واسطه‌گری در دنیای ایده و اندیشه قدم می‌گذارد؟! دلالان استارتاپ! گروه فناوری اطلاعات همان‌طور که بسیار مشهود است، فضای اینترنت روز‌به‌روز به سمت تجاری شدن در پیش است؛ از همین‌رو هم هست که اصطلاح تجارت الکترونیک معنا پیدا می‌کند. حالا که فضای مجازی توانسته بستری برای ایجاد یک بازار جدید باشد پس می‌توان در این […]
واسطه‌گری در دنیای ایده و اندیشه قدم می‌گذارد؟!
دلالان استارتاپ!
گروه فناوری اطلاعات
همان‌طور که بسیار مشهود است، فضای اینترنت روز‌به‌روز به سمت تجاری شدن در پیش است؛ از همین‌رو هم هست که اصطلاح تجارت الکترونیک معنا پیدا می‌کند. حالا که فضای مجازی توانسته بستری برای ایجاد یک بازار جدید باشد پس می‌توان در این بازار هم ایجاد اشتغال و حتی در بلندمدت صادرات و کسب درآمد هم کرد. امروزه درآمد غول‌های مجازی چون گوگل و آمازون در برخی مواقع حتی از صادرات نفت برخی کشور‌‌‌ها هم فراتر رفته است.
کالای با ارزش نوین!
دانش و ایده به عنوان یکی از نیروهای بسیار مؤثر در تحولات اقتصادی به شمار می‌آید و یک کالای با ارزش محسوب می‌شود، زیرا می‌توان دانش و ایده را با دیگران به اشتراک گذاشت و در عین حال، این یک مشخصه منحصربه‌فرد برای این کالای با ارزش محسوب می‌شود که برخلاف سایر کالاهای فیزیکی (مثل سرمایه، دارایی‌های مادی و منابع طبیعی)، استفاده از آن، از کمیتش نمی‌کاهد و می‌توان از آن بار‌‌‌‌ها استفاده کرد!
فقط پژوهش کافی نیست!
نکته‌ای که باید همواره در نظر داشت این است که برای دستیابی به اقتصاد دانش‌بنیان در بستر استارتآپها، فقط تولید و توزیع اطلاعات و پرداختن به آموزش و پژوهش کافی نیست، بلکه نکته مهم به‌کارگیری آنها در استفاده از منابع اقتصادی به صورت مستمر و پایدار است. به عبارت دیگر، کاربردی کردن دانش و استفاده مؤثرتر از آن در گسترش ظرفیت‌ها و ارتقای درجه بهره‌برداری از منابع است که تحقق یک اقتصاد دانش‌بنیان را ممکن می‌سازد که نقش شرکت‌های دانش‌بنیان در این زمینه قابل تعریف است.
تشنه برای رشد و پیشرفت!
در واقع فاکتور اصلی یک استارت‌آپ را باید توانایی آن برای رشد بدانیم. گراهام، استارت‌آپ را یک کمپانی تعریف می‌کند که ساختار آن برای رشد سریع معماری شده است. در واقع تمرکز برای رشد، فارغ از فاکتورهایی نظیر جغرافیایی است که اعضای استارت‌آپ آن را تأسیس کرده‌اند؛ از این‌رو استارتآپها را باید از کسب‌وکارهای کوچک جدا کرد. یک رستوران جدید در یک شهر را نباید به عنوان یک استارت‌آپ بشناسیم!
در سال‌های اخیر، در فرهنگ عامیانه، مفهوم استارت‌آپ با صنعت فناوری در هم تنیده شده و ریشه‌های استارت‌آپ با فناوری در هم گره خورده است. برای مثال می‌توان به اوبر (Uber) اشاره کرد که در زمینه پیوند صنعت فناوری با حمل‌و‌نقل فعالیت می‌کند.
البته خود مؤسسان استارتآپها، فاکتور خاصی را برای تعریف یک کمپانی به عنوان استارت‌آپ رد می‌کنند.
ظهور یک ایده!
در کشورمان نیز این روز‌‌‌ها شاهد ظهور استارت‌آپ‌های متعددی هستیم. حتی کمپانی‌هایی نیز وجود دارند که در صورت مقبول بودن طرح و آنچه که استارت‌آپ در پی رسیدن به آن است، درصدد حمایت از این کسب‌وکار برمی‌‌آیند. با یک گشت و‌گذار ساده در اینترنت می‌توان نمونه‌های موفق استارت‌آپ‌های داخلی را نیز مشاهده کرد. توسعه یک ایده و راه‌اندازی یک استارت‌آپ پیش از داشتن ایده و ابزار، نیازمند خودباوری است.
بر مبنای آخرین آماری که از سوی مرکز کسب‌وکارهای نوپای سازمان فناوری اطلاعات منتشر شده است، استارت‌آپ‌های ایرانی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، سهم ۰٫۶درصدی در بازار جهانی دارند.
دلالی اندیشه محور!
اما در حالی‌که برخی شرکت‌های کوچک و بزرگ ایرانی به شکلی صحیح در حال حمایت از رشد اصولی استارتآپها در قالب گردهمایی‌هایی تحت عنوان استارتاپ ویکند هستند، علاقه و تکاپوی شرکت‌هایی با سرمایه‌گذار خارجی آنچنان منطقی به نظر نمی‌رسد!
در پس این تعریف سازنده و خوب که برخی شرکت‌های داخلی ایرانی نیز روی این محور مشغول حمایت از استارتآپها هستند، مفهوم پنهان دیگر و جدیدی که از آن می‌توان به عنوان «دلالی فکر و ایده» نیز نام برد، وجود دارد.
همه ما در جریان واسطه‌هایی که محصولات کشاورزی را از سر زمین‌ها به شهرهای بزرگ می‌رسانند، قرار داریم. این واسطه‌ها اصول و تسلطی به بازار دارند که هیچگاه به یک کشاورز دست‌تنها اجازه رشد و رقابت نمی‌دهد. برخی از این واسطه‌ها محصولات را از قبل پیش‌خرید می‌کنند و از آنجا که کشاورزان قادر به پذیرش ریسک احتمال آفات و سرمازدگی به محصولات خود نیستند، قراردادهای ترکمانچای با برخی واسطه‌ها را می‌پذیرند.
در این میان برخی حامیان استارتآپها نیز نقش مشابهی ایفا می‌کنند. آنها راه و روش دسترسی به سرمایه‌داران را بلد بوده و نیک می‌دانند ارزش یک کسب‌وکار یا ایده نوپا در یک کشور چقدر است.
البته ارایه‌دهندگان مفهوم استارت‌آپ این باور را نیز همواره القا می‌کنند که همواره درصد بسیار ناچیزی از این ایده‌ها به ثمر رسیده و تجاری می‌شوند. موضوعی که البته کسی نمی‌تواند لزوماً صحت و سقم آن را تأیید کند و معلوم نیست ایده‌هایی که مثلاً شکست می‌خورند، فردا روزی از جای دیگر به تجارت نزدیک نشوند.
حرف آخر
این که راهکار حل این معضل چیست، هم‌‌ت مسؤولان را می‌طلبد اما مطمئناً سرایت همه‌گیر این نوع فرهنگ در بستر سرمایه‌گذاری و کارآفرینی، اقتصاد امیدبخشی که بر پایه استارتآپها متصور هستیم را به ورطه سقوط خواهد برد.
منابع: عصر ارتباط؛ ایسنا؛ مهر؛ سایت سازمان فناوری اطلاعات
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.