کشاورزی در کشورهای همسایه راهکاری برای جبران کم‌آبی یک کارشناس مدیریت منابع آب ضمن تعریف آب مجازی اظهارکرد: تعدادی از کشور‌ها که آب کافی یا زمین مرغوب برای کشاورزی ندارند، به این نتیجه رسیده‌اند که تولید محصول در سرزمینشان صرفه اقتصادی ندارد. به همین علت با کشورهایی که در این زمینه قوی هستند، وارد همکاری […]
کشاورزی در کشورهای همسایه راهکاری برای جبران کم‌آبی
یک کارشناس مدیریت منابع آب ضمن تعریف آب مجازی اظهارکرد: تعدادی از کشور‌ها که آب کافی یا زمین مرغوب برای کشاورزی ندارند، به این نتیجه رسیده‌اند که تولید محصول در سرزمینشان صرفه اقتصادی ندارد. به همین علت با کشورهایی که در این زمینه قوی هستند، وارد همکاری می‌شوند.
به گزارش ایسنا، امسال از ابتدای فصل تابستان، بخش‌های مختلف کشور با محدودیت‌هایی آبی مواجه شده‌اند و همین موضوع، بحران کشور را در حوزه آب ملموس‌تر می‌کند. در این میان راهکارهایی برای کنترل مصرف منابع آبی و حل بحران آب یا به تعبیر برخی کارشناسان ورشکستگی آبی کشور مطرح می‌شود. یکی از آنها «آب مجازی» یا «آب پنهان» است که هدف تجاری‌سازی آب را مدنظر دارد. مهدی میرزایی، عضو هیأت علمی دانشگاه، ضمن تعریف این نوع از آب اظهارکرد: آب مجازی به میزان آبی گفته می‌شود که برای تولید هر محصول و کالا مصرف می‌شود.
از کره‌جنوبی آب وارد می‌کنیم
وی ادامه داد: اگر از کره جنوبی گوشی تلفن وارد کشور می‌کنیم، یعنی از این کشور، آب وارد می‌کنیم. اگر نفت صادر می‌کنیم، یعنی مقدار آبی را که برای تولید هر بشکه نفت مصرف شده را صادر می‌کنیم.
این کارشناس مدیریت منابع تأکیدکرد: کره جنوبی، ژاپن و چین کشورهایی هستند که حجم زیادی آب صادر می‌کنند اما در قالب آب مجازی یعنی در قالب کالاهای تولید شده.
میرزایی با اشاره به این‌که در آب مجازی، هم بحث کنترل آب و هم موضوع «تجاری‌سازی آب» مطرح است، تصریح‌کرد: افزون بر صادرات آب در قالب کالاهای تولید شده، تعدادی از کشور‌ها که آب کافی یا زمین مرغوب برای کشاورزی ندارند، به این نتیجه رسیده‌اند که تولید محصول در سرزمینشان صرفه اقتصادی ندارد. به همین علت با کشورهایی که در این زمینه قوی هستند؛ وارد همکاری می‌شوند.
این رویکرد با شدت بیش‌تری در بین چینی‌‌ها وجود دارد و به منظور کشاورزی برای ساخت سد و شبکه آبیاری در کشورهای آفریقایی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
ایران یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان آب مجازی است
این استاد دانشگاه با تأکید بر این‌که ایران یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان آب مجازی دنیا است، تصریح‌کرد: ایران هم می‌توانست با کشورهای همسایه در این زمینه همکاری کند، به‌طوری‌که با احداث سد و تنظیم آب بتواند کاشت محصولات را در خارج از سرزمین ایران دنبال کند. متأسفانه فضایی برای گفت‌وگو در این زمینه‌ها وجود ندارد تا بتوانیم با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، عراق و افغانستان کنار بیاییم. به عبارت ساده‌تر این پتانسیل به لحاظ سیاسی در کشور ما وجود ندارد.
میرزایی با بیان این‌که برخی کشور‌ها از طریق همکاری با سایر کشور‌ها به سمت تولید محصولات مورد نیاز خود می‌روند، گفت: ما می‌توانستیم با عراق تفاهم کنیم که ایران با ساخت سد، آب را تنظیم کنند و برق تولید شده از این طریق را در اختیار این کشور قرار دهد و در عوض عراق هم زمین‌های دستی خود را به منظور کشت برخی محصولات در اختیار ایران قرار دهد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.