دلنوشته ای به بهانه روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی ۱۷ ژوئن مصادف با ۲۷ خردادماه، روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی بود. چرای مفرط، بوته‌زنی و بوته‌کنی، آبیاری غلط، استفاده نکردن بهینه از زمین‌ها و قابلیت آنها، تبدیل بی‌رویه زمین‌های مرتعی به دیم‌زار، رعایت نکردن موازین علمی در شخم زمین، کشت فشرده و نامناسب در زمین‌های […]
دلنوشته ای به بهانه روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی
۱۷ ژوئن مصادف با ۲۷ خردادماه، روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی بود. چرای مفرط، بوته‌زنی و بوته‌کنی، آبیاری غلط، استفاده نکردن بهینه از زمین‌ها و قابلیت آنها، تبدیل بی‌رویه زمین‌های مرتعی به دیم‌زار، رعایت نکردن موازین علمی در شخم زمین، کشت فشرده و نامناسب در زمین‌های کشاورزی، تغییرات آب و هوایی، افزایش جمعیت و نیاز انسان‌ها به موادغذایی بیش‌تر و شرایط متغیر اجتماعی و اقتصادی از عوامل بیابان‌زایی است.
به گزارش ایسنا، با وجود این‌که عوامل زیست‌محیطی، تغییرات آب و هوایی و کمبود بارش کافی نقشی به‌سزا در فروسایی زمین و پیشروی بیابانها دارند اما در برخی موارد فعالیت‌های انسانی را نیز باید در زمره این گروه قرارداد. یکی از استان‌های کشور که با کاهش نزولات آسمانی و خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کند، استان اصفهان است. به گفته مسؤولین و متخصصان ۹۴ درصد از جمعیت و ۹۵ درصد از مساحت این استان درگیر خشکسالی درازمدت است. یکی از بروزات خشکسالی در منطقه گسترش بیابانها است و به تبع آن شاهد افزایش وقوع پدیده‌هایی چون طوفان خاک، گرد و غبار و بیماری‌های مرتبط با این پدیده‌ها هستیم. بیابان‌زدایی و تثبیت کانون‌های فعال ریزگرد‌ها به روش‌های گوناگون می‌تواند تا حدی مانع از گسترش آسیب‌های طبیعی و زیست‌محیطی خشکسالی شود. مالچ پاشی و نهال کاری دو روش عمده بیابان‌زدایی است که در کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.