در سال ۱۳۹۰ حداقل نرخ دستمزد کارگران معادل ۳۲ درصد از متوسط هزینه خانوار شهری بود که این میزان در سال ۱۳۹۰ با یک درصد کاهش به ۳۰ درصد رسید. در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ حداقل هزینه دستمزد کارگران نسبت به متوسط هزینه‌های خانوار شهری کاهش بیش‌تری یافت و به ۲۸ درصد رسید، […]
در سال ۱۳۹۰ حداقل نرخ دستمزد کارگران معادل ۳۲ درصد از متوسط هزینه خانوار شهری بود که این میزان در سال ۱۳۹۰ با یک درصد کاهش به ۳۰ درصد رسید. در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ حداقل هزینه دستمزد کارگران نسبت به متوسط هزینه‌های خانوار شهری کاهش بیش‌تری یافت و به ۲۸ درصد رسید، ولی این میزان در سال ۱۳۹۳ بهبود یافته و ۳۱ درصد ارتقا یافت.
به گزارش ایسنا، براساس اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۳، به‌طور متوسط هزینه هر خانوار ایرانی، ماهیانه معادل یک میلیون و ۹۵۷ هزار تومان بوده است که نسبت به سال قبل آن معادل ۱۴ درصد رشد کرده است.
حداقل نرخ دستمزد کارگران در این سال نیز با ۲۵ درصد رشد نسبت به سال ۱۳۹۲ به ۶۰۹ هزار تومان رسید. بر این اساس، حداقل دستمزد کارگران ۳۱ درصد از متوسط هزینه‌های خانوار شهری است.
همچنین مرکز آمار ایران به‌طور متوسط هزینه درآمد هر خانوار ایرانی در سال ۱۳۹۲ را، ماهیانه یک میلیون و ۷۱۶ هزار تومان اعلام کرده است که نشان‌دهنده رشد ۲۵ درصدی هزینه خانوار شهری نسبت به سال ۱۳۹۱ است.
در سال ۱۳۹۲ حداقل نرخ دستمزد کارگران نیز با ۲۵ درصد افزایش نسبت به سال قبل به ۴۸۷ هزار و ۱۲۵ تومان رسید. در این سال حداقل نرخ دستمزد کارگران ایرانی معادل ۲۸ درصد از هزینه خانوار شهری در ایران بوده است.
در سال ۱۳۹۱، هزینه هر خانوار ایرانی ماهیانه معادل یک میلیون و ۳۶۹ هزار تومان بوده است، که نسبت به سال قبل ۲۷٫۱ درصد افزایش یافته است. حداقل نرخ دستمزد کارگران در سال ۱۳۹۱ نیز با ۱۸ درصد افزایش نسبت به سال ۱۳۹۰ به ۳۸۹ هزار و ۷۵۴ تومان رسید. در سال ۱۳۹۱ نیز حداقل دستمزد کارگران معادل ۲۸ درصد از متوسط هزینه خانوار شهری بوده است.
به‌طور متوسط هر خانوار ایرانی در سال ۱۳۹۰، ماهیانه معادل یک میلیون و ۱۰۱ هزار تومان بوده است که نسبت به سال ۱۳۸۹، معادل ۱۶٫۵ درصد افزایش یافته است. همچنین در این سال حداقل نرخ دستمزد کارگر معادل ۳۳۰ هزار و ۳۰۰ تومان بوده است که نسبت به سال قبل افزایش ۹ درصدی را تجربه کرده است. در این سال حداقل نرخ دستمزد کارگران معادل ۳۰ درصد از متوسط هزینه‌های خانوار شهری ایرانی در سال ۱۳۹۰ است.
اطلاعات مرکز آمار ایران نشان می‌دهد هزینه هر خانوار ایرانی در سال ۱۳۸۹، ماهیانه معادل ۹۴۷ هزار و ۳۳۳ تومان بوده است که نسبت به سال قبل ۱۴٫۶ درصد افزایش یافته است. حداقل نرخ دستمزد کارگران در این سال معادل ۳۰۳ هزار و ۴۸۰ تومان بوده است که نسبت به سال قبل ۱۵ درصد افزایش یافته است. حداقل دستمزد کارگران در این سال معادل ۳۲ درصد از متوسط هزینه خانوار شهری است.
براساس آن‌چه گفته شد، اگر یک کارگر ایرانی تنها نان‌آور یک خانوار ۴ نفره باشد و به اندازه حداقل نرخ دستمزد کارگران حقوق بگیرد، حقوق دریافتی ماهیانه‌اش برای تأمین هزینه‌های خانوار خود به اندازه ۳۲ درصد از متوسط هزینه خانوار شهری در ایران است. قدرت تأمین هزینه خانوار توسط کارگرانی که با حداقل نرخ دستمزد روزگار می‌گذرانند در سال ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ کاهش محسوسی یافته و به ۲۸ درصد رسیده است، ولی این روند در سال ۱۳۹۳، بهبود یافته و به ۳۱ درصد رسیده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.