واکاوی ناهنجاری‌های اخیر در ورزشگاه‌ها درگیری، زدوخورد، شعار بی‌ضابطه و فحاشی. هفته سوم رقابت‌های لیگ فوتبال ایران تحت تأثیر حاشیه‌هایی از این جنس بود. به راستی چرا به این جا رسیده‌ایم و چاره کار چیست؟ به گزارش ایسنا، اتفاقات ناگوار و شاید هم تکراری فوتبال ایران در هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر به اوج خود […]
واکاوی ناهنجاری‌های اخیر در ورزشگاه‌ها
درگیری، زدوخورد، شعار بی‌ضابطه و فحاشی. هفته سوم رقابت‌های لیگ فوتبال ایران تحت تأثیر حاشیه‌هایی از این جنس بود. به راستی چرا به این جا رسیده‌ایم و چاره کار چیست؟
به گزارش ایسنا، اتفاقات ناگوار و شاید هم تکراری فوتبال ایران در هفته سوم رقابت‌های لیگ برتر به اوج خود رسید. دیدار تیم‌های استقلال و پرسپولیس مقابل تراکتورسازی و استقلال خوزستان در تهران و اهواز اوج حاشیه‌هایی فوتبال ایران را به همراه داشت که طی آن افرادی مصدوم و عده‌ای نیز با سوء استفاده از شرایط ایجاد شده سمت و سوی کری‌های فوتبالی را تغییر داده و به دنبال بهره‌برداری‌های خود از این اتفاقات بودند، موضوعی که به نظر می‌رسد به چالشی بزرگ برای فوتبال ایران تبدیل شده است.
حاشیه و درگیری در فوتبال غیرعادی نیست، نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای جهان، فوتبال و درگیری هواداران دو مقوله مترادف و همسو هستند اما این که کری‌های فوتبالی هواداران بعضاً به سمت و سوی شعارهای سیاسی می‌رود، موضوعی است که کم‌تر در فوتبال روز دنیا دیده شده است.
دیدار پرسپولیس تهران و استقلال خوزستان درگیری‌های سنگین و اتفاقات تلخ و ناگواری را به دنبال داشت. درگیری و شعارهای بی‌ضابطه و خارج از فوتبال شرایطی را در این دیدار ایجاد کرد که بار‌ها داور مسابقه و بازیکنان پرسپولیس مجبور به توقف بازی شدند. بسیاری از افراد درباره دلایل این درگیری اظهارنظر کردند. بازیکنان پرسپولیس نوک پیکان حمله را به سوی لیدرهای پرسپولیس گرفتند. لیدرهایی که در بازی هفته دوم و در استادیوم آزادی مقابل دیگر تیم خوزستانی شرایطی را ایجاد کرده بودند که به نظر می‌رسد اتفاقات هفته سوم در اهواز تلافی ماجراهای استادیوم آزادی در هفته دوم بوده است.
سنگ باران اتوبوس پرسپولیسی‌‌ها در اهواز و مصدومیت بسیاری از هواداران در این دیدار تنها روایت کوچکی از اتفاقات تلخی است که فوتبال ایران در روز اول از هفته سوم به خود دیده است.
دیدار استقلال برابر تراکتورسازی در روز دوم هفته سوم نیز کم‌تر از دیدار پرسپولیس با استقلال خوزستان حاشیه نداشت. درگیری‌های هواداران خونگرم تبریزی و طرفداران پرسپولیس از ساعت‌‌ها پیش از آغاز بازی شروع شده بود. درگیری که به نظر می‌رسد این بار شروع آن ارتباطی با تلافی رفتاری لیدر‌ها نداشته است. هواداران تراکتورسازی که بعضاً در «آزادی» رفتارهای خارج از قاعده‌ای از خود نشان می‌دادند این بار نیز مطابق گذشته با رفتار‌ها و حرکات خاص هواداری خود به تهران آمده بودند اما ظاهرا مشکل هواداران تراکتور نبوده‌اند.
ماجرا از جایی آغاز شده که مسؤولان انتظامی ورزشگاه در پی کنترل بعضی از رفتارهای «تحریک‌آمیز» عده معدود از هواداران تراکتورسازی بر آمده‌اند. رفتارهایی که نه شأن فوتبالی داشته و نه شأن هواداری. برخورد مأموران یگان ویژه با هواداران تراکتورسازی سرآغازی شده برای ایجاد درگیری و چالش هواداران تیم فوتبال تراکتورسازی با مأموران ورزشگاه آزادی. این حرکت در ادامه زمینه‌ساز سر دادن شعارهای هنجارشکن و درگیری‌های فیزیکی بوده است.
اتفاقات حاشیه‌ساز دیدار استقلال و تراکتورسازی در جریان بازی و حتی بیرون از ورزشگاه آزادی نیز ادامه داشته است. موضوعی که در شرایط خاص ورزشگاه بازتاب رسانه‌ای خارجی زیادی داشته است.
سؤال این است که چرا چنین اتفاقاتی باید در فوتبال ایران رخ دهد؟ چرا باید با علم به حاشیه ساز بودن برخی از دیدار‌ها تدابیر پیشگیرانه و منطقی اتخاذ نشده تا فضای فوتبالی به محفلی برای عقده گشایی‌های عده‌ای خاص تبدیل نشود؟ تاریخچه دیدار تیم‌های تراکتورسازی، استقلال، پرسپولیس و تیم‌های خوزستانی نشان می‌دهد که حاشیه جزیی از این بازی‌هاست اما چرا از تجربیات گذاشته برای کنترل و مهار هواداران استفاده نمی‌شود؟
گفتنی است، ماجرای درگیری‌های تهران و اهواز در هفته سوم لیگ فوتبال ایران هشداری است برای کسانی که به دنبال برگزاری بی‌دردسر رقابت‌های فوتبال است. امید است که مدیران و مسؤولان برگزاری رقابت‌‌ها در کنار مسؤولان امنیتی و انتظامی ورزشگاه‌ها به گونه‌ای عمل کنند که علاوه بر جلوگیری از تحریک هواداران فوتبال مانع ایجاد فضایی برای سوء‌استفاده فرصت‌طلبان فراهم کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.