غافل از آنکه آنچه در شرق آسیا و خصوصاً شبهجزیره کره میگذرد رقابت بر سر ماندن بر قدرت و بازی شطرنج گونهای است که تاکنون ادامه داشته و پیروزی ندارد. یعنی آنکه کرهجنوبی با تکیه بر اقتصاد قدرتمند خود از آنان در جهت اهداف سیاست خارجی خود استفاده میکند و کره شمالی نیز با تکیه بر قدرت هستهای و نظامی خود تلاش میکند به اهداف خود برسد. اما نکتهای که بسیاری آن را فراموش کرده بودند آن بود که هر دو کره بعد از آن جنگ خانمانسوز در دهه ۱۹۵۰ به عقلانیت سیاسی رسیده و به هیچ وجه تا آخر یعنی نابودی یکدیگر حرکت نخواهند کرد اما تلاش خواهند کرد از قدرتهای خود برای حفظ برتری استفاده گفتمانی کنند.
به هرحال آنچه در حال وقوع میباشد را میتوان اینگونه تحلیل کرد که بسیاری در کرهجنوبی و حتی در سطح بینالمللی نسبت به اعتقاد طرفین در رسیدن به توافقات مشترک با دید تردید مینگرند، یعنی هم امیدوارند و هم ناامید. اما روند نشان میدهد امیدها در شبه جزیره پررنگتر از ناامیدی و بیم است زیرا ترامپ با انتخاب بولتون و نیکی هیلی نشان میدهد قصد دارد تا مذاکرات را به سمتی که خود میخواهد، هدایت کند یعنی داشتن یک سیاست هجومی به گونهای که پایان مذاکرات احتمالاً ماراتونی به نفع ایالات متحده باشد. این امر نشان از آن دارد که آمریکا فعلاً در حل مسایل با شمال در مقطع کنونی جدی است. از طرف دیگر کرهشمالی نیز برنامهریزی دقیق و زنجیروار خود را برای یک انجام مذاکرات دلخواه آماده کرده و در این راهبرد با اعتماد به نفس بالا حرکت میکند.
مهمترین دلیل و ویژگی کرهشمالی که در یک زمان کوتاه دو ملاقات بسیار تاریخساز و مهم را موافقت کرد، همانطور که اشاره شد اعتماد به نفس بینظیر این کشور در انجام مذاکرات حداقل در این مقطع است. اما موضوع مهم این است که این اعتماد به نفس از کجا ناشی میشود؟
کرهشمالی در چند سال گذشته خصوصاً بعد از روی کار آمدن کیم جونگ اون راهبرد تکمیل قدرت هستهای و موشکی خود را بدون توجه به فشارهای بینالمللی به پیش برد و در نوامبر ۲۰۱۷ اعلام کرد، زنجیره توسعه سلاحهای هستهای این کشور تکمیل شده است و دیگر نیازی به انجام آزمایشات نظامی نیست. پس میتوان گفت این کرهشمالی است که بدون نگرانی با اعتماد نفس بالا در مذاکرات شرکت میکند. چون طرف مقابل سالهاست که در خصوص فعالیتهای کره شمالی با نگرانی روند را پیگیری میکرد اما آنان اعنتایی نمیکردند. حال شاید نفس راحتی بکشند.
علیرغم اینکه بسیاری از تحلیلگران دیدار رهبران دو کره در اردیبهشت ماه سالجاری را بسیار مهم میدانند اما واقعیت این است که این دیدار در واقع مقدمه دیدار تاریخی رهبران کرهشمالی و آمریکا است. زیرا در چند دهه گذشته کره شمالی کمتر حاضر به انجام مذاکره جدی و سرنوشت ساز با جنوب بوده و معتقدند طرف آنان در شبهجزیره کره، آمریکا است و نه کرهجنوبی. اما چرا آنان در این مقطع حاضر شدند با کرهجنوبی مذاکره کنند را میتوان به دلیل حل مشکلات اقتصادی و نیز حل مسایل تنشزا با جنوب ارزیابی کرد؛ امری که آقای مون جائه این، رییسجمهور کنونی کرهجنوبی نیز مایل به انجام آن است.
اما تفاوتی که ملاقات رهبران دو کره با ملاقات رهبران دو کشور در ۱۱ سال پیش دارد، این است که در آن زمان کره جنوبی بیشتر تمایل داشت، استقلال رأی و محوریت خود را در انجام مذاکره با شمال نشان دهد اما مقامات کنونی کره جنوبی خود مشوق دیدار رهبر کرهشمالی با آمریکا هستند و بسیار تلاش میکنند تا آمریکای ترامپ را تشویق به انجام مذاکره با کیم جونگ اون کنند. بههر حال انجام این دو دیدار تاریخی بدون تردید امیدها را برای رفع تنش در شبهجزیره پررنگتر خواهد کرد.
نویسنده: مرتضی سلطانپور ابیانه، کارشناس مسایل شبه کره
منبع: سایت دیپلماسی ایرانی
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.