ویژگی‌های شهر دوستدار کودک مروری بر مشکلات شهر دوستدار کودک در تهران تعامل کودک با محیط از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چراکه این تعامل از شکل‌گیری شخصیت تا رشد جسمی و ذهنی کودک را در برمی‌گیرد. به گزارش سیناپرس ایجاد محیط شهری ایمن، خلاق، پاسخگو و در دسترس باید توسط سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان شهری مورد […]
ویژگی‌های شهر دوستدار کودک
مروری بر مشکلات شهر دوستدار کودک در تهران
تعامل کودک با محیط از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چراکه این تعامل از شکل‌گیری شخصیت تا رشد جسمی و ذهنی کودک را در برمی‌گیرد.
به گزارش سیناپرس ایجاد محیط شهری ایمن، خلاق، پاسخگو و در دسترس باید توسط سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان شهری مورد توجه قرار گیرد. در دهه ۱۹۹۰م، کودکان به فهرست گروه‌هایی که برنامه‌ریزان باید در فرایند برنامه‌ریزی به آنان توجه کنند، اضافه شدند؛ زیرا در کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد بر شهر دوستدار کودک تأکید شد. الگوی شهر دوستدار کودک درصدد اعطای حق شهروندی به کودکان، افزایش آگاهی، بالابردن مشارکت جمعی، کاهش خشونت علیه کودکان و توجه به مسایل زیست‌محیطی است.
از دیدگاه کنوانسیون حقوق کودک، شهر دوستدار کودک درصدد اجرای تعهد خود برای تحقق بخشیدن به طیف وسیعی از حقوق بشر برای همه کودکان است.
شهر دوستدار کودک باید موارد ذیل را ضمانت کند:
۱-تصمیم‌گیری در مورد شهر خود
۲-شرکت در خانواده، جامعه و زندگی اجتماعی
۳-حفاظت از کودکان در برابر خشونت و استثمار
۴-شرکت در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی
۵-دسترسی به خدمات اساسی مانند آموزش و پرورش، سرپناه و مراقبت‌های بهداشتی
۶-زندگی در محیط پاک
۷-به رسمیت شناختن کودک به عنوان یک شهروند
شهردوستدار کودک چه مشخصاتی باید داشته باشد؟
شهر‌ها و محیط‌های شهری، علاوه بر بزرگسالان، مخاطبان خردسال و تیزبینی دارد که بسیار بیش‌تر، از آنها تأثیر می‌پذیرند. اما کودکان دنیا را به صورتی کاملاً متفاوت ادراک می‌کنند. این ادراک، تصویری از محیط را در ذهن کودک به وجود می‌آورد که با تصاویری که از محیط در ذهن بزرگسالان ایجاد می‌شود، تفاوت بنیادین دارد. با این وجود، بسیاری از فضاهایی که برای کودکان خلق می‌شوند به ابعاد مختلف وجودی کودک توجه ندارند و با درک‌ها، فعالیت‌ها و نیازهای مصرف کننده آن هماهنگ نیستند. در واقع این فضا‌ها با توجه به ویژگی‌ها و درک‌های بزرگسالان (نه کودکان) شکل گرفته‌اند. این فضا‌ها نه تنها به رشد کودک در ابعاد مختلف کمک نمی‌کنند، بلکه در بسیاری از موارد باعث پدید آمدن احساس کسالت در کودک می‌شوند، زمینه بروز رفتار‌های ناهنجار را در او به وجود می‌آورند و موجب کم رنگ شدن خلاقیت‌های ناب کودکانه می‌شوند.
شهر دوستدار کودک یک سیستم محلی دارای مدیریت مناسب است که برای اجرای حقوق کودکان و شهروندان تعهد دارد. در یک شهر دوستدار کودک، جوانان و کودکان، در فرایندهای مدیریت، اجرا، برنامه‌ریزی، تقسیم منابع و ارزشیابی، برنامه مشارکت فعال دارند. کودکان برای همکاری در خانواده، جامعه و زندگی اجتماعی تشویق می‌شوند. خدمات اساسی اجتماعی مانند مراکز بهداشتی، آموزش، سرپناه، آب و امکانات مناسب برای همه وجود دارد. کودکان در مقابل استثمار، خشونت، سوءاستفاده‌های جنسی و سوء‌رفتار‌ها محافظت می‌شوند. خیابان‌ها و محله‌ها برای روند جامعه‌پذیری و بازی آنان امن خواهد بود. فضای سبز و بازی برای آنان فراهم می‌شود. آلودگی و ترافیک در این شهر‌ها بایستی کنترل شود. وقایع و فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی شهروندان حمایت می‌شود و تضمین می‌کند که کودکان بایستی به عنوان شهروندانی برابر با دسترسی به هر گونه خدماتی بدون تبعیض‌های سنی، جنسی، درآمدی، قومی، فرهنگی و مذهبی یا براساس توانایی جسمی شناخته شوند. یک شهر دوستدار کودک فعالانه به تحقق حقوق تمامی شهروندان جوان متعهد می‌شود از آن جمله می‌توان به ارایه نظرهایشان درباره «شهر مطلوب»، امکان رفت و آمد امن در خیابان‌ها، امکان دیدن دوستان و بازی، زندگی در محیطی بدون هیچ آلودگی و امکان مشارکت در رویدادهای فرهنگی و اجتماعی اشاره کرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.