شروع پایان ریاست جمهوری ترامپ فرا رسیده است؟ جمعه شب ۱۳ آپریل، رییسجمهور دونالد ترامپ با همکاری بریتانیا و فرانسه دستور حمله به سوریه را صادر کرد. تلاشی برای نمایش این نقش که ایالات متحده میخواهد هر چه در جهان غلط است را درست کند. اما سؤال این است: آیا این شروع پایان ریاست جمهوری […]
شروع پایان ریاست جمهوری ترامپ فرا رسیده است؟
جمعه شب ۱۳ آپریل، رییسجمهور دونالد ترامپ با همکاری بریتانیا و فرانسه دستور حمله به سوریه را صادر کرد. تلاشی برای نمایش این نقش که ایالات متحده میخواهد هر چه در جهان غلط است را درست کند. اما سؤال این است: آیا این شروع پایان ریاست جمهوری ترامپ است؟ آیا دری که آمریکاییها اندکی به سوی ملیگرایی عمیق و خروج از سیاست، اقتصاد و فرهنگ جهانی و احترام به تمدن غربی باز کرده بودند، حالا بسته میشود؟
به گزارش سایت دیپلماسی ایرانی، پارتیزانهای متعصب و مکاران و دشمنان متکبری که دونالد ترامپ در مبارزات انتخاباتیاش با آنها میجنگید، هماکنون ظاهراً در سیاست خارجی به پیروزی رسیدهاند. آنها وارد دستور کار ترامپ شدهاند و در حلقه درونی کارکنان او جا خوش کردهاند. اول از همه نیکهیلی که در سمت سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد جا خوش کرده است. مورد بعدی و پس از خروج رکس تیلرسون از وزارت امور خارجه پیش آمد تا ترامپ نتواند گزینه مورد نظر خود را برای این سمت معرفی کند. جان بولتون فرد دیگری است که از ابتدا در برنامههای کاری ترامپ حضور نداشت اما رییسجمهور قانع شد که او فرد درستی برای پست مشاور امنیت ملی است. لازم به ذکر است، درسی که از انتخابات ۲۰۱۶ ایالات متحده گرفتیم این بود: آمریکاییها به دنبال فردی خارج از سیستم سیاسی بودند. فردی که بیاید و خانه را پاک کند. مردی که از پاک کردن مرداب سخن میگفت و در یک کلام شعار او بازگرداندن آمریکای بزرگ بود.
اما همانطور که ورود یک بیگانه در سیاست واشنگتن مزایایی داشت، حضور یک میلیاردر خودساخته که به هیچ کس یا هیچ جناحی نمیاندیشید، وقتی وارد معرکه شود معایب و مشکلاتی نیز دارد. بزرگترین مشکل این است که نمیتوان پیچیدگیهای فلسفی و سیاسی واشنگتن را درک کرد و واقعیت ساده است که تنها نکته وفاداری و حمایت از سرمایهداری در کشور بود. وعدههایی که در طول مبارزات انتخابی هم شک و تردیدی در مورد آنها وجود نداشت و بیش از همه هدف کلی سیاسی دولت را تشکیل داد.
اسمش را نبوغ میگذارید، اسمش را عدم اعتماد به حرفهای یک مرد میگذارید یا هرچه بخواهید این مسأله را صدا بزنید، هماکنون بدترین دشمنان ترامپ همان کسانی هستند که در حلقه اول پیش بردن برنامههای سیاست خارجی او حضور دارند. کسانی که وعدههای انتخاباتی رییس جمهور را تغییر میدهند و در ظاهر او را قانع کردهاند که در کنار او هستند تا پیروزی وعدههای او را جشن بگیرند. هماکنون از رییسجمهور به عنوان یک وسیله برای پیش بردن خواستههای آنها استفاده میشود.
نتیجه این کار میتواند به معنای شروع پایان ریاست جمهوری ترامپ یا حداقل حکومت نخبگان در واشنگتن باشد. چراکه آن دسته از مدیرانی که با برنامههای رییسجمهور مخالفت میکردند، حالا بر مسند کار هستند. امید کوچک رأیدهندگان آمریکایی و دری که آنها در نوامبر ۲۰۱۶ با امید و دعا باز کرده بودند، حالا بسته شده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.