شهر نساجی که خسته است!

شهر نساجی که خسته است! 

واردات ۱۶متری پارچه به ازای مصرف سالانه هر ایرانی که ۱۴متر است یقیناً بر بازار تولید داخل تأثیر مخرب گذاشته و این صنعت به سوی نابودی پیش می‌رود.

به گزارش ایسنا، براساس اعلام مراکز دولتی، بیش از ۷۰درصد نیاز پوشاک کشور در داخل تأمین می‌شود اما نکته جالب این است که ۷۰درصد بازار پوشاک ایران را نشان‌های خارجی به خود اختصاص داده‌اند. متأسفانه واردات و قاچاق ۱۵هزار میلیارد تومانی پوشاک به کشور موجب شده تا تولیدکنندگان داخلی همیشه در بازار مصرف با مشکل مواجه شوند و مجبور باشند که کالای کیفی خود را با برچسب نشان خارجی به بازار ارایه دهند.

مازندران که روزگاری قطب‌های بزرگ صنعت نساجی کشور بوده است امروز به جایی رسیده که از نام بزرگ نساجی فقط یک تیم فوتبال با سابقه باقی مانده و مردم، نام شهر نساجی مازندران را شهر خسته گذاشته‌اند! حمایت و توجه نکردن به صنعت پوشاک دیگر از کلیدواژه تبدیل به کلیشه شده و مسؤولان خود نیز بر این باورند که از صنعت پوشاک حمایتی نمی‌شود.

* قاچاق مهم‌ترین معضل پیش‌روی صنعت پوشاک

به گزارش ایسنا، رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی مازندران با بیان این‌که نساجی در تاریخ ۴۰ساله پس از انقلاب جزو صنایع مادر استان بوده است، اظهار کرد: نساجی مازندران که روزگاری موجب اشتغالزایی برای بیش از ۲۰۰۰نفر بود امروز محو و تبدیل به زمین‌های خالی شده است.

عبدا…مهاجر، در ادامه به تأثیر نشان‌های خارجی در بازار اشاره کرد و گفت: نشان‌های خارجی پوشاک به حدی در بازار تأثیرگذار بوده‌اند که تولیدکنندگان داخلی را مجبور کرده به کالای خود برچسب نشان‌های خارجی زده و در بازار عرضه کنند.

وی، قاچاق را مهم‌ترین معضل پیش‌روی صنعت پوشاک داخلی برشمرد و اظهار کرد: تولیدکننده پوشاک باید قیمت تمام‌شده را کاهش و کیفیت را افزایش دهد تا بتواند با نمونه خارجی رقابت کند.

عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران با بیان این‌که تولیدکنندگان داخلی پوشاک تمرکز زیادی در تولید محصول کیفی دارند، اظهار کرد: نمی‌توان تولید داخلی را بدون ضعف دانست اما  قطعاً  می‌توان گفت تولیدکنندگان داخلی پوشاک، محصولی تولید می‌کنند که قابل رقابت با نمونه‌های خارجی است.

وی، خواستار توجه بیش‌تر مردم به پوشاک تولید داخل شد و تصریح کرد: بدون کمک و حمایت مردم و مسؤولان ارتقا صنعت پوشاک یقیناً رقم نخواهد خورد.

مهاجر، تولیدکننده داخلی پوشاک را مجبور به کاهش سود برای همراه کردن مردم دانست و تصریح کرد: کاهش سود به معنی کاهش نقدینگی است که مشکلی بر مشکلات تولیدکننده می‌افزاید.

* تولیدکننده باید در بازار، ذائقه ایجاد کند

سیدرضا‌عمادی از تولیدکنندگان نمونه پوشاک در مازندران با بیان این‌که قاعده کشش در بازار، تولیدکننده را مجاب به تولید بر محوریت ذائقه مردم می‌کند، گفت: ذائقه مردم تعیین‌کننده فروش یک محصول به خصوص بازار پوشاک است و تولیدکننده باید در بازار کشش و ذائقه ایجاد کند.

وی، واردات و قاچاق را بزرگ‌ترین آسیب صنعت پوشاک داخلی برشمرد و اظهار کرد: گام اول در حمایت از کالای ایرانی فرهنگ‌سازی و اعتماد‌سازی در بین مردم و مسؤولان است.

عضو مجمع کارآفرینان کشور با اشاره به رقبای ترک پوشاک ایرانی، بیان کرد: زمانی‌که در ایران صنعت مساجی مشغول به فعالیت بود، ترکیه دارای کارگاه‌های کوچک نساجی بود، اما دولت این کشور با حمایت از کارگاه‌ها خرد و تولید نشان‌های جهانی، توانست کالای خود را وارد بازار مصرف کشورهای منطقه به خصوص ایران کند.

وی یکی از راهکارهای ارتقای کیفی پوشاک تولید داخل را ارتباط تولیدکنندگان با نشان‌های کیفی جهانی برشمرد و بیان کرد: باید در چرخه تولید صنعت نساجی و پوشاک بازنگری صورت گیرد و در بین تولیدکننده خرد و کلان انگیزه ایجاد شود.

عمادی، مواد اولیه را مهم‌ترین بخش صنعت پوشاک معرفی کرد که نیازمند حمایت‌های دولت است و بیان کرد: در صنعت پوشاک، قیمت تمام شده با قیمت مواد اولیه ارتباط تنگاتنگ و مسقیمی دارد که تنظیم قیمت آن نیاز به تصحیح مدیریت کلان دارد.