سواحل خزر در انتظار آزادی

سواحل خزر در انتظار آزادی وضعیت سواحل شمالی کشور خوب نیست؛ دیگر ساحل آزاد در دریای خزر باقی نمانده به‌طوری که ۸۵ درصد از آن دخل و تصرف شده است. به گزارش ایرنا، ایران به بهشت چهارفصل معروف است؛ جنگل، کوه، بیابان و دریا اکوسیستم‌هایی هستند که در کشورمان دیده می‌شود و با نعمت وجود […]

سواحل خزر در انتظار آزادی

وضعیت سواحل شمالی کشور خوب نیست؛ دیگر ساحل آزاد در دریای خزر باقی نمانده به‌طوری که ۸۵ درصد از آن دخل و تصرف شده است.

به گزارش ایرنا، ایران به بهشت چهارفصل معروف است؛ جنگل، کوه، بیابان و دریا اکوسیستم‌هایی هستند که در کشورمان دیده می‌شود و با نعمت وجود آنها همزمان می‌توان چند اقلیم را با هم دید؛ در این میان سواحل جایگاه خاصی دارند که متأسفانه چند سالی است مورد هجوم سودجودیان قرار گرفته و بخش زیادی از آنها در شمال‌وجنوب کشور تخریب شده است.

ایران با دارا بودن ۵هزارو۸۰۰ کیلومتر خط ساحلی در ۳حوضه آبی خلیج‌فارس و دریای عمان در جنوب و دریای خزر در شمال، یک کشور دریایی محسوب می‌شود اما به نحو شایسته از این پتانسیل بهره نبرده و در حفظ آن نیز تلاشی نکرده به گونه‌ای که نسبت به دیگر کشورهای حاشیه این حوضه‌های آبی، مدیریت ضعیفی در حفاظت از خط‌ساحلی خود داشته است.

در این زمینه شهرام فداکار مدیر دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: وضعیت سواحل شمالی کشور خوب نیست و دیگر عرصه ساحلی در دریای خزر باقی نمانده است.

خط‌ساحلی دریای خزر در تصرف نهادهای مختلف

وی افزود: ۸۰ تا ۸۵ درصد خط‌ساحلی در شمال کشور توسط مردم، دستگاه‌ها، نهادهای دولتی و شرکت‌ها تصرف شده اشغال کرده است.

فداکار ادامه داد: براساس قانون، نحوه مدیریت خط ساحلی و حتی حریم‌های مختلف این عرصه‌ها و چگونگی فعالیت در آنها مشخص شده است؛ وقتی حریم ۶۰ متری تعیین می‌شود یعنی این‌که نباید در این حریم هیچ فعالیتی صورت گیرد مگر این‌که مورد نیاز باشد و برای اخذ مجوز آن نیز باید مراحل قانونی خاصی طی شود.

وی گفت: در ۳۰ تا ۴۰سال اخیر خط ساحلی دریای خزر به‌طور کامل اشغال شده و فقط بخش‌هایی از آن آزاد و شرایط طبیعی خود را حفظ کرده است؛ این بخش در اختیار سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار دارد.

این مقام مسؤول افزود: به عنوان نمونه سواحل میانکاله در استان گلستان تنها بخش دست‌نخورده خزر است که می‌توان اکوسیستم‌های بکر خزری را در آنجا دید؛ در هیچ جای دیگر چنین ساحل آزادی را نخواهید دید؛ همچنین پارک ملی بوجاق در مصب سفیدرود در استان گیلان نیز ساحل دست نخورده‌ای دارد.

سازمان محیط‌زیست اجازه دخل و تصرف را در عرصه‌های تحت پوشش نمی‌دهد

وی گفت: نیاز است بسیار منسجم‌تر عمل شود چون عرصه‌های ساحلی بین دو اکوسیستم بزرگ دریا و خشکی قرار دارند و از هر دو طرف به آنها انرژی وارد می‌شود؛ از این رو اکوسیستم‌های شکننده‌ای هستند و باید مدیریت مناسب در آنها صورت گیرد که امیدواریم این اتفاق در راستای اقدامات سازمان‌های مختلف رخ دهد.

فداکار تأکید کرد: براساس قانون حفاظت و بهسازی محیط‌زیست، آن بخش‌هایی از سواحل و دریا که تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار دارند، سازمان به‌طور مستقیم اجازه دخل و تصرف و هیچ فعالیتی را در آنها نمی‌دهد مگر این‌که توجیهاتی داشته باشد یا ضرورت خاصی احساس شود که در این صورت، بررسی‌های بسیار متنوع و مختلفی صورت می‌گیرد و مدیریت مناسب در آن اعمال می‌شود.

وی افزود: مدیریت مناطق حفاظت شده حرا، پارک ملی نایبند در بوشهر، پارک ملی دریایی بوچاق در استان گیلان، پناهگاه حیات‌وحش میانکاله و خلیج‌گرگان به‌طور کامل به سازمان محیط‌زیست داده شده است؛ در واقع این سازمان قائم‌مقام تمام دستگاه‌ها در مدیریت این مناطق است.

فداکار ادامه داد: مناطق دیگر آزاد محسوب می‌شوند یعنی خارج از مرز مناطق حفاظت شده‌اند؛ البته چون اکوسیستم‌های ساحلی زیست‌بوم به حساب می‌آیند از این رو اگر تخریبی در خط ساحلی صورت گیرد سازمان محیط‌زیست می‌تواند پیگیری و اقدام کند.

به گفته وی، برای اجرای بهتر نیاز است این قانون شفاف‌تر شود تا بتواند مناطق آزاد ساحلی را از نظر کاربری‌ها و دخل و تصرفات، تحت پوشش خود قرار دهد.

مقایسه سواحل خزری با دیگر کشورهای حاشیه

مدیر دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان حفاظت محیط‌زیست افزود: خط ساحلی ایران در حاشیه دریای خزر به علت نزدیک بودن به جنگل از زیبایی خاصی برخوردار است اما مدیریت بسیار ضعیفی دارد؛ هیچ عرصه آزادی باقی نگذاشتیم در حالی که ترکمنستان، قزاقستان، روسیه و جمهوری آذربایجان این موارد را بیش‌تر رعایت کرده و سواحل آزاد زیادی دارند که به خوبی مدیریت می‌شود.