در روزهای تحریم ایران، شرکت‌های خارجی از جمله شرکت‌هایی با دانش فن‌آوری بالا، با رعایت قوانین دولتی خود از حضور در ایران اجتناب می‌کردند، اما به اعتقاد برخی کارشناسان با لغو تحریم‌ها نمی‌توان جلوی ورود آنها را گرفت و یا نگاهی متخاصمانه به آنها داشت، بلکه باید از این حضور بهره‌برداری کرد. به گزارش […]
در روزهای تحریم ایران، شرکت‌های خارجی از جمله شرکت‌هایی با دانش فن‌آوری بالا، با رعایت قوانین دولتی خود از حضور در ایران اجتناب می‌کردند، اما به اعتقاد برخی کارشناسان با لغو تحریم‌ها نمی‌توان جلوی ورود آنها را گرفت و یا نگاهی متخاصمانه به آنها داشت، بلکه باید از این حضور بهره‌برداری کرد.
به گزارش ایسنا، حضور شرکت‌های خارجی در ایران در شرایط پسابرجام و با لغو تحریم‌ها از طرف مجامع بین‌المللی از مواردی است که البته با نگاه‌های متفاوتی بررسی می‌شود. عده‌ای آن را فرصتی برای بهبود ارتقای صنعت‌های مختلف کشور در فضای رقابتی می‌دانند و بعضی هم با تفکر عدم امکانات و فضای لازم برای رقابت، به چشم تهدید به آن نگاه می‌کنند. حوزه فن‌آوری اطلاعات هم از این قاعده مستثنی نیست و حضور خارجی‌‌‌‌‌ها در این بخش بازتاب‌های خاص خود را دارد.
خسرو سلجوقی -عضو هیأت عامل سازمان فن‌آوری اطلاعات ایران- از حضور شرکت‌های نرم‌افزاری خارجی در ایران به عنوان فرصتی برای کیفی کردن محصولات داخلی و فروش این محصولات یاد می‌کند و معتقد است حضور شرکت‌هایی مثل مایکروسافت در ایران تهدید نیست، بلکه فرصت است.
در حال حاضر شرکت‌های نرم‌افزاری زیادی در کشور وجود دارند که اگرچه صلاحیت لازم برای تولید و نشر محصولات نرم‌افزاری را دارند، اما به دلیل ارایه محصولات مشابه خارجی با قیمت بسیار پایین‌تر به دلیل عدم رعایت کپی‌رایت، از این شرکت‌ها حمایت کافی نمی‌شود و آنها قادر به ارایه خدمات و محصولات خود نخواهند بود، در صورتی که به گفته سلجوقی با حضور شرکت‌های خارجی قیمتی که افراد باید برای گواهی محصولات آنها پرداخت کنند افزایش می‌یابد و ارزش کار شرکت‌های ایرانی مشخص می‌شود.
همچنین بسیاری از برنامه‌ها و محصولات در ایران در حال حاضر به صورت قفل‌شکسته در بازار وجود دارد که باعث رکود در صنعت نرم‌افزار می‌شود و همان‌طور که سلجوقی بیان می‌کند، حضور شرکت‌های خارجی باعث ایجاد بازار شده و موجب می‌شود کسانی که در بخش‌های نرم‌افزاری کار می‌کنند هزینه خود را در بیاورند و از طرفی اگر ورود کشورهای خارجی بی‌حساب و کتاب نباشد، موجب کیفی شدن شرکت‌های داخلی می‌شود.
موضوع دیگری که مورد توجه است، حل نیازهای ما به خدمات و محصولات شرکت‌های معتبر بین‌المللی در غیاب آنهاست، زیرا اگرچه آنها مستقیماً نتوانستند در ایران حضور پیدا کنند و ما نیاز خود را به محصولات آنها با واسطه حل کردیم، اما به گفته داود کریم‌زادگان -رییس مرکز برنامه‌ریزی و توسعه راهبردی سازمان فن‌آوری اطلاعات – بانک‌های اطلاعاتی و فایل‌هایی که توسط ابزارهای باواسطه تهیه شده، هیچ‌کدام الزاماً تأیید‌شده نیست و در صورت آسیب‌پذیری پشتیبانی حرفه‌ای و بین‌المللی ندارد.
کریم‌زادگان معتقد است تهیه کردن محصولات اعم از سخت‌افزار، نرم‌افزار و خدمات مشاوره‌ای با واسطه در نهایت صدمه وارد می‌کند و شاید با نگاه ساده‌انگارانه هزینه کم‌تری برای یک نرم‌افزار که پشتیبانی شرکت‌های تولیدکننده را ندارد تصور کرد، اما نگه‌داری آن ملزم به پرداخت هزینه‌های پنهانی است و در صورت بروز مشکل نمی‌توان از هیچ شرکتی که تخصصش پشتیبانی نرم‌افزار است انتظار کمک داشت؛ همچنین با توجه به فعالیت‌های سازمانی و نیاز به استفاده حرفه‌ای از نرم‌افزار‌‌‌‌ها و آپدیت آنلاین آنها، افراد حاضر در سازمان‌ها نباید روی مشکلات کاربردی نرم‌افزار‌‌‌‌ها انرژی بگذارند.
از دیگر مشکلات خریداری محصولات با واسطه، نبود ضمانت برای کیفیت محصولات است و اگرچه در مواردی فروشندگان اقدام به فروش محصولات به قیمت اصل می‌کنند، اما دریافت جنس‌های دست دوم و غیراورجینال در چنین شرایطی بعید نیست در صورتی که با حضور شرکت‌های معتبر خارجی به دلیل مهر تأییدی که شرکت مادر می‌زند، چنین اتفاقی نخواهد افتاد و کیفیت اجناس ضمانت‌شده است.
همچنین به اعتقاد کریم‌زادگان، شرکت‌های معتبر خارجی فقط فروشنده سخت‌افزار یا نرم‌افزار صرف نیستند، بلکه فروشنده یک راهکارند که ما حضور این شرکت‌ها را در بازه زمانی گذشته از دست داده‌ایم. بنابراین با حضور دوباره آنها در کشور علاوه بر دریافت اجناس باکیفیت، می‌توانیم به انتقال دانش فنی امیدوار باشیم.
او در این رابطه خاطرنشان می‌کند: حضور شرکت‌های شناخته‌شده که مبدع سخت‌افزار، نرم‌افزار و روش‌های نوین هستند، در رشد و ارتقا کیفیت محصولات داخلی به عنوان شاخص مقایسه و رقابت مؤثر است و به‌کار گرفتن راهکارهای آنها توسط شرکت‌های دانش‌بنیان و نوآور، شانس رقابت محصولات صنعتی کشور با کیفیت و قیمت محصولات جهانی را ایجاد می‌کند. زیرا بدون کاربست روش‌های نوین محصولات ما دارای کیفیت‌های پایین‌تر و گران‌تر خواهند بود و در نتیجه شانس رقابت در سطح جهانی را تا اندازه خیلی زیادی از دست خواهیم داد.
با این اوصاف، می‌توان به حضور احتمالی شرکت‌های فن‌آوری در کشور به دید مثبت نگریست و از این حضور استقبال کرد و البته با بالا بردن سطح دانش و در نتیجه کیفیت محصولات در آینده، با آنها به رقابت پرداخت.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.