راه‌های حمایت از کالای ایرانی؛ از بستن مرز‌ها تا جلب حمایت مردم گروه اقتصاد کلان – امسال سال «حمایت از کالای ایرانی» است و این شعار می‌تواند از راهگشا‌‌ترین راهکار‌ها برای باز شدن قفل اقتصادی کشور شود. قفلی که پس از تشدید تحریم‌ها و قبل از برجام با شکل‌گیری رکود تورمی به‌وجود آمد و علی‌رغم […]
راه‌های حمایت از کالای ایرانی؛ از بستن مرز‌ها تا جلب حمایت مردم
گروه اقتصاد کلان – امسال سال «حمایت از کالای ایرانی» است و این شعار می‌تواند از راهگشا‌‌ترین راهکار‌ها برای باز شدن قفل اقتصادی کشور شود. قفلی که پس از تشدید تحریم‌ها و قبل از برجام با شکل‌گیری رکود تورمی به‌وجود آمد و علی‌رغم تلاش‌های صورت گرفته پس از برجام آنچنان که باید نتوانسته گره‌های اقتصادی ایرانیان را باز کند.
میزان ورود انواع کالاهای قاچاق و غیرمجاز با تمهیداتی کاهش یافته اما کنترل حدود ۸۵۰۰ کیلومتر مرز آبی و خشکی کار دشواری است .کاری که این روز‌ها محمدشریعتمداری، وزیر صنعت معدن‌وتجارت از نیروهای مسلح خواسته تا با همکاری آنها مرز‌ها کنترل شود تا کالاهای ایرانی بدون ورود رقبای غیرمجاز خارجی‌شان نفس بگیرند.
مرز‌ها را برای حمایت از کالای ایرانی باید بست
محمدشریعتمداری وزیر صنعت، معدن و تجارت
بهترین راه حمایت از کالای ایرانی بستن مرزهاست در نتیجه برای حمایت از کالای ایرانی باید مرز را بر روی کالای قاچاق بست و این امر شوخی‌بردار هم نیست چون حتی افزایش تعرفه‌های تجاری، در شرایطی که این منافذ باز است، نه به سود تولیدکننده داخلی که تنها به نفع قاچاقچی‌هاست. اگر قرار است سال کالای ایرانی باشد کار دیگری که همزمان باید صورت بگیرد این است که قدر همین کالای ایرانی موجود را بدانیم در نتیجه بهترین راه حمایت از کالای ایرانی بستن کامل مرزهاست، یعنی همان‌طور که مرز جغرافیایی توسط نیروهای مسلح حفاظت می‌شود مرزهای گمرکی نیز تحت کنترل کامل باشد. طبق آخرین گزارش سال ۱۳۹۶، ۸۲ درصد کالاهای وارداتی به کشور کالاهای واسطه‌ای یا سرمایه‌ای است یعنی کالاهایی است که به درد تولید می‌خورد و مصرفی نیست لذا دیگر کالاهای وارداتی به کشور ۱۸ درصد واردات را دربر می‌گیرد که بالا‌ترین آن را برنج، کنجاله، سویا، ذرت و موز تشکیل می‌دهد و دیگر ارقام آنقدر ناچیز است که نمی‌توان گفت با آن مقدار، بازار ایران به هم ریخته و ویترین ایران پر از کالای خارجی شده؛ پس کالاهای مصرفی از راه‌های دیگری جز گمرک وارد کشور می‌شود.
نیازمند تحریک تقاضای داخلی هستیم
محمد خوش‌چهره، اقتصاددان و عضو هیأت‌علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
اقتصاد ایران مزیتی دارد و آن این است که یک بازار بزرگ برای محصولات و تولیدات به‌شمار می‌رود؛ یعنی بازار بزرگ مصرف دارد. یکی از مزیت‌های نسبی ما همین است که تولید شکل نمی‌گیرد مگر این‌که تقاضایی وجود داشته باشد. ما تقاضای اجابت نشده فراوان داریم، به‌خصوص در حوزه ارزاق، خوراک و نیازهای اساسی مثل مسکن و…. لذا ما یک نرخ رشد ۳ تا ۵درصد پایدار اقتصادی را می‌توانیم با توجه به همین نیازهای داخلی و بازار و تقاضا داشته باشیم. این موضوع باید استمرار داشته باشد. حتی اگر دنیا عوض شود و سیمان، پوشاک و… همه داخلی باشد، خودکفا می‌توانیم یک نرخ رشد ۳ تا ۵درصد را تجربه کنیم.
بازار مصرف خوراک و پوشاک و مسکن ایران به‌ر‌احتی چند برابر منطقه است. در حال‌حاضر به علت مشکلات موجود و رکود بخش مسکن، ۱۰ تا ۱۵ درصد بخش مسکن فعال است. بخش پوشاک هم که در مقطعی دومین صنعت اشتغالزای کشور بود، با زیر ۲۵درصد ظرفیت خود کار می‌کند. وقتی این بخش‌ها به ظرفیت واقعی خود برسند، کارخانه، حسابدار، مدیر مالی، کارگر و… می‌خواهند. این در حالی است که ما این بازار‌ها را به خارج داده‌ایم یا در مواردی به اقتصاد زیرزمینی سپرده‌ایم.
حمایت دولت‌‌ها از کالای داخلی؛ ظاهر و پشت‌پرده
امیر سیاح، کارشناس اقتصاد
دولت‌های غربی حمایت‌های دولتی را از واحدهای تولیدی خود نه‌تنها قطع نکردند، بلکه با قوت ادامه دادند. مشهور‌ترین این حمایت‌ها، جهت‌دهی به خریدهای دولتی، اخذ مالیات بر فعالیت‌های غیرتولیدی (نظیر مالیات بر عایدی سرمایه ناشی از معاملات مسکن)، حمایت‌های بیمه‌ای از کسب‌وکارهای نوظهور و مأموریت دادن به دستگاه دیپلماسی خود برای بازاریابی و باز کردن راه محصولات کشور خود در بازار دیگر کشور‌ها هستند.
مانع ذهنی و عینی پیش پای کالای ایرانی
سیداحسان خاندوزی، استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه‌طباطبایی
در خصوص تولیدکنندگان محصولات ایرانی باید میان حمایت عام دولت که به معنای محیط کسب‌وکار کم‌مانع و کم‌هزینه، تسهیل دیوان‌سالاری‌ها و مجوزها، کاهش فساد و ثبات اقتصاد کلان (تورم، نرخ ارز، نرخ سود و…) است با حمایت خاص دولت که باید فقط نصیب بنگاه‌ها با عملکرد تولیدی و صادراتی برجسته و بهره‌ور در رشته فعالیت‌های مزیت‌دار یا راهبردی شود، تمایز قائل شد؛ مانند وضع معافیت‌های مالیاتی یا دیوارهای تعرفه‌ای موقت، اعطای یارانه سود تسهیلاتی یا یارانه فروش در نمایشگاه‌های خارجی و اعتبار صادراتی و امثالهم در نتیجه به حداقل رساندن «هزینه تمام‌شده» نیز به معنای بهره‌وری، بهبود سطح فناوری و کیفیت، کم‌مانع بودن محیط کسب‌وکار، حذف قاچاق، کم‌هزینه بودن نظام فروش و توزیع و ناچیز بودن فساد اقتصادی است. همچنین این شعار مستلزم ثبات بلندمدت قیمت مواد اولیه، متغیرهای اقتصاد کلان است.
جلب اعتماد مردم به مصرف اجناس داخلی وظیفه تولیدکنندگان است
محمد امینی‌رعیا، مدیر شبکه تحلیلگران اقتصاد مقاومتی
تولیدکنندگان داخلی با ارتقای کیفیت، قیمت رقابتی و ارایه خدمات مناسب کالاها، اعتماد مردم را به مصرف اجناس داخلی بیش‌تر جلب کنند. مصرف‌کنندگان به‌دلیل فعال‌سازی چرخه تولید و اشتغال در بحث خرید کالای داخلی، حساسیت ویژه‌ای به خرج دهند. مردم برای تحقق شعار سال باید تصور بهتر بودن کالای خارجی را کنار بگذارند و جهت‌گیری آنان به سمت‌وسوی مصرف اجناس با کیفیت ایرانی باشد لذا نقش تولیدکنندگان در تحقق شعار سال بسیار پررنگ است، چراکه با اعتماد افزایی، تولید کالا با کیفیت برتر، قیمت مناسب و ارایه خدمات پس از فروش می‌توانند نظر مصرف‌کنندگان را به سمت کالاهای ساخت داخل جلب کنند.
نیازمند نوآوری، بسته‌بندی مناسب، بازاریابی کارآمد هستیم
غلامرضا کاتب، نماینده مردم گرمسار
تقویت احساس مسؤولیت در جامعه مهم‌ترین اصل در جهت حمایت از تولید و کالای ایرانی است.
تولید کالای کیفی با قیمت مناسب و ارایه خدمات مطلوب پس از فروش از جمله راهکارهای مهم در تحقق‌پذیری شعار سال و در عین حال اهداف و سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است. برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری در جامعه باید به نحوی باشد که صنعتگران و کارآفرینان بتوانند با هزینه کم‌تر کالاهای رقابت‌پذیر و صادرات محور تولید و به بازارهای مصرف داخلی و خارجی عرضه کنند. برای تولید کالا در تراز جهانی باید کارخانجات به فناوری روز دنیا مجهز باشند و در عین حال مواد اولیه مرغوب، ارزان و آسان در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد. جدا از این تولیدکنندگان باید به بحث نوآوری، بسته‌بندی مناسب، بازاریابی کارآمد، تبلیغات مؤثر، برندسازی، ارتقای بهره‌وری و مصادیقی از این نوع توجه کنند؛ چراکه تمامی این موارد در شکوفایی تولید و تحقق شعار سال بسیار مهم و نقش‌آفرین است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.