ضرورت حمایت و توجه به بخش‌خصوصی در معادن

ضرورت حمایت و توجه به بخش‌خصوصی در معادن محمد‌قره‌داغلی – معادن از مهم‌ترین ارکان زیربنای اقتصاد کشور به حساب می‌آید این در حالی است که جایگاه بخش معدن در اقتصاد کشور بر همگان آشکار است که لازمه تولید و اشتغال در عرصه معادن ایران، سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی و حمایت و توجه از این بخش است. قاعدتاً […]

ضرورت حمایت و توجه به بخش‌خصوصی در معادن

محمد‌قره‌داغلی – معادن از مهم‌ترین ارکان زیربنای اقتصاد کشور به حساب می‌آید این در حالی است که جایگاه بخش معدن در اقتصاد کشور بر همگان آشکار است که لازمه تولید و اشتغال در عرصه معادن ایران، سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی و حمایت و توجه از این بخش است.

قاعدتاً بخش‌خصوصی پس از تهیه اطلاعات و نقشه‌های پایه و ایجاد زیرساخت‌ها و شناسایی پتانسیل‌های معدنی، باید وارد عمل شود و اکتشاف را که پی‌جویی تفصیلی، اکتشاف مقدماتی یا عمومی و اکتشاف نیمه‌تفضیلی و اکتشاف تفضیلی معدنی یا همان پتانسیل‌های شناخته شده است را انجام دهد. دولت پس از شناسایی ظرفیت‌های معدنی یا همان پتانسیل‌های معدنی می‌تواند محدوده مورد نظر را به مزایده بگذارد و از این به بعد بخش‌خصوصی وارد شود و سرمایه‌گذاری کند و ذخیره معدنی کشف شده را به معدن تبدیل کند و یا معدن را بهره‌برداری کند و حتی کارخانه‌های فرآوری و حلقه‌های بعدی را یا خود ایجاد کند و یا سرمایه‌گذاران دیگری بیایند و ارزش افزوده بیش‌تر بر روی سنگ‌معدن و کنسانتره معدنی را سبب شوند.

منتهی باید دقت داشته باشیم که سرمایه‌گذار بخش‌خصوصی با توصیه، بخشنامه، دستور و خواهش در هیچ کجا و در هیچ زمین‌هایی وارد نمی‌شود. باید فضا و بستر لازم را فراهم کرد که انگیزه و رغبت پیدا کند و سرمایه خود را در زمینه موردنظر بگذارد. نه تنها در اکتشاف بر روی پتانسیل‌های شناخته شده بلکه در معادن کوچک و متوسطی که فعال هستند باید انگیزه و مشوق‌هایی فراهم شود.

برای حضور پررنگ‌تر بخش‌خصوصی باید اعتماد به بخش‌خصوصی واقعی و تعامل کامل با بخش‌خصوصی در تصمیم‌گیری‌ها صورت گیرد. این در حالی است که خوشبختانه بخش‌خصوصی واقعی و فعال در بخش معدن در تشکل‌های معدنی گرد آمدند و نظرات بخش‌خصوصی را از این تشکل‌ها به‌صورت یکپارچه و با استدلال و انجام کار، کارشناسی توانمند و رایگان می‌توان در اختیار داشت باید طوری شود که هیچ قانون، بخشنامه و تصمیمی تا بخش‌خصوصی موافق و قانع نشده باشند صادر نشود.

در این زمینه مهرداد‌اکبریان، رییس هیأت‌مدیره تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران گفت: هیچکس نیست که بخواهد در بخش معدن فعالیت کند و از ارزش‌افزوده گریزان باشد.

وی افزود: بخش معدن به خودی خود ماده‌ای را تولید می‌کند که به لحاظ وزنی ارزش زیادی ندارد این باید در فرآوری‌های بعدی و در صنایع پایین‌دستی به فلز و آهن و ورق تبدیل شود.

اکبریان اظهار داشت: بخش فرآوری در کشور در سال‌های اخیر پیشرفت خوبی داشته و ما این پیشرفت را مدیون سرمایه‌گذار‌های بخش‌خصوصی هستیم. اگر دولت این بستر را فراهم کند بخش‌خصوصی مشکلات را شناسایی کرده و با حضور و سرمایه و تکنیک خود خلأ‌ها را پر خواهد کرد.

دولت به تشکل‌ها بها نمی‌دهد

همچنین احمد‌شریفی، دبیر انجمن سنگ ایران گفت با توجه به ذخایر معدنی کشور باید به بخش معدن توجه بیش‌تری کنیم. اشتغالزایی بخش معدن از بخش‌های دیگر بیش‌تر است اما هزینه سرمایه‌گذاری ما برای اشتغال در بخش معدن به میزان حداقلی است.

دبیر انجمن سنگ ایران همچنین در ادامه مطلب تصریح کرد: دولت باید بخش کارشناسی را به تشکل‌های کارفرمایی که تخصصی هستند واگذار کند. بزرگ‌ترین اشکال این است که دولت به تشکل‌ها بها نمی‌دهد ما نظر کارشناسی تشکل‌ها را به وزارتخانه می‌دهیم اما آنها عکس این نظرات عمل می‌کنند.

شریفی با بیان این‌که بخش‌خصوصی و تشکل‌ها هیچ جایگاهی در دولت ندارند خاطرنشان ساخت: در ارتباط با بحث ارزش‌افزوده باید مشوق‌هایی را در نظر گرفت اما بر عکس واحد تولیدی که در این راستا سرمایه‌گذاری کرده تنبیه می‌شود.

متأسفانه سهم بخش‌خصوصی ضعیف نگه داشته شده است

در این زمینه حمیدرضا‌صالحی، عضو اتاق بازرگانی و اتاق صنعت‌ومعدن در پاسخ به این سؤال که چرا معدن با وجود تمام پتانسیل‌های بالقوه و بالفعل خود اما آن‌طور که باید در اقتصاد اثرگذار نیست، اظهار داشت: این مسأله به رقابت بین بخش‌خصوصی و دولتی بر می‌گردد و متأسفانه سهم بخش‌خصوصی ضعیف نگه داشته شده است.

وی افزود: در حال‌حاضر معادن بیش‌تر در دست دولتی‌ها است و بخش‌های کوچک و متوسط مورد حمایت آنچنانی که باید قرار نمی‌گیرند و در رقابت با بزرگ‌های صنعت‌ومعدن در رقابت نابرابری قرار دارند

این مقام مسؤول خاطرنشان کرد: اگر سهم این معادن کوچک در ایجاد اشتغال توجه کنیم متوجه می‌شویم که بخش‌خصوصی باید تقویت شود.