پرداخت یارانه‌های سنگین سد راه انرژی‌های نو شد گروه انرژی- سبد انرژی کشور در آستانه رسیدن به دوران تولید سخت و خداحافظی با دوران آسان تولید در نفت قرارگرفته است. از دیر باز بررسی به صرفه بودن اقتصادی انرژی‌ها یکی از چالش‌های مهم و اساسی در سیستم ارزیابی کشورهای نفتی و غیرنفتی نهادینه شده است. […]
پرداخت یارانه‌های سنگین سد راه انرژی‌های نو شد
گروه انرژی- سبد انرژی کشور در آستانه رسیدن به دوران تولید سخت و خداحافظی با دوران آسان تولید در نفت قرارگرفته است. از دیر باز بررسی به صرفه بودن اقتصادی انرژی‌ها یکی از چالش‌های مهم و اساسی در سیستم ارزیابی کشورهای نفتی و غیرنفتی نهادینه شده است. سوخت‌های فسیلی و انرژ‌های تجدیدپذیر همیشه دو روی سکه بوده‌اند که درحال دوئل با یکدیگر قرار داشته‌اند. هر چند انرژی‌های تجدیدپذیر از نظر زیست‌محیطی بسیار به صرفه‌تر و پر طرفدار بوده است به گونه‌ای که در سطح بین‌المللی نیز کشور‌ها با دریافتن این مهم سعی در تغییر رویکرد انرژی به این سمت بوده‌اند، اما این امر فراگیر نشده است و همچنان کشورهای نفتی به سوی سوخت‌های سنتی تمایل و کشش بیش‌تری دارند.
با این وجود در چند سال گذشته بحث‌های متعددی در خصوص رشد نقش تجدیدپذیر‌ها و جایگزینی مهم به جای سوخت‌های فسیلی به ویژه در تولید برق مطرح شده است.
این در حالی است که از نظر میزان سرمایه‌گذاری، تهیه منابع اولیه و هزینه نگهداری تجهیزات در بخش انرژی‌های نو نسبت به سوخت‌های فسیلی بسیار ارزان‌تر تمام می‌شود.
حمایت از خصوصی‌ها
حال برای محقق کردن این امر باید بخش خصوصی فعال را وارد گود بازی کرد. با توجه به این‌که داعیه‌داران اصلی تجدیدپذیر‌ها بخش خصوصی هستند، بنابراین باید بستر مناسبی در جهت حمایت از آنها برای گسترش فعالیتشان فراهم کرد. شاهد این‌که مهره اصلی در بخش انرژی‌های نو بخش خصوصی هستند، رجوع به آمار و ارقام منتشره در این بخش است به گونه‌ای که در سال ۹۵، ۷۰ درصد از ۲۵۰ مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر از آن خصوصی‌ها بود.
شاید بتوان یکی از دلایل عقب‌افتادگی کشور را در استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر پرداخت یارانه‌های سنگین به بخش فرآورده‌های نفتی از جمله نفت و گاز برای استفاده در نیروگاه‌های برقی دانست. با توجه به این‌که حرکت به سمت تجدیدپذیر‌ها در سطح بین‌المللی شدت گرفته، این‌گونه بنظر می‌رسد برای این جبران عقب‌ماندگی باید مدل پرداخت یارانه‌ها را در کشور تغییر داد و جهت حرکت را از بخش نفت و گاز به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر روانه کرد.
پتانسیل ایران در حمایت از انرژی‌های بادی و خورشیدی
حال باید دید ایران با توجه به جنس انرژی‌های نو؛ از نظر ژئوپلیتیکی، دانش و تکنولوژی، سرمایه‌گذاری ظرفیت و قابلیت ساماندهی و پرورش این بخش از انرژی را داراست یا خیر. براساس آمار منتشر شده ایران دارای ۳۰۰ روز آفتابی است که این عدد گواه پتانسیل بالای ایران در حمایت و پشتیبانی از حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر است.
بنابراین می‌توان روی انرژی‌های خورشیدی و بادی حساب باز کرد. تاکنون نیروگاه‌های خورشیدی متعددی در شهرهای مختلف ساخته شده است، آن هم با ظرفیت‌های یک مگاواتی تا ۷ هزار مگاواتی.
از نظر انرژی بادی نیز ایران با مساحت یک میلیون و ۶۴۸ هزار و ۱۹۵ کیلومتر مربع، بیش از نیمی از مساحت آن را نواحی کوهستانی پوشانده است. براساس اطلس بادی، میزان انرژی قابل استحصال بادی کشور بالغ بر ۱۸ هزار مگاوات برآورد شده که این عدد نشان دهنده پتانسیل قابل توجه در کشور در زمینه احداث نیروگاه‌های بادی است.
دبیر ستاد توسعه فناوری تجدیدپذیر در خصوص مقایسه هزینه تولید انرژی از منابع سوخت‌های فسیلی با تجدیدپذیر‌ها به ایسنا گفت: متأسفانه زمانی که میزان هزینه‌کرد تولید انرژی در این دو منبع مقایسه می‌شود، تنها قیمت تمام شده آن با یکدیگر مطرح می‌شود که این مقایسه منطقی به نظر نمی‌رسد؛ چراکه قیمت تمام شده در تولید انرژی‌های تجدیدپذیر در طول ۱۰ سال گذشته کاهش یافته است.
سیروس وطنخواه‌مقدم با بیان این‌که قیمت هر کیلووات ساعت تولید انرژی از خورشید به ۴ تا ۵ سنت یورو رسیده است، ادامه‌داد: این عدد بسیار قابل توجه است؛ چرا که اگر این هزینه تعمیم یابد، قیمت آن حتی از هزینه تولید یک بشکه نفت کم‌تر خواهد شد؛ به گونه‌ای که در حال حاضر تولید برق از انرژی خورشیدی رو به کاهش است.
وطنخواه با بیان این‌که معمولاً به هزینه‌های زیست‌محیطی و سلامت تولید انرژی از منابع فسیلی توجه نمی‌شود، تأکیدکرد: در زمینه برآورد هزینه‌ها، قیمت تمام شده تولید یک بشکه نفت با تولید انرژی مطرح می‌شود که این مقایسه یک مقایسه درستی نیست.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.