جای خالی استارتآپها در شکوفایی معادن محمد قرهداغلی -استارتآپ (به انگلیسی: Startup یا Start-up ) را به فارسی به شرکت نوپا ترجمه میکنند. اگر چه در تعریف استارتآپ بر این مسأله تأکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فناوری اطلاعات باشد، اما به دلیل اینکه بسیاری از استارتآپها در سالهای اخیر، […]
جای خالی استارتآپها در شکوفایی معادن
محمد قرهداغلی -استارتآپ (به انگلیسی: Startup یا Start-up ) را به فارسی به شرکت نوپا ترجمه میکنند. اگر چه در تعریف استارتآپ بر این مسأله تأکیدی وجود ندارد که حتماً فعالیت آن در حوزه تکنولوژی یا فناوری اطلاعات باشد، اما به دلیل اینکه بسیاری از استارتآپها در سالهای اخیر، حول این زمینهها شکل گرفتهاند، گاهی در تعریف استارتآپ به این مسأله هم اشاره میشود که استارتآپ باید در حوزه فناوریهای نوین فعال باشد.
به گزارش مناقصهمزایده، بسیاری استارتآپ را فرهنگ نوینی برای اندیشههاینو و خلاقیت بر فراز ایدههای موجود میدانند که هدف از آن برطرف کردن مشکلات موجود در نقاط کلیدی است که بهعنوان پاشنه آشیل راهحلهای موجود شناخته میشوند.
ایران یکی از کشورهای بزرگ معدنی در سطح جهان محسوب میشود و ذخایر غنی معدنی (سنگآهن، مس، روی و…)، کشورمان را به یکی از ۱۵ کشور نخست معدنی جهان تبدیل کرده است؛ موضوعی که میتواند یکی از پتاسیلهای اصلی اقتصادی کشور و چرخ توسعه و اشتغالزایی در کشور باشد، ویژگیای که حتی از آن به عنوان جایگزینی برای نفت یاد میشود ولی تاکنون آن چنان که باید از آن بهره برده نشده است در این زمینه صادرات مواد معدنی ایران درحالحاضر به دلیل موانع موجود در بازارهای هدف با چالشهای بسیاری روبهرو است. به همین خاطر برای رونق بخشیدن به معادن به نظر میرسد که جای خالی استارتآپهای معدنی در معادن ایران به چشم میخورد بیشک در دنیا امروز نیاز بخش معدن، سرمایهگذاری و ایجاد نوآوری است.
این در حالی است که شرکتهای معدنی میتوانند با تشکیل استارتآپهای معدنی، تحول بزرگی در کسب و کار خود ایجاد کنند. و به اعتقاد کارشناسان با تولد استارتآپهای معدنی، هم اشتغالزایی در کل کشور افزایش مییابد هم برای بخش معدن اشتغالزایی بالایی شکل خواهد گرفت و از طرفی میتوان شاهد رونق این حوزه و حضور ایدههای جدید بود.
باید توجه داشت که بازار عامل اصلی حرکت بخش معدن است. بدین ترتیب وقتی حرکت نوی در بخش معدنکاری ایجاد میشود، بلافاصله اثر آن بر تولیدکنندگان این بخش مشاهده میشود. بهطوری که قیمت تمام شده به پایینترین رقم ممکن در شرایط کنونی کاهش مییابد.
با توجه به نیاز امروز بشر به اطلاعات جدید و تحلیل کارشناسی آنها و کاربرد این دادهها در صنایع معدنی، استارتآپها میتوانند با تهیه اطلاعات و دادههای معدنی به کمک پروژههای معدنی بیایند تا دانشگاهیان و مهندسان معدن از این اطلاعات استفاده کنند.
اما برای ایجاد یک استارتآپ مناسب باید به شناخت کاملی از معادن، همراه با عارضهیابی مسایل و مشکلات این حوزه رسید.
قبل از ایجاد استارتآپهای معدنی باید به این موضوع اشاره کرد که مفهوم استارتآپ در بخش معدن باید نهادینه شود.
البته تجربه نشان میدهد ارتباط نوآوری و استارتآپ با صنعت و معدن کشور سخت است. متأسفانه در بخش معدن نوآوری خاصی وجود ندارد و این موضوع با ذات استارتآپ همخوانی ندارد. یکی دیگر از مشکلات موجود در بخش معدن این است که این بخش با تفکرات سنتی خو کرده و نفوذ استارتآپ به صورت عمقی در بخش معدنکاری دشوار است و ذهن بعضی از فعالان اقتصادی عرصه معدن با واژه استارتآپ غریبه است.
برای شکلگیری اکوسیستم استارتآپ در بخش معدن نیاز به سیاستگذاری درست، منابع مالی، منابع انسانی و فرهنگسازی است، از موارد اشاره شده بالا منابع انسانی وجود دارد اما منابع انسانی دانشگاهی دارای مهارت، شاید کمتر داشته باشیم. ضمن اینکه مقاومت ذاتی در شاکله مدیریتی شرکتهای معدنی به شدت دیده میشود. ضمن اینکه زیرساختهای قانونی و بازارسازی برای فعالیت استارتآپ معدنی نیز باید بررسی شود و به آن پرداخت. به نظر میرسد شاهکلید موفقیت و فراگیری استارتآپهای معدنی در دست با تجربهها و به قول معروف مو سفیدهای بخش معدن است.
فعالان معدنی باید تبدیل نقش سنتی به مدرن و نوآورانه را نیز بپذیرند. قاعدتاً یکی از فاکتورهای مهم این است که آموزشها برای ورود به حوزههای جدید در نظر گرفته شوند تا بخش معدن بتواند از این تغییر به بهترین نحو منتفع شود و همچنین میتوان معادن کوچک و متوسطی را که بنا به هر دلیلی متوقف شدهاند یا با ظرفیت پایین کار میکنند، با کمک این استارتآپها فعال کرد.
گفتنی است که یکی از استراتژیها و هدفهای اصلی معدن و صنایع معدنی ایران دستیابی به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در سال ۱۴۰۴ است در شرایطی که باید از این میزان تولید ۴۰ درصد یعنی حدود ۲۱ میلیون تن به بازارهای صادراتی فرستاده شود.
این در حالی است که حجم کل ظرفیت حملونقل ریلی ایران در سال ۱۳۹۵ حدود ۴۰ میلیون تن بوده و به دلیل آماده نبودن تجهیزات و زیرساختهای ریلی در ایران هزینههای حملونقل ریلی بالاست به همین دلیل نیاز است از ایده شرکتهای استارتآپی کمک بگیریم تا شرکتهای معدنی بتوانند با ورود به حوزه استارتآپ، خود را با استانداردهای روز دنیا همگام کنند. این در حالی است که اکنون شرکتهای استارتآپی معدنی توانستهاند با ایدههای خود کامیونهایی را که ۸ ساعت شارژ میشوند و ۸۰۰ تن مواد معدنی جابهجا میکنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.