سهم پر رنگ ماشین‌آلات عمرانی در آلودگی هوا

سهم پر رنگ ماشین‌آلات عمرانی در آلودگی هوا کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفت: ماشین‌آلات مورد استفاده در فعالیت‌های ساخت و ساز به سبب بهره‌وری نامتناسب، فرایند تعمیر و نگهداری ضعیف مقدار بسیار زیادی دوده و آلاینده PM طی فعالیت خود منتشر می‌کنند. به گزارش ایسنا، یکی از عواملی که در شناسایی […]

سهم پر رنگ ماشین‌آلات عمرانی در آلودگی هوا

کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفت: ماشین‌آلات مورد استفاده در فعالیت‌های ساخت و ساز به سبب بهره‌وری نامتناسب، فرایند تعمیر و نگهداری ضعیف مقدار بسیار زیادی دوده و آلاینده PM طی فعالیت خود منتشر می‌کنند.

به گزارش ایسنا، یکی از عواملی که در شناسایی منابع آلاینده هوا کم‌تر مورد توجه قرار گرفته، آلودگی ناشی از فعالیت‌های عمرانی و ساختمانی است و بر همین اساس شرکت کنترل کیفیت هوا در سال ۱۳۹۶ پروژه‌ای را با هدف بررسی میزان آلایندگی ماشین‌آلات مورد استفاده در فعالیت‌های ساخت و ساز شهر تهران تعریف و اجرا کرد.

محسن‌روشنی، کارشناس واحد پایش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، در این باره گفت: از اصلی‌‌ترین آلاینده‌های ناشی از فعالیت‌های عمرانی می‌توان به ذرات معلق اشاره کرد. بخش عمده ذرات خروجی از اگزوز تجهیزات و ماشین‌آلات دیزلی از نوع PM2.5 است. در حالی که گرد و غبار مربوط به فعالیت‌های ساخت‌ و ساز اغلب در دسته‌بندی ذرات PM۱۰ قرار می‌گیرند. از عوامل اصلی بی‌توجهی به انتشار آلایندگی این ماشین‌آلات می‌توان به کم‌تر بودن جامعه آماری آنها نسبت به وسایل نقلیه جاده‌ای اشاره کرد. فعالیت‌های عمرانی در شهر تهران به دو دسته اصلی عملیات راهسازی و ساختمانی تقسیم‌بندی می‌شوند.

به گفته روشنی، نتایج به دست آمده از اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهد که شاخص دودزایی این ماشین‌آلات در محدوده ۴ تا ۷ بر متر مربع است که در مقایسه با مقادیر ذکر شده در استانداردهای جهانی اعدادی بسیار بالایی است، همچنین مقادیر به دست آمده نشان می‌دهد که سیستم تعمیر و نگهداری در تجهیزات عمرانی بسیار ضعیف است و به تبع آن حجم بسیار بالای ذرات PM2.5 از این دسته تجهیزات منتشر می‌شود که لزوم برنامه‌ریزی برای کنترل و نظارت همه‌جانبه بر میزان انتشار این دسته از ماشین‌آلات را می‌افزاید.

همچنین مطالعات صورت گرفته از آنالیز نوع ذرات خروجی از موتورهای دیزلی ماشین‌آلات عمرانی، نشان از درصد بالای ذرات کربن سیاه در ذرات PM2.5 دارد. این ذرات به سبب سمی بودن، اصلی‌‌ترین بخش آلایندگی ذرات PM2.5هستند که نیازمند کنترل و حذف از خروجی موتور با استفاده از فیلترهای جاذب دوده است.