زمین تنها سیاره پلاستیکی امروزه اکثر ما برای این‌که زحمت ظرف شستن و سفره جمع کردن در مهمانی و مسافرت‌ها را به خود ندهیم؛ از ظروف یک بار مصرف و پلاستیکی استفاده می‌کنیم؛ اگر خوب به دوروبرمان نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم که این ظروف نه‌تنها خانه‌ها بلکه ادارات، رستوران‌ها، مغازه‌ها و به زبانی ساده‌تر همه […]
زمین تنها سیاره پلاستیکی
امروزه اکثر ما برای این‌که زحمت ظرف شستن و سفره جمع کردن در مهمانی و مسافرت‌ها را به خود ندهیم؛ از ظروف یک بار مصرف و پلاستیکی استفاده می‌کنیم؛ اگر خوب به دوروبرمان نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم که این ظروف نه‌تنها خانه‌ها بلکه ادارات، رستوران‌ها، مغازه‌ها و به زبانی ساده‌تر همه شهر را قرق کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، باید قبول کنیم انبار شدن این همه پلاستیک در گوشه و کنار و شهر و طبیعت نه تنها چهره زشتی به آنها می‌دهد، بلکه به خطر افتادن حیات‌وحش، زندگی حیوانات و گیاهان و همچنین آلودگی آب‌‌ها را نیز در پی دارد.
امروز ما برای راحتی خودمان ترجیح می‌دهیم از کیسه پلاستیکی، سفره، لیوان، بشقاب و … یک بار مصرف استفاده کنیم ولی کم‌تر کسی از ما به این فکر می‌کند که برای تجزیه یک لیوان پلاستکی چند قرن باید سپری شود.
بله ما آیندگان و محیط‌زیست را قربانی می‌کنیم تا خودمان زندگی راحت‌تری داشته باشیم؛ ما خودخواه‌تر از آنیم که فکر کنیم سالانه چند حیوان قربانی ظروف پلاستیکی می‌شوند که ما سرخوشانه و بی‌خیال در طبیعت ر‌ها کرده‌ایم.
تجزیه زباله ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال طول می‌کشد
کارشناس محیط‌زیست به خبرنگار ایسنا می‌گوید: زمانی که اولین ظرف پلاستیکی تولید شد کم‌تر کسی فکر می‌کرد روزی برسد که پلاستیک به یکی از بزرگ‌‌ترین معضلات محیط‌زیست تبدیل شود.
مسعودقاسمی ادامه می‌دهد: پلاستیک از نفت که منبعی غیرقابل تجدید است، تهیه می‌شود ولی به علت غیرقابل تجزیه بودن، از زباله‌های پایدار و آلوده‌کننده محیط‌زیست به شمار می‌روند.
وی توضیح می‌دهد: ظروف پلاستیکی ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال در طبیعت باقی می‌مانند و به سادگی همراه باد و آب جابه‌جا می‌شوند به همین دلیل جمع‌آوری آنها کار ساده‌ای نیست و دردسرهای زیادی دارد.
وی با اشاره به خطرات ورود ظروف پلاستیکی به محیط‌زیست ادامه می‌دهد: ورود این ظروف به رودخانه‌ها و کانال‌های آب باعث گرفتگی آبراهه‌ها و ساکن ماندن آب می‌شود که این امر در نهایت زادوولد انواع حشرات موذی را افزایش می‌دهد.
کیسه‌هایی که زندگی می‌گیرند
این کارشناس محیط‌زیست اضافه می‌کند: علاوه بر این، بار‌ها و بار‌ها تصاویر و گزارش‌هایی مبنی بر از بین رفتن حیواناتی از قبیل آبزیان و پرندگان بر اثر بلعیدن کیسه‌ها و ظروف کوچک پلاستیکی منتشر شده که بسیار تأسف‌برانگیز است. نکته غم‌انگیزتر ماجرا این است که کیسه‌های بلعیده شده حتی پس از بین رفتن جانوران و تجزیه آنها نیز سالم باقی می‌مانند و دوباره در طبیعت پراکنده شده و اثرات زیان‌بار خود را می‌گذارند.
قاسمی با اشاره به این‌که راه‌حل‌هایی برای جلوگیری از گسترش فاجعه پلاستیکی طی چند سال اخیر ارایه شده، می‌گوید: کارشناسان با بررسی‌های مختلف در نهایت چاره‌ای جز بازیافت پلاستیک‌‌ها نیافته‌اند اما واقعیت این است این پلاستیک‌های بازیافتی هم پس از چندین مرتبه استفاده باید در طبیعت دفن شوند.
وی با اشاره به راهکارهایی برای کاهش میزان مصرف پلاستیک اشاره کرده و می‌گوید: ۳۰ درصد از پلاستیک‌های تولید شده در بسته‌بندی به‌کار می‌روند بنابراین با جلوگیری از بسته‌بندی‌های زائد می‌توان به مقدار زیادی از حجم زباله‌ها کاهش داد.
وی ادامه می‌دهد: علاوه بر این، استفاده از بسته‌بندی‌های قابل بازگشت یا ساک‌های پارچه‌ای به هنگام خرید نیز از راه‌های مؤثر برای کاهش میزان ورود زباله‌ها به طبیعت است.
مدیرکل محیط‌زیست البرز می‌گوید: با توجه به این‌که الگوی مصرف ایرانیان طی دهه‌های گذشته تغییر کرده و هر روز شاهد تولید مقادیر زیادی زباله هستیم که بخش عمده‌ای از آنها را پلاستیک و ظروف یکبار مصرف شامل می‌شود.
فردین‌حکیمی ادامه می‌دهد: امروز ظروف یک بار مصرفی که توسط گردشگران بی‌ملاحظه ر‌ها می‌شوند بلای جان طبیعت شده و هر روز بیش‌تر از قبل خطرساز می‌شوند.
نقش رسانه‌ها در آگاه‌سازی مردم
وی اضافه می‌کند: رهای‌سازی زباله‌های خشک همچون پلاستیک و ظروف یک بارمصرف علاوه بر این‌که چهره طبیعت را زشت می‌کند، اثرات مخربی را نیز در طبیعت به جای می‌گذارد.
وی با اشاره به این‌که طی سال‌های اخیر اقداماتی برای آگاه‌سازی مردم نسبت به آثار مخرب ر‌ها‌سازی ظروف پلاستیکی در طبیعت صورت گرفته، توضیح می‌دهد: خوشبختانه رسانه‌ها در طول این سال‌ها نقش بسزایی در آگاه‌سازی مردم نسبت به تأثیرات مخرب وجود پلاستیک در طبیعت داشته‌اند و توانسته‌اند تا حدود زیادی فرهنگ نه به ظروف یکبار مصرف را در مردم جا بیندازند.
وی اظهار می‌کند: کودکان امروز، فردا به بزرگسالانی تبدیل می‌شوند که به جای عناد با طبیعت از در دوستی با آن وارد می‌شوند و با کسانی که قدر موهبت‌های خدادادی را نمی‌دانند و با ندانم‌کاری زباله خود را در محیط‌زیست ر‌ها می‌کنند برخورد می‌کنند.
بدیهی است که اگر مردم نسبت به عدم چالش‌‌ها و کمپین‌هایی که در خصوص تولید زباله تشکیل می‌شود بی‌تفاوت باشند؛ اهداف برنامه‌ریزی شده در این حوزه محقق نخواهند شد؛ بدون شک گروه‌های مردم نهاد نقش بسزایی در ترویج فرهنگ نه به تولید زباله پلاستیکی دارند و نباید خود را دست‌کم بگیرند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.