احداث جاده غیرضروری زوال زاگرس را تشدید میکند یک کارشناس محیطزیست با اشاره به تهدیدهای گوناگونی که زاگرس و زردکوه بختیاری با آن دست و پنجه نرم میکنند، احداث جاده غیرضروری در بکرترین مناطق زردکوه را عامل تشدید زوال زاگرس دانست. مدیرکل پیشین محیطزیست استان چهارمحال و بختیاری با اشاره به خبر احداث جادهای مخرب […]
احداث جاده غیرضروری زوال زاگرس را تشدید میکند
یک کارشناس محیطزیست با اشاره به تهدیدهای گوناگونی که زاگرس و زردکوه بختیاری با آن دست و پنجه نرم میکنند، احداث جاده غیرضروری در بکرترین مناطق زردکوه را عامل تشدید زوال زاگرس دانست.
مدیرکل پیشین محیطزیست استان چهارمحال و بختیاری با اشاره به خبر احداث جادهای مخرب در منطقه بازفت به مهر گفت: زردکوه از جنبههای مختلف حایز اهمیت است. قوم بختیاری آن را نماد باروری نعمت خدا در منطقه میدانند. به لحاظ طبیعی اکوسیستم زردکوه بخشی از بوم سازگان زاگرس است و نقش ارزنده و بیبدیلی در تأمین منابع آب شیرین کشور دارد.
سعیدیوسفپور تصریح میکند: سرچشمه اصلی زایندهرود، کارون و بخشی از دز رشتهکوه زردکوه است. در استان خوزستان و استان اصفهان و استان چهارمحال بختیاری که این دو رود بزرگ جریان دارند، بخشهایی اصلی از تمدن ایرانی شکل گرفته است.
وی درباره اهمیت طبیعی زردکوه توضیح میدهد: به لحاظ طبیعی اکوسیستم بکری دارد و دامنههای آن چه در یال شمالی که سرچشمه زایندهرود است و چه یال جنوبی که منطقه بازفت است، جزو مناطق بکر زاگرس به شمار میرود. قبل از انقلاب بنا بوده که دره بازفت به عنوان یک پارک ملی معرفی شود همین الان هم با این که جادهسازی شده و روستاها گسترش پیدا کرده و جاهایی توسعه ناپایدار داشتهاند اما منطقه بازفت از مناطق بکر حوزه زاگرس است.
این کارشناس محیطزیست افزود: رودخانه بازفت یکی از ارزندهترین منابع آبی زاگرس است که جزو زیستگاههای قزلآلای خال قرمز به شمار میرود. گونههای مختلف جانوری مثل پلنگ ایرانی، کل و بز، خرس قهوهای، سنجاب ایرانی و همچنین گونههای مرتعی و جنگلی مختلفی در این منطقه هست. جنوب این منطقه که میخواهند در آن جاده احداث کنند، جنگلهای زاگرسی است و به سمت شمال هم گونههای مرتعی و گونزارهای زاگرسی را داریم.
یوسفپور هشدار داد: چندین سال است که شاهد زوال بومسازگان زاگرس هستیم. خشکیدگی گونههای مرتعی و جنگلی در حوزه زاگرس از جمله در استان چهارمحال و بختیاری خیلی جدی است. در این استان چیزی نزدیک به ۶۰۰ هزار هکتار گونزار داریم که ۲۰۰ هزار هکتار آن با پدیده خشکسالی مواجه شده است.
وی ادامه داد: در بحث جنگلها، آفتهایی مثل سوسک چوبخوار و آفت زغالی بلوط هست و آفتهای دیگری که وجود دارد تهدید خیلی جدی برای جنگلهای زاگرسی به دنبال دارد. با این فشارهایی که وجود دارد الان خشکسالی هم مزید بر علت شده و هرگونه توسعه ناپایدار در این منطقه از توان اکولوژیک منطقه فراتر است.
مدیرکل پیشین محیطزیست استان چهارمحال و بختیاری تصریح کرد: احداث جادههایی از این دست که مطالعه نشده و بحثهای ارزیابی آن شکل نگرفته، آن هم در یک منطقه کاملاً کوهستانی با شیب خیلی شدید آسیبهایی به دنبال دارد. همین جاده همین الان هم اگر از احداثش جلوگیری شود تخریبی که ایجاد کرده باعث فرسایش شدید خاک در شیب تند کوه میشود. علاوه بر این مسأله برفگیر بودن منطقه است. این منطقه بخش عمده سال زیر پوشش برف است و ما مشابه این جاده که از کنار همین مسیر روستای شیخعلیخان میگذرد را داریم که جاده سرآقاسید و معروف به گردنه عسلکشان است. دقیقاً در همین چند سالی که خشکسالی بوده باز هم ۳ تا ۴ ماه از سال جاده بسته است و در سالهای عادی و نرمال و ترسالی بیش از ۶ ماه مسیر جاده بسته است. این مسیر هم مثل همان است یعنی فقط به عنوان یک جاده فصلی میشود از آن استفاده کرد که آن هم جاده اصلی و ترانزیت نیست.
یوسفپور توضیح داد: این جاده نزدیکترین مسیر به مسیر گردنه چری به بازفت و خوزستان است که الان برایش تونل هم احداث میکنند که مسیر کوتاهتر شود و طبیعتاً اینها را کنار هم اگر بگذاریم با شرایطی که وجود دارد، منطقی به نظر نمیرسد که در جایی این کار را بکنیم که بکر است، با فرسایش شدید خاک مواجه هستیم و ضرورت خیلی شدیدی ندارد و جاده ترانزیت و اصلی نمیتواند باشد، جمعیت زیادی هم در آن منطقه وجود ندارد.
وی تأکید کرد: الان در مسیر بازفت به چری جاده هست و رفت و آمد هم هست. نیازی به این جاده نیست البته بخشی از عشایر از آن مسیر به صورت پیاده از قدیمالایام عبور میکنند و الان هم ممکن است تردد وجود داشته باشد.
این کارشناس محیطزیست افزود: زردکوه با همه ویژگیهایش به لحاظ کارکردهای ویژهای که در حوزه زاگرس و ایران دارد و آثار چه تاریخی، چه طبیعی و چه تمدنسازی که داشته و همین الان کارکردهایی که دارد زمانی قرار بود به عنوان اثر طبیعی ملی معرفی شود. اگر علیرغم همه شرایط نامناسبی که کشور دارد یعنی الان که خشکسالی هست و بحث کم آبی و بیآبی هست، باز هم بیاییم و به یک اکوسیستم ارزشمندی مثل زردکوه فشار وارد کنیم طبعاً آثار و تبعاتی که دارد هم در کوتاهمدت و هم در طولانیمدت هزینههای سنگینی را بر دوش کشور تحمیل خواهد کرد.
یوسفپور تأکیدکرد: اگر قرار است بنا به ضرورتهای اقتصادی منطقهای لجستیک به هر شکلی جادهای احداث شود قاعدتاً باید مطالعاتی انجام شود و ارزیابی شود و ظرفیتهای محیطی بررسی شوند که آیا امکان آن وجود دارد این جاده ساخته شود یا نه. اینکه طبق یک خواسته افرادی و بعد هم به صرف حضور مقامات استانی در محل مجوز احداث داده شود بدون اینکه ادارات متولی مثل منابع طبیعی موافق موضوع باشند و بدون اینکه بحث ارزیابی محیطزیست داشته باشد و ادارات محیطزیست موافق موضوع باشند و شروع به احداث جاده کنند، درست نیست.
وی در پایان گفت: ما حدود ۴ سال پیش بحث خشکیدگی جنگلهای زاگرس را آن زمان که دکتر فاضل معاون سازمان بود و خانم دکتر ابتکار هم تازه آمده بودند و بعد در زمان آقای دکتر کیخا مطرح کردیم. موضوع اصلی زوال بومسازگان زاگرس است. وقتی تهدیدی متوجه زاگرس است یعنی این که کارکردهایی که کوهستان زاگرس دارد و خدماتی که ارایه میکند هم با تهدید مواجه است. این یک موضوع ملی و جهانی است و طبیعتاً اقداماتی از این دست میتواند دامنه تهدیدات و مخاطراتی که الان متوجه زاگرس است را شدیدتر کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.