زباله‌های پلاستیکی؛ خطری که زمین را تهدید می‌کند چند دهه است که زنگ‌های خطر برای زمین به صدا درآمده است. روزی نیست که خبر‌ها و گزارش‌هایی از سراسر جهان مخابره نشود و بیانگر نگرانی عمیق کارشناسان از تخریب محیط‌زیست و به خطر افتادن زندگی بر روی کره زمین نباشد. به گزارش سینا‌پرس، زباله‌های پلاستیکی یکی […]
زباله‌های پلاستیکی؛ خطری که زمین را تهدید می‌کند
چند دهه است که زنگ‌های خطر برای زمین به صدا درآمده است. روزی نیست که خبر‌ها و گزارش‌هایی از سراسر جهان مخابره نشود و بیانگر نگرانی عمیق کارشناسان از تخریب محیط‌زیست و به خطر افتادن زندگی بر روی کره زمین نباشد.
به گزارش سینا‌پرس، زباله‌های پلاستیکی یکی از مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده زمین به شمار می‌روند. امروزه علاوه بر خشکی‌ها، اقیانوسها نیز مملو از زباله‌های پلاستیک هستند. همچنین شعار امسال روز جهانی زمین از سوی سازمان ملل «پایان آلودگی پلاستیک» اعلام شده است.
ما ایرانیان هم بی‌رویه از کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌کنیم و همین رفتار غلط، منجر شده سراسر ایران به تصرف کوه‌هایی از کیسه‌های پلاستیکی درآید. حاشیه جاده‌ها با بقایای زباله‌های پلاستیکی ما فرش شود و نفس گیاهان و جانوران این سرزمین، به دلیل این رفتار غلط ما تنگ شود. روز جهانی زمین پاک به ما یادآوری می‌کند باید با سرزمین خود و سایر زیستمندان این کره خاکی، مهربان‌تر باشیم.
مبارزه با بحران پلاستیک
رضا‌ابراهیم، دبیر انجمن همیاران طبیعت جهاد دانشگاهی با بیان این‌که در حال حاضر یکی از معضلات اصلی زیست‌محیطی کیسه‌ها و زباله‌های پلاستیکی هستند، گفته است: تجزیه این مواد در طبیعت حتی ممکن است که تا ۵۰۰ سال زمان ببرد و طی این مدت این زباله‌ها علاوه بر زشت کردن چهره طبیعت سبب آلوده شدن خاک می‌شوند و اگر داخل رود ریخته شوند، آب را آلوده می‌کنند.
وی افزوده است: در حال حاضر بیش‌ترین زباله‌ای که به دریا‌ها و اقیانوسها می‌ریزد، ظروف و مواد پلاستیکی هستند که در زندگی روزمره از آنها استفاده می‌کنیم.
وی با تأکید بر این‌که با تغییر رفتار و الگو می‌توانیم میزان مصرف زباله‌های پلاستیکی را کاهش دهیم، گفته است: هم‌اکنون می‌توان به‌راحتی ظروف و کیسه‌های پلاستیکی را جایگزین کرد. برای مثال امروزه کیسه‌های پارچه‌ای به راحتی پیدا می‌شود و حتی از ظروف خانگی و پیک نیکی می‌توان به جای ظروف یکبار مصرف استفاده کرد تا هم طبیعت چهره زیباتری داشته باشد و هم آب و خاک آلوده نشوند.
دبیر انجمن همیاران طبیعت جهاد دانشگاهی اظهار کرده است: گردشگران طبیعت نه تنها باید از زباله ریختن در طبیعت خودداری کنند، بلکه در صورت امکان سعی کنند زباله‌هایی که دور و اطرافشان ریخته شده را جمع و به محل‌های تعبیه شده برای جمع‌آوری زباله منتقل کنند.
هومان‌لیاقتی، عضو هیأت علمی پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی نیز در این خصوص گفته است: تولید پلاستیک رابطه مستقیم با فرهنگ مصرف ما دارد. باید این مسأله اصلاح و زمینه‌هایی ایجاد شود که از لحاظ اقتصادی استفاده از پلاستیک برای مردم به صرفه نباشد. در اروپا برای استفاده از کیسه‌های پلاستیکی، مالیات خاصی وضع شده است؛ بنابراین در درجه اول باید فرهنگسازی انجام دهیم و در مرحله بعد، اهرم‌های اقتصادی درست برای کم‌تر مصرف کردن پلاستیک به کار گرفته شود.
به گفته وی، ما در ایران با مصرف بیش از حد پلاستیک مرتب کوه‌های پلاستیک ایجاد می‌کنیم. تجزیه پلاستیک چند صد سال طول می‌کشد و باقی ماندن این مواد در طبیعت برای حیات کره زمین مشکل ایجاد می‌کند.
کمک به محیط‌زیست با فناوری روز دنیا
به گفته منصورفلاح‌راد، کارشناس پسماند، امروزه استفاده از پلاستیک‌‌ها در برخی موارد اجتناب‌ناپذیر است. ناگزیر هستیم محصول‌های غذایی را بسته‌بندی کنیم و استفاده از کاغذ کرافت نیز در صنعت بسته‌بندی موادغذایی با محدودیت همراه است. لاستیک خودرو‌ها نیز حاوی ترکیبات هیدروکربوری است که بشر امروزی ناگزیر به استفاده از آن است. بنابراین اگرچه گفته می‌شود نباید از کیسه پلاستیکی استفاده کرد اما بیش‌تر افراد گاهی ناگزیر به مصرف پلاستیک هستند و باید گفت در واقع تنها راه کاهش آسیب پلاستیک به زمین بازیافت آن است.
وی عنوان کرده است، ما باید بتوانیم از فناوری برای کاهش این آسیب نیز بهره بگیریم. برای نمونه روش پیرولیز می‌تواند تمام پسماندهای هیدروکربوری از جمله لجن پالایشگاهی، نایلون، نایلکس، پلاستیک و لاستیک ماشین را تبدیل به سوخت کند. در این روش از زباله پلاستیکی، سوختی برای خودرو تولید می‌شود. در کشور ما در حوزه خودرو سالانه ۱۳ میلیون حلقه لاستیک فرسوده تولید می‌شود. از این مقدار براساس آمار حدود ۲۰ درصد تبدیل به گرانول و سیم و بخش‌های دیگر لاستیک سوزانده می‌شود. اما در کل ۸۰ درصد از لاستیک‌های فرسوده در طبیعت ر‌ها می‌شود.
علاوه بر زباله‌های عادی و شهری روزانه در کشورمان ۴۰۰ تن زباله بیمارستانی، ۸۰ تن ویژه بیمارستانی، بیش از ۹۰ هزار تن صنعتی و ۳۸۰ تن پسماند لجن اسیدی و خاک رنگ بر در کشور تولید می‌شود. بنابراین با بازیافت زباله و استفاده از فناوری می‌توان به محیط‌زیست و اقتصاد کشور کمک زیادی کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.