اقتصاد ایران که یکی از چند کشور پر مزیت جهان برای تولید ثروت محسوب می‌شود. متناسب با این شأن هم باید بتواند سرمایه‌گذاری خارجی را هم جذب و دستاورد‌ها را درون خود هضم کند. زمانی که سرمایه‌گذاری خارجی در درون اقتصاد ملی هضم می‌شود؛ در خدمت رونق تولید واقعی قرار می‌گیرد، به آن وابسته […]
اقتصاد ایران که یکی از چند کشور پر مزیت جهان برای تولید ثروت محسوب می‌شود. متناسب با این شأن هم باید بتواند سرمایه‌گذاری خارجی را هم جذب و دستاورد‌ها را درون خود هضم کند. زمانی که سرمایه‌گذاری خارجی در درون اقتصاد ملی هضم می‌شود؛ در خدمت رونق تولید واقعی قرار می‌گیرد، به آن وابسته می‌شود و تابعی از عوامل تولید داخلی خواهد بود.
در آن صورت بحران‌های مالی مانند شرق آسیا و مالزی یا آرژانتین با خروج قهری سرمایه‌های خارجی تکرار نخواهد شد.
از طرف دیگر درآمد در هر کشوری به دو بخش تقسیم می‌شود بخشی از آن به مصرف می‌رسد و بخش دیگر برای سرمایه‌گذاری پس‌انداز می‌شود تا تولید بتواند تداوم پیدا کند و بیش‌تر و بهتر شود.
پس‌انداز ملی اغلب جوابگوی همه نیازهای سرمایه‌گذاری نیست در این صورت یا باید از خارج قرض بگیرد یا اجازه دهد سرمایه‌گذارهای خارجی در ازای دستیابی به منافعی معقول به این نیاز‌ها وارد شود.
در برنامه ششم توسعه، دستیابی به نرخ رشد ۸ درصدی در چند سال متوالی به عنوان هدف در نظر گرفته شده است.
عبور از سد تحریم‌های بین‌المللی ظالمانه هم سبب شده است ایران به کشوری جذاب برای سرمایه‌گذاری‌های خارجی تبدیل شود.
ایران با امکانات عظیم ذخایر نفتی، جمعیت و موقعیت جغرافیایی باید بتواند سالی ۵۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی جذب کند و باید بستر قانونی و رقابتی خیلی متحول شود.
بنا بر گزارش سازمان آنکتاد که معتبر‌ترین منبع در زمینه سرمایه‌گذاری‌های خارجی در دنیاست، ایران در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ هر سال به‌طور متوسط ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار سرمایه خارجی جذب کرده و اگر قرار است این رقم ۱۴ برابر شود و به ۵۰ میلیارد دلار برسد، باید مقدمات حقوقی و اقتصادی آن هم فراهم شود.
برخی نهاد‌ها و مراجع معتقدند برای رسیدن به میانگین رشد سالانه ۸ درصدی در اقتصاد و کاهش نرخ تورم و بیکاری به کم‌تر از ۱۰ درصد در برنامه ششم توسعه، علاوه بر استفاده از سرمایه‌های داخلی نیازمند جذب حدود ۲۵۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی هستیم.
ایران به عنوان کشوری معدنی و برخوردار از منابع سرشار انرژی، موقعیت ویژه و ژئوپولتیک در منطقه، نیروی جوان تحصیل کرده، برخوردار از ثبات و امنیت و با داشتن ۸۰ میلیون جمعیت و همجواری با ۱۵ کشور و جمعیت ۳۰۰ میلیونی در پیرامون خود فرصتی بزرگ برای سرمایه‌گذاران خارجی و شروع همکاری‌های اقتصادی است.
با اجرای برجام پیش‌بینی می‌شود در سال ۹۴ بیش از ۷ میلیارد دلار سرمایه خارجی مستقیم جذب شود و در سال ۹۵ و یا ۲۰۱۶ میلادی ظرفیت کشور برای جذب فاینانس خارجی بین ۴۵ تا ۵۰ میلیارد دلار باشد.
این رقم براساس گفت‌وگو‌ها و مذاکراتی است که مراحل ابتدایی و مقدماتی را گذارانده‌اند و جواب خواهد داد و قابل دسترسی است.
بدون تردید می‌توانیم از سرمایه‌گذاری خارجی رونق اقتصادی ایجاد کنیم ضمن این‌که از منابع و سرمایه داخلی نیز باید به صورت شایسته‌ای برخوردار شویم.
معمولاً جذب سرمایه از خارج، از بدهکار شدن بهتر است به ویژه این‌که سرمایه‌گذار خارجی نه فقط پول بلکه فن‌آوری و تجربه و دانش را هم به کشور میزبان می‌آورد و فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کند و برای محصولاتش بازار در خارج به وجود می‌آورد.
هیأت‌های اقتصادی زیادی در یک سال و چند ماه گذشته به ایران آمدند اما هدف آن‌‌ها عمدتاً کسب اطلاع بوده است.
در ایران امکانات بالقوه برای سرمایه‌گذاری فراوان است و در جذب سرمایه‌گذاری مستقیم سخن بر سر فرایندی است که سال‌ها طول خواهد کشید. سرمایه‌گذار باید مطمئن باشد که امنیت سرمایه‌گذاری‌اش به خطر نمی‌افتد و منافع مناسبی هم نصیب او می‌شود.
ایران ظرفیت‌های بالقوه بسیار فراوانی برای سرمایه‌گذاری دارد اما باید همه بسترهای رقابتی و فضای کسب و کار رقابت‌پذیر هم فراهم شود.
امنیت اقتصادی و سرزمینی که ایران دارد تقریباً هیچ کشور منطقه‌ای نمی‌تواند ادعای هم ترازی کند و ارزشمند‌‌ترین مزیت برای سرمایه‌گذاران خارجی محسوب می‌شود.
لغو تحریم‌ها برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی تشویق کننده است.
نیاز خارجی‌‌ها برای خروج از رکود اقتصادی به سرمایه‌گذاران در ایران بیش‌تر است و ما هم البته بی‌نیاز نیستیم.
یکی از مؤثر‌ترین راه‌ها برای سرمایه‌گذاران خارجی در ایران، ایجاد پنجره واحد است.
دولت باید تلاش کند سرمایه‌گذاری‌های خارجی را جذب و هضم کند و دست‌کم بخشی از کالاهای تولید شده خودشان را در ایران صادر کنند، تولید کالا رقابتی باشد و در نهایت بخشی از سرمایه خودشان را در زمینه تحقیقات و انتقال فن‌آوری به‌کار بگیرند و بازار ایران آن قدر جذابیت دارد که شرکت‌های خارجی این شرایط را بپذیرند.
البته شرط لازم برای کارآمدی جذب سرمایه‌گذاری خارجی؛ ابتدا استفاده بهینه از همه ظرفیت‌های داخلی است نه این‌که سرمایه ایرانی از کشور خارج شود و ما منت دیگران را بکشیم.
اسماعیل محمدی
منبع: واحد مرکزی خبر
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.