بررسی برگزاری مناقصه برای ترمیم یا بازسازی اماکن هنری

به بهانه بازسازی موزه هنرهای معاصر

بررسی برگزاری مناقصه برای ترمیم یا بازسازی اماکن هنری

گروه اجتماعی- موزه هنرهای معاصر؛ موزه‌ای که یک‌سال قبل از پایان حکومت پهلوی در ایران ساخته شد تا جامع‌‌ترین و مهم‌ترین گنجینه‌های هنر مدرن در خارج از اروپا و آمریکای شمالی در آن جای گیرد. وجود بیش از ۳ هزار اثر هنری بسیار نفیس باعث شده تا این موزه یکی از برجسته‌‌ترین موزه‌های ایران باشد. از آثار مهم موزه، می‌توان به‌کارهای بسیار شاخصی از گوگَن، رُنوار، پیکاسو، ماگریت، ارنست، پولاک، وارهول، لُویت و جاکومتی اشاره کرد.

تعطیلی موزه برای بازسازی

ماه گذشته بود سایت موزه در اطلاعیه‌ای از تعطیلی ۶ ماهه این موزه خبر داد. در اطلاعیه‌ای که روی سایت این موزه قرار گرفته، آمده است: موزه هنرهای معاصر تهران به دلیل بازسازی تا آبان‌ماه ۱۳۹۷ تعطیل خواهد بود و وب‌سایت جدید موزه همزمان در دسترس عموم قرار خواهد گرفت. حال با گذشت بیش از چند دهه از گشایش این موزه شاهد تعمیر و بازسازی موزه هنرهای معاصر هستیم اما همچنان کار تعمیر آن به پایان نرسیده است. اما شاید یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اهالی فرهنگ، آسیب دیدن اصل طرح باشد، اما از سوی دیگر قانون نیز برگزاری مناقصه را در برنامه مجموعه‌های زیردست دولت تکلیف کرده است.

برگزاری مناقصه برای بازسازی اثار هنری درست نیست

در همین ارتباط حسن‌نوفرستی، مسؤول برنامه‌های هنری موزه هنرهای معاصر تهران به مناقصه‌مزایده می‌گوید: این کار به عهده قسمت طرح‌های عمرانی وزارت ارشاد گذاشته شده است، اما مسأله مهم این است، اماکنی که گنجینه‌های نفیس هنری درآن نگهداری می‌شوند باید دارای امکانات مطلوب باشند. در خصوص برگزاری مناقصه نیز با توجه به همین مطلب دولت تصمیم گرفت تا بدین شکل عمل کند. بنده نیز با برگزاری مناقصه برای بازسازی آثار هنری به دلیل اهمیت آن موافق نیستم زیرا ممکن است پیمانکاری با حداقل هزینه برنده بازسازی شود اما به دلیل این‌که قیمت را بسیار پایین تعیین کرده مجبور به کم فروشی در کار شود.

این کار مناقصه‌بردار نبود

معمار سرپرست این موزه می‌گوید: کار اینچنینی، کاری نیست که ما برای آن مناقصه برگزار کنیم و ۱۰۰ یا ۲۰۰ شرکت پیمانکاری در یک مناقصه عمومی شرکت کنند. اعتبار این بازسازی را پایان سال ۹۶ به ما اختصاص دادند و تا پایان تیر ماه باید جذب شود؛ این در حالی است که بررسی کار پیمانکاران (در مناقصه) ۶ یا ۷ ماه وقت لازم دارد. بنابراین طبق مطالعاتی که انجام دادیم، از پیمانکارانی که در حوزه بازسازی و مرمت فعالیت دارند و حدود ۷ – ۸ پیمانکار هستند، دعوت کردیم. آنها از موزه بازدید کرده و رزومه خود را به ما دادند و ما کار آنها را بررسی کردیم. ما واقعاً فرصت بررسی رزومه کلیه پیمانکاران را نداشتیم. (انتخاب پیمانکار) یک تصمیم گروهی و با مشورت معاونت هنری وزارت ارشاد بوده است. ما فکر می‌کنیم بهترین گزینه را انتخاب کردیم، در صورتی‌که اگر مناقصه برگزار می‌شد، ممکن بود قیمت ارزانی پیشنهاد کند، ما او را قبول کنیم و بعد با پیمانکاری مواجه شویم که تخریب‌کار باشد و مدام بخواهیم پیمانکار را عوض کنیم.

با توجه به موارد ذکر شده آیا بهتر نیست قانونگذار اصلاحی درباره بازسازی اماکن هنری از طریق برگزاری مناقصه داشته باشد؟ این‌که در مواردی استثنایی همچون این مورد بخواهیم از مناقصه استفاده کنیم، شاید تیشه به ریشه زده باشیم.